Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος χρόνια αγωνίζεται για την Κοζάνη. Ανέλαβε καίριες κυβερνητικές θέσεις και πρόσφερε με την ιδιότητά του αυτή στον τόπο του με έργα που φέρουν την προσωπική του σφραγίδα.
Γνωρίζει όσο λίγοι τα προβλήματα του Νομού και τις πολιτικές για την ενέργεια. Οι απόψεις του για το Σκοπιανό και το ενεργειακό είναι απόλυτες. Όχι στη συμφωνία των Πρεσπών. Ναι στην παράταση της χρήσης του λιγνίτη, για το καλό της εθνικής οικονομίας.
Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Στις μυλόπετρες της ιστορίας συνθλίβεται η περιοχή μας. Μακεδονικό και ενέργεια αλλάζουν την εικόνα. Πού κάναμε ως λαός λάθος;
Βασικό γνώρισμα που χαρακτήριζε το λαό μας ήταν πάντα η ιστορική λήθη. Έχουμε την τάση να ξεχνάμε εύκολα. Μόνο που η λήθη μπορεί από τη μια να βοηθά ένα Έθνος να ξεπερνά διχασμούς και εμφυλίους, αποτελεί όμως συνάμα τη βασική αιτία που το οδηγεί να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Πάντα ο λαός μας προτιμούσε να ακούει την εύκολη λύση και όχι την ρεαλιστική. Και πάντα μετά το μετάνιωνε γιατί εξέλεγε τους χειρότερους λαϊκιστές. Σε καμία περίπτωση η Νέα Δημοκρατία και εγώ προσωπικά δεν θα ψηφίσουμε και δεν θα δεχτούμε τη «Συμφωνία των Πρεσπών», που όντως συνθλίβει όχι μόνο την περιοχή μας αλλά όλη την Ελλάδα και όλο το έθνος μας. Είναι μια ξεκάθαρη θέση που έχει ειπωθεί από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και όλους εμάς. Αρετή στη Δημοκρατία, όμως, όπως έλεγε και ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, δεν είναι μόνο να υπάρχουν πολιτικοί που να λένε την αλήθεια, αλλά και λαός έτοιμος να την ακούσει.
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Το θέμα της ενέργειας το ξέρετε καλά. Τι δεν έγινε και τι πρέπει να γίνει για να μη χάσει η περιοχή το βιομηχανικό της πρόσημο;
Το βέβαιο είναι πως πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια να παραταθεί η συμμετοχή της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ και η εξ αυτής παράλληλη δραστηριότητα των ιδιωτικών εταιριών της περιοχής μας.
Η επιλογή αυτή όμως δεν πρέπει να προβάλλεται μόνον ως τοπικό αίτημα. Είναι διαπιστωμένη εθνική ανάγκη για την ασφάλεια της τροφοδοσίας της χώρας και τη χαμηλή τιμή στα τιμολόγια της βιομηχανίας, που επηρεάζουν την παραγωγή προϊόντων και τον πληθωρισμό. ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΧΑΡΗ.
Είναι κεντρική πολιτική επιλογή και κακώς έως τώρα οι κυβερνώντες και οι τοπικοί συνεργάτες τους διαχειρίζονται αυτό το θέμα μόνο με επικοινωνιακούς όρους για ψηφοθηρία στην τοπική κοινωνία και τους εργαζομένους.
Κάθε άλλη επενδυτική επιλογή στις νέες τεχνολογίες και στην παραγωγή επίσης θα βοηθήσει στη διατήρηση του βιομηχανικού χαρακτήρα της περιοχής αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει στο ελάχιστο τις χιλιάδες θέσεις εργασίας του λιγνίτη.
Σε κάθε περίπτωση οι νέες δράσεις πρέπει να γίνουν τώρα όσο η λιγνιτική παραγωγή είναι απαραίτητη για τη χώρα και η ΔΕΗ μπορεί να βοηθήσει στην πραγμάτωσή τους.
Αργότερα, εάν εξασφαλισθεί η επάρκεια της τροφοδοσίας με άλλα καύσιμα, θα μας ξεχάσουν όλοι.
Είστε τέσσερα χρόνια μακριά από την πολιτική σκηνή. Είναι διαφορετική σήμερα, μετά την εμπειρία μιας διαφορετικής διοίκησης από το ΣΥΡΙΖΑ, και ένα σημειωτόν στην οικονομική κρίση;
Απόφαση να υπηρετείς τους συμπολίτες σου ανιδιοτελώς δε γίνεται ούτε αλά καρτ, ούτε με διακοπές, ούτε μόνο όταν υπάρχει «η αφορμή» της βουλευτικής έδρας. Πολιτική για μένα σημαίνει να καθίστασαι από κριτής, κρινόμενος. Και αυτό είναι στάση ζωής και όχι απλής περίστασης. Γι’ αυτό και μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια είχα την ευκαιρία να ακούσω πολλούς συμπολίτες μου, να είμαι καθημερινά κοντά στην περιοχή μου, να αφουγκραστώ τα προβλήματά της, να ζήσω την καθημερινότητά της. Μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, η Κοζάνη παρέμεινε αδρανής. Συμμετείχα ενεργά και ήμουν παρών στα πολιτικά γεγονότα της περιοχής, σε συζητήσεις με φορείς , σωματεία , συνδικάτα, πάντα είχα συγκεκριμένη θέση και επιδίωκα να είμαι ωφέλιμος και όχι αρεστός. Και σήμερα, αυτή η απουσία ελπίδας από τους συμπολίτες μου και οράματος από την Πολιτεία είναι που με γεμίζει αποφασιστικότητα για να γυρίσουμε σελίδα.
Ένας φόβος που υποβόσκει στην κοινωνία είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει αφού η χώρα βρίσκεται υπό επιτροπεία. Εσείς ποια διαφορά βρήκατε από την πρόσφατη επίσκεψη και των δύο πολιτικών αρχηγών, ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. στη ΔΕΘ;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στη ΔΕΘ ως εν δυνάμει Πρωθυπουργός. Και έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι δεν αναλώθηκε μόνο σε εξαγγελίες και στη συνήθη υποσχεσιολογία. Το αντίθετο. Επικεντρώθηκε σε ένα συνολικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας. Κατέθεσε το όραμΆ μας για μια άλλη Ελλάδα και μίλησε από τη Θεσσαλονίκη όχι με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές, αλλά τις επόμενες γενεές. Αυτή, ακριβώς, αποτελεί σήμερα και τη δομική μας διαφορά με τη σημερινή Κυβέρνηση: Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί μια Ελλάδα φτωχοποιημένη. Με τους πολίτες της να «κρέμονται» από τις εξαγγελίες του εκάστοτε Τσίπρα, όταν ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη. Εμείς, αντιθέτως, σχεδιάζουμε, εδώ και δύο χρόνια, μια Ελλάδα ισχυρή και ευημερούσα. Με έναν Πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος δε θα εισβάλει στην τσέπη των πολιτών όλο τον χρόνο -μέσω της φορολογίας- και κάθε Σεπτέμβρη θα εξαγγέλλει απλά τι προτίθεται να τους επιστρέψει πίσω. Με ένα στοχευμένο πρόγραμμα φορολογικών απαλλαγών που συνοδεύεται από ένα αντίστοιχο πρόγραμμα συμμαζέματος των κρατικών δαπανών. Χωρίς απολύσεις, χωρίς υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά και χωρίς τη μισθοδοσία των κάθε λογής «Καρανικών».
Η σημερινή κυβέρνηση βγήκε με σημαία το ηθικό πλεονέκτημα. Τι απέμεινε από αυτό μετά από αυτά που βγαίνουν στο φως με τη διαχείριση των μυστικών κονδυλίων από το υπουργείο εξωτερικών και τις επαφές με το Σόρος;
Το ηθικό πλεονέκτημα της σημερινής Κυβέρνησης απετέλεσε τη μεγαλύτερη πολιτική πλάνη των τελευταίων δεκαετιών. Ηθικό πλεονέκτημα με σημερινούς Υπουργούς να «ξεχνούν» να δηλώσουν μερικά εκατομμύρια ευρώ από το εξωτερικό, με αδελφό Πρωθυπουργού να καταθέτει πλαστά έγγραφα προκειμένου να μετάσχει και –εν τέλει να κερδίζει- η εταιρεία του σε διεθνή διαγωνισμό δε νοείται. Όπως δε νοείται με παραιτηθέντες Υπουργούς να προβαίνουν σήμερα σε βαρύτατες καταγγελίες για την ύπαρξη «μυστικών» χρηματοδοτών της Κυβέρνησης. Και για όλα αυτά, μέχρι σήμερα, ο Πρωθυπουργός να σιωπά.Ούτε να διαψεύδει, ούτε να επιβεβαιώνει. Είναι καιρός ο κ. Τσίπρας να συνειδητοποιήσει ότι ηθικό πλεονέκτημα και «κρυφτό» δε συμβαδίζουν.
Παρά τα φαινόμενα ανομίας που κατακλύζουν τα ακαδημαϊκά ιδρύματα , η Κυβέρνηση επιμένει στην τακτική της. Τι απαντάτε; Τι θα κάνετε για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια; ΄
Η πανεπιστημιακή κοινότητα βιώνει μια κατάσταση πρωτοφανούς παραβατικότητας . Συχνά απειλείται η ίδια η σωματική ακεραιότητα φοιτητών , διδασκόντων και εργαζομένων. Τις προάλλες η Σύγκλητος του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών ανέστειλε και εκείνη την ακαδημαϊκή λειτουργία των προπτυχιακών προγραμμάτων του ιδρύματος, προκείμενου να ενεργοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς της Πολιτείας για την απομάκρυνση διακινητών και χρηστών ναρκωτικών ουσιών από τους χώρους και δρόμους με τους οποίους γειτνιάζει το Πανεπιστήμιο. Όλα αυτά τα πρωτοφανή σημάδια παρακμής η κυβέρνηση τα αντιμετωπίζει με παροιμιώδη απάθεια. Και ρωτούμε : Θα πρέπει να κλείσουν και άλλα Πανεπιστήμια , εξαιτίας της ανικανότητάς της να επιτελέσει το στοιχειώδες καθήκον της για διαφύλαξη της νομιμότητας; Θα επιμείνει ο κ. Γαβρόγλου στους ανεκδιήγητους ισχυρισμούς του ότι η ευθύνη ανήκει στο Φοιτητικό κίνημα, που ουσιαστικά συνιστούν υποκίνηση σε αυτοδικία; Χρειάζεται να θρηνήσουμε και θύματα για να καταλάβει η κυβέρνηση το χάος που έχει επιβάλει στα Πανεπιστήμια; Η Ν.Δ. δεν πρόκειται να ανεχθεί το καθεστώς φόβου και ανομίας που έχει επιβληθεί στα ακαδημαϊκά Ιδρύματα.
Δεσμεύεται ξεκάθαρα για το αυτονόητο: ο νόμος περί ασύλου με τη σημερινή μορφή του θα καταργηθεί. Διότι το άσυλο επί ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε τα πανεπιστήμια σε άβατο. Και – για να μην υπάρχει καμία παρανόηση – είμαστε αποφασισμένοι να επιτρέψουμε την αυτεπάγγελτη επέμβαση της αστυνομίας για κάθε αξιόποινη πράξη που διαπιστώνεται στα ιδρύματα, όπως συμβαίνει και με όλα τα δημόσια κτήρια. Δεν μπορεί στα Πανεπιστήμια να βρίσκουν άσυλο ούτε έμποροι ναρκωτικών, ούτε κατασκευαστές μολότοφ. Και δεν μπορεί τα Πανεπιστήμια να είναι τελικά η μόνη γωνιά της Ελληνικής επικράτειας όπου δεν προστατεύεται η ελευθερία της έκφρασης και να έχουν παραδοθεί σε παρακμιακές μειοψηφίες. Το Κράτος θα εγγυηθεί επιτέλους ότι οι φοιτητές , καθηγητές και εργαζόμενοι θα αισθάνονται πλέον ελεύθεροι και ασφαλείς. Θέλουμε τα ακαδημαϊκά ιδρύματα πραγματικά αυτόνομα, αυτοδιοικούμενα, αξιολογούμενα, ανταγωνιστικά, εξωστρεφή και σε κοινό βηματισμό με την αγορά εργασίας. Να απελευθερωθούν από τα δεσμά του Υπουργείου και να εγκαταστήσουν νέους, προωθητικούς θεσμούς αξιολόγησης και λογοδοσίας. Στα μεταπτυχιακά το κάθε Ίδρυμα να αποφασίζει μόνο του , καθορίζοντας το ίδιο τα δίδακτρα και προβλέποντας βέβαια υποτροφίες για τους πιο αδύναμους φοιτητές, χωρίς όμως να κάνει έκπτωση στα κριτήρια με τα οποία τους αποδέχεται. Να επιτραπούν, παράλληλα , προπτυχιακές πρωτοβουλίες με πρώτα τα ξενόγλωσσα προγράμματα. Για να προσελκύσουν φοιτητές από άλλες χώρες, να αποκτήσουν εξωστρέφεια , διεθνή προσανατολισμό, αλλά και σημαντικά πρόσθετα έσοδα, καθώς προφανώς οι φοιτητές αυτοί πληρώνουν δίδακτρα.
Τι αγαπάτε σ’ αυτό τον τόπο που του αφιερώσατε τόσα χρόνια από τη ζωή σας;
Τους συμπολίτες μου και τις νέες γενιές που έρχονται!
Προσωπικός μου στόχος ήταν, είναι και θα είναι να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ στην περιοχή μου και στη χώρα μου. Ήταν σημαντική τιμή για μένα αλλά και για το Νομό Κοζάνης η επιλογή του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να συμμετέχω στην κυβέρνησή του το 2009 στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης . Επίσης σημαντική ήταν η απόφαση του Αντώνη Σαμαρά να συμμετέχω στο κυβερνητικό του σχήμα το 2013-2015 στο Υπουργείο Μεταφορών και Δικτύων. Με τη συμμετοχή μου στις δύο αυτές κυβερνητικές θέσεις αξιοποιήθηκε και στηρίχθηκε ιδιαίτερα η Δυτική Μακεδονία και ο Νομός Κοζάνης γιατί, όπως όλες οι παραμεθόριες περιφέρειες, έτσι και η δική μας χρειάζονται ιδιαίτερη στήριξη και ενίσχυση από την πολιτεία. Κύριος στόχος μου είναι να προσφέρω το καλύτερο που μπορώ στην προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανοίξει μια νέα σελίδα για τη χώρα μας. Φιλοδοξία μου είναι, όταν ο κύκλος αυτός για μένα κλείσει, να μπορώ να αντικρίσω κατάματα τους συμπολίτες μου χωρίς να ντρέπομαι για τίποτα από όσα έκανα ή είπα.
Συνεχίζω λοιπόν τον αγώνα αυτόν και πιστεύω ότι με τη βοήθεια του Θεού και τη στήριξη των συμπολιτών μου θα προσφέρω ξανά ό,τι καλύτερο μπορώ στον αγαπημένο μου τόπο, το Νομό Κοζάνης.