Πριν χρόνια, στα άρματα των καρναβαλιών της Κοζάνης, κάποιοι ευφυείς και εμπνευσμένοι καρναβαλιστές, παρέλασαν με ένα άρμα που σατίριζε το τραίνο της Καλαμπάκας.
Του Κων/νου Τζέκη
Από τα παλιά είχε ανακοινωθεί η σιδηροδρομική σύνδεση Κοζάνης- Καλαμπάκας και πράγματι είχαν αρχίσει τα έργα υποδομής, σε παρεμβάσεις τεχνικών έργων, αλλά το σχέδιο αργότερα εγκαταλείφθηκε και οι χαράξεις και τα έργα χάσκουν ακόμα σαν να κοροϊδεύουν τους εμπνευστές τους. Το άρμα λοιπόν είχε τον τίτλο « ΤΡΑΙΝΟ ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΟΥΤΕ ΓΡΑΜΜΑ ΜΗ ΣΤΕΙΛΤΕ».
Πέρασαν χρόνια και κάποια στιγμή ο ΟΣΕ εγκατέλειψε και τη γραμμή Θεσσαλονίκης- Κοζάνης, αφού κάποιος να μεταβεί με τραίνο στη Θεσσαλονίκη έπρεπε να ακολουθήσει τη γραμμή Κοζάνης- Αμυνταίου- Έδεσσας- Θεσσαλονίκης, ουσιαστικά μια διαδρομή μιας ώρας και κάτι οδικώς, να πραγματοποιείται σε τέσσερις ώρες!!!
Ύστερα η Περιφέρεια χάριν ασφάλειας των οδών γκρέμισε και δύο αερογέφυρες, με αποτέλεσμα η τεράστια έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων του Σταθμού του ΟΣΕ στην Κοζάνης με εντός αυτής παραδοσιακά κτίσματα να παραδοθεί τις κουκουβάγιες και τα κάθε λογής νυκτόβια.
Όμως η έμπνευση των Κοζανιτών να παροτρύνουν τους πολίτες να μην στείλουν ούτε γράμμα, λόγω του δυστυχήματος με εγκληματικές παραλείψεις διαχρονικά, προσλαμβάνει μορφή καταγγελίας αλλά και δικαίωσής τους.
Έχουν δίκιο στην καταγγελία τους γιατί τα τραίνα που φεύγουν οδηγούνται σε ναρκοπέδιο που η ίδια εταιρεία με τα τερατώδη της σφάλματα και παραλείψεις στελεχών αλλά και πολιτικών, τα οδηγεί εκεί έμφορτα με επιβάτες ξέγνοιαστους και τραγικούς.
Έχουν δίκιο γιατί η ασφάλεια της διαδρομής ήταν στην ευθύνη ενός και μόνο ατζαμή και νεοφερμένου Σταθμάρχη που καθοδήγησε το τραίνο σε μετωπική με το τραγικό αποτέλεσμα.
Έχουν δίκιο γιατί κατά το τριήμερο της Αποκριάς δεν αφήνεις τον κεντρικό σταθμό της Λάρισας στον αυτόματο πιλότο ενός ανίδεου και άπειρου ανθρώπου, αλλά δεδομένης της μεγάλης κίνησης επιβατών, θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί οι πλέον έμπειροι και ικανοί Σταθμάρχες.
Έχουν δίκιο γιατί επί είκοσι χρόνια καταβροχθίζονταν Εθνικές καιΕυρωπαϊκές επιδοτήσεις και δεν κατάφερε ο ΟΣΕ να τοποθετήσει μέσα στο χώμα ένα καλώδιο κατά μήκος της γραμμής, κατηγορώντας τους κλέφτες των καλωδίων, που έβρισκαν τα καλώδια πάνω στη γη, ακάλυπτα.
Έχουν δίκιο γιατί σε ανασφαλές περιβάλλον δεν θα έπρεπε να αυξηθεί η ταχύτητα των τραίνων, σε δυσθεώρητα ύψη, αλλά θα έπρεπε να μειωθεί σε ένα όριο ασφάλειας των μεταφορών, όπως συμβαίνει στα οχήματα μέσα σε κατοικημένες περιοχές, σε στροφές, σε ολισθηρό οδόστρωμα κλπ.
Τώρα όλοι ελπίζουν το ατύχημα να ξεχασθεί με το χρόνο που είναι πανδαμάτορας. Όμως δεν πρέπει να ξεχασθεί ποτέ.
Θα πρέπει ο ΟΣΕ να υποχρεωθεί να μεταφέρει στη γραμμή Θεσσαλονίκης- Αθήνας, ένα βαγόνι, άδειο χρωματισμένο μαύρο και με τις φωτογραφίες των θυμάτων του ατυχήματος, στα παράθυρα του, δια παντός και με επιγραφές ευανάγνωστες «ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ» και « ΣΥΓΝΩΜΗ».
Τότε μόνο ο ίδιος ο ΟΣΕ και οι έχοντες ευθύνη πολιτικοί θα βλέπουν τα θύματά τους, να περνούν από μπροστά τους και μπροστά από ολόκληρο το επιβατηγό κοινό.
Θα είναι η μεγαλύτερη εκδίκηση των υπευθύνων, η δικαίωση των αθώων θυμάτων και η μέγιστη αποζημίωση των συγγενών τους.