Στις 4 Νοεμβρίου 2004 η κυβέρνηση Τζώρτζ Μπους ( Β΄) αναγνώρισε «μονομερώς», παρά τη γνώμη των ειδικών επιστημόνων, το γειτονικό μας κρατίδιο των Σκοπίων – που κατοικείται από Σλάβους, Αλβανούς, και ρομά – ως «Δημοκρατία τη Μακεδονίας». Για δικούς της ασφαλώς λόγους.
Το 2009 Πρόεδρος πλέον των ΗΠΑ ήταν ο Μπαράκ Ομπάμα (διάδοχος του Μπους). Τότε μια ομάδα 372 παγκοσμίως διακεκριμένων πανεπιστημιακών, ερευνητών της «κλασικής αρχαιότητας», κι όχι τραγουδιστές ή άσχετων ειδικοτήτων (ως επί το πλείστον) πανεπιστημιακοί που «επιστράτευσαν» τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ του Τμήματος Πολιτισμού – μερικοί μάλιστα χωρίς καν… να το ξέρουν υπόγραψαν! – για να «αποδoμήσουν» τους 372 ερευνητές της κλασικής αρχαιότητας. Κι αυτοί βέβαια υπερασπίσθηκαν την συμφωνία των Πρεσπών και τον κ. Τσίπρα προσωπικά. Όχι την ελληνικότητα της Μακεδονίας ή έστω την «μακεδονικότητα» ως προς τη γλώσσα ή την «εθνικότητα» των Σκοπιανών. (Με τι στοιχεία θα το τολμούσαν;)
Αντίθετα με τους συριζαίους, οι 372 ερευνητές με ιστορικά στοιχεία αδιάψευστα τεκμηριώνουν τον χαρακτηριστικό ως «ανοησία» την «μονομερή αναγνώριση του κρατιδίου από τον πρόεδρο Μπους ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Η επιστολή
«Αγαπητέ Πρόεδρε Ομπάμα,
Εμείς, οι υπογράφοντες μελετητές της κλασσικής αρχαιότητας, ζητούμε με σεβασμό την παρέμβασή σας ώστε να ξεκαθαρίσουν κάποια ιστορικά συντρίμια που άφησε στην νοτιοανατολική Ευρώπη η προηγούμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Στις 4 Νοεμβρίου 2004, δύο μέρες μετά την επανεκλογή του προέδρου Τζωρτζ Μπους, η κυβέρνησή του αναγνώρισε μονομερώς την «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η ενέργεια αυτή όχι μόνο καταργεί γεωγραφικά και ιστορικά δεδομένα, αλλά εξαπέλυσε επίσης μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού αναθεωρητισμού, του οποίου το πλέον προφανές σύμπτωμα είναι ο σφετερισμός από πλευράς της κυβέρνησης των Σκοπίων της πλέον διάσημης προσωπικότητας των Μακεδόνων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει παρατραβήξει και ότι οι Η.Π.Α. δεν πρέπει να εμπλακούν στην υποστήριξη υπονόμευσης της ιστορίας(…)
Η εν λόγω περιοχή, με τη σύγχρονη πρωτεύουσα της τα Σκόπια, ονομαζόταν στην αρχαιότητα Παιονία. Τα όρη Βάρνους και Όρβηλος (που αποτελούν σήμερα τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας) αποτελούν φυσικό όριο που οριοθετούσε και ακόμη οριοθετεί τη Μακεδονία από την βόρειο γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση είναι κατά μήκος του ποταμού Αξιού / Βαρδάρη και ακόμη και αυτή η κοιλάδα “δεν αποτελεί γραμμή επικοινωνίας διότι χωρίζεται από φαράγγια”.
Παρά το γεγονός ότι οι Παίονες υποτάχθηκαν από τον Φίλιππο Β’, πατέρα του Αλεξάνδρου, το 358 π.Χ., δεν ήταν Μακεδόνες και δεν κατοικούσαν στη Μακεδονία. Ομοίως, για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι υποτάχθηκαν από τον Αλέξανδρο, μπορεί να είχαν κυριαρχηθεί από Μακεδόνες, συμπεριλαμβανομένης της περίφημης Κλεοπάτρας, αλλά δεν ήταν ποτέ οι ίδιοι Μακεδόνες και η Αίγυπτος δεν ονομάστηκε ποτέ Μακεδονία.
Αντίθετα, η Μακεδονία και οι Μακεδόνες Έλληνες έχουν βρεθεί για τουλάχιστον 2.500 χρόνια σε αυτό το σημείο που βρίσκεται η σύγχρονη ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Ακριβώς η ίδια αυτή σχέση ισχύει και για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, για το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορινθίους Έλληνες κλπ.
Δεν καταλαβαίνουμε πώς οι σύγχρονοι κάτοικοι της αρχαίας Παιονίας, που μιλούν σλαβικά – μια γλώσσα που εμφανίστηκε στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου – μπορούν να τον επικαλεστούν ως τον εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν αμιγώς και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ-προ-προ πάππος του, Αλέξανδρος Α’, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου η συμμετοχή επιτρεπόταν μόνο στους Έλληνες.
Ακόμη και πριν από τον Αλέξανδρο Α ‘, οι Μακεδόνες εντόπισαν την καταγωγή τους στο Άργος και πολλοί από τους βασιλείς τους χρησιμοποίησαν το κεφάλι του Ηρακλή – του απόλυτου Έλληνα ήρωα – στα νομίσματά τους.»
Του Γιάννη Κορομήλη