Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Οκτωβρίου, στους Λαζαράδες Σερβίων, η 110 η επέτειος της Μάχης των Λαζαράδων του 1912, η οποία άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της περιοχής των Καμβουνίων και -με τις μάχες του Σαρανταπόρου και των Στενών “Πόρτες».
Οι απώλειες του στρατού μας στις μάχες του Σαρανταπόρου και των Λαζαράδων ήταν:
Νεκροί αξιωματικοί 18, νεκροί οπλίτες 156, τραυματίες αξιωματικοί 30, τραυματίες οπλίτες 965
Στους χώρους που θάφτηκαν οι νεκροί στους Λαζαράδες και στις Πόρτες κάθε χρόνο στις επετείους των μαχών αυτών (9 και 10 Οκτωβρίου) λαμβάνουν χώρα σεμνές εκδηλώσεις με επιμνημόσυνες δεήσεις και καταθέσεις στεφάνων από μέρους των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών του Νομού Κοζάνης.
Το απόγευμα της 10ης Οκτωβρίου 1912 μπήκαν στην πόλη των Σερβίων, κατεβαίνοντας από τα κάστρα, οι πρώτοι Έλληνες στρατιώτες. Δέκα τέσσερις ιππείς με επικεφαλής τον υπίλαρχο Πέτρο Μάνο. Μπαίνοντας αντίκρυσαν ένα φρικιαστικό θέαμα. 117 Έλληνες κείτονταν νεκροί στους δρόμους της ιστορικής πόλης. Ήταν κάτοικοι των Σερβίων και των γύρω χωριών. Τους είχαν συλλάβει οι Τούρκοι με την κήρυξη του πολέμου και τους κρατούσαν ως ομήρους στις φυλακές. Την νύχτα που είχε προηγηθεί, με την υποχώρηση των στρατευμάτων τους από το Σαραντάπορο, οι Τούρκοι των Σερβίων άνοιξαν τις φυλακές. Και ενώ οι Έλληνες όμηροι έφευγαν, οι Τούρκοι που παραφύλαγαν σε γωνιές των δρόμων τους πυροβολούσαν και τους σκότωναν.