Ο Γεωργάκης Ολύμπιος και ο Γιάννης Φαρμάκης
ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΕΠΩΝΥΜΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ
Μαύρη επέτειο, αλλά και συνάμα άξια θαυμασμού είναι η σημερινή ημέρα με την πυρπόληση της πυριτιδαποθήκης στο Καμπαναριό της Μονής του Σέκου στα Καρπάθια και την ανατίναξη του Γεωργάκη Ολυμπίου μαζί με 11 συμπολίτες του στις επάλξεις του καμπαναριού, ενώ ο Γιάννης Φαρμάκης, οπλαρχηγός και συμπολεμιστής του ταμπουρωμένου με τους άνδρες του στα κελιά της Μονής, έδιδαν τον υπέρ πάντων αγώνα για τη ζωή τους και την απελευθέρωση του έθνους στην εξέγερση του 1821, που είχε αρχίσει από τις παραδουνάβιες ηγεμονίες. Είχαν προηγηθεί αιματηροί αγώνες εναντίον του Αλή πασά των Ιωαννίνων ήδη από το 1800, και με ένα ηρωικό οδοιπορικό στη χώρα μας και στα Βαλκάνια οι δύο άνδρες είχαν αμέτρητες επιτυχίες, εναντίον των Οθωμανών, (Στούβικ, Οστροβα, Βελιγράδι, Βιδίνιο) με γνωστότερη τη θυσιαστική αγωνιστικότητα τους στο Δραγατσάνι και το Ιάσιο.
Ο Γ. Ολύμπιος ήταν διορισμένος αρχιστράτηγος του στρατού στις Ηγεμονίες από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και είχε φυγαδέψει μετά τη συντριβή του Ιερού Λόγου από τον αυθορμητισμό του ανυπάκουου και μέθυσου Καραβιά και την προδοσία του Ρουμάνου ηγέτη Βλαδιμηρέσκου τον Αρχηγό μέχρι τα σύνορα της Αυστρίας.
Στη συνέχεια ο Γεωργάκης Ολύμπιος και ο Γιάννης Φαρμάκης επέστρεψαν στη Μολδοβλαχία να τιμωρήσουν τους εκτελεστές του Ιερού Λόχου, ατρόμητοι αρμάτορες. Κι όταν οι Τούρκοι απέστειλαν στίφη εναντίον τους, υποχώρησαν στη Μονή του Σέκου, να διαφυλάξουν «τα όσια και ιερά της φυλής μας που , όπως τους ενημέρωσε ο Επίσκοπος, κινδύνευαν από τους Οθωμανούς.
Οι … πρόξενοι των Αυστριακών Οδρήσκυ και Βολφ μάταια επιχείρησαν, σαν σήμερα το 1821, να τους πείσουν να παραδοθούν προσφέροντάς τους εγγυήσεις για τη σωτηρία όλων τους. Όμως ο Γιωργάκης είχε την εμπειρία του Σέρβου παπά, που τον εξαπάτησαν και οι Τούρκοι τον αποκεφάλισαν. Γι αυτό ο Γιωργάκης αρνήθηκε τις προτάσεις τους στο καμπαναριό και μάλιστα τους έδωσε προθεσμία δέκα λεπτών να αποχωρίσουν, κρατώντας συνάμα το ξίφος του στο χέρι για περίπτωση καθυστέρησής τους. Μετά, άνοιξε τη θύρα για να φύγει όποιος συμπολεμιστής του το επιθυμούσε. Όμως κανείς δεν το δέχθηκε. Κι αμέσως όλοι έγιναν παρανάλωμα του πυρός στο ηρωϊκό ταξίδι της αιωνιότητας.
Από τα κελιά ο Γιάννης Φαρμάκης αντιστάθηκε επί λίγες ακόμα μέρες. Κι όταν τελείωσαν τρόφιμα και πολεμοφόδια αναγκάστηκε «να πιστέψει» στους Αυστριακούς. Αλλά οι Τούρκοι κατέσφαξαν τους άνδρες του στην αυλή της Μονής και τον ίδιο τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου με εντολή του Σουλτάνου αποκεφαλίστηκε.
Αυτή την επέτειο εορτάζει την Κυριακή το Λιβάδι Ολύμπου, με την παρουσία όλων των αρχών, προς τιμή του συμπατριώτη ήρωά τους, που είναι ο ΠΡΩΤΟΣ επώνυμος νεκρός της εθνεγερσίας. Ως συνταγματάρχης και του Ρωσικού στρατού «επ’ ανδραγαθία», μέλος της Φιλικής Εταιρείας και διπλωματικός ακόλουθος στο Συνέδριο της Βιέννης.
Στα πλαίσια του γιορτασμού των 200 ετών της Εθνεγερσίας του 1821 η Πολιτεία και προπαντός η Κεντροδυτική Μακεδονία οφείλει με κάθε μέσο και τρόπο να αποκαταστήσει το κύρος και να υψώσει δικαιωματικά στο ανάλογο βάθρο αυτούς τους δύο ακατάβλητους αρμάτορες, που πρόσφεραν πρώτοι το αίμα τους στα μακρινά Καρπάθια για την απελευθέρωση του έθνους μας.
Γ.Ρ.