Αυτό το ερώτημα μας οδήγησε το βράδυ της Δευτέρας στην αίθουσα του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, όπου παρακολουθήσαμε τον Γ. Γαλίτη και τον Θ. Κουρλαμπά να ξεδιπλώνουν όλο το υποκριτικό τους ταλέντο σ’ ένα έργο, όπου όλοι οι ρόλοι ενσαρκώνονται από τους δυο τους.
Σε όλη τη διάρκεια του έργου εναλλάσσεται το κωμικό με το δραματικό στοιχείο κρατώντας το ενδιαφέρον του θεατή. Σταδιακά το δράμα κυριαρχεί και κορυφώνεται δίνοντας στο κοινό δυνατές συγκινήσεις καθώς ο Ιβάν Ίλιτς κι όλη του η ύπαρξη συγκλονίζεται συνειδητοποιώντας ότι η ώρα του θανάτου πλησιάζει.
Το σκηνικό όλο κι όλο μια καρέκλα βαριά και δερμάτινη τσέστερφιλντ και γύρω από αυτή οι δυο ηθοποιοί μεγαλουργούν ,καθώς παρουσιάζουν την άνοδο και την πτώση του Ιβάν Ίλιτς ο οποίος εξαιτίας των επιλογών του ,οδηγείται στο θάνατο μόνος.
Εξαιρετική παράσταση ,που σε βάζει σε σκέψεις και προβληματισμούς αλλά αξίζει όλοι να την δουν.