Φυσικά, αν κάποιος γυρνούσε τον χρόνο πίσω στην εποχή του Οπούντιου Μαρτίνου (0-7 εντός έδρας), στο όχι και τόσο κοντινό 2014-15 και του έλεγαν ότι η ομάδα μας 8 χρόνια μετά θα αγωνιστεί στην Super League 2 θα το θεωρούσε ένα μεγάλο και κυρίως ουτοπικό αστείο!
Κόντρα σε κάθε λογική, μια ομάδα ανθρώπων πήρε την κατάσταση στα χέρια της και με την τρέλα, το πείσμα και την ανιδιοτέλεια, ξεκίνησε να δουλεύει και να ονειρεύεται ότι θα ξαναβάλει την ομάδα μας στον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας, κόντρα σε κάθε λογική. Χωρίς γήπεδο, χωρίς υποδομές και σοβαρές εγκαταστάσεις ακαδημιών, χωρίς, χωρίς, χωρίς, χωρίς…
Παρόλα αυτά, το πείσμα και φυσικά οι μάγκες (παίχτες και προπονητές) κατάφεραν να φέρουν μετά από 40 χρόνια την ομάδα και πάλι στην δεύτερη κατηγορία.
Είναι ντροπή να βρίζουν τους παίκτες και τον προπονητή .
Πιστεύω τα παιδιά που ήρθαν, αλλά και αυτά έμειναν από πέρυσι, να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Πρέπει να στηρίξει ο κόσμος, διότι παίζει σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Όλα θα πάνε καλά, η ομάδα θα σωθεί”
Είναι μια δύσκολη μέρα.
Και βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε ανάλογες δύσκολες στιγμές στην κατηγορία που παίζει η ομάδα μας φέτος.
Για να έρθουν οι χαρές, πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις
Η διοίκηση θα κάνει το καθήκον της και πάνω από όλα να στηρίξουμε ΕΜΕΙΣ την προσπάθεια.
Αυτό σημαίνει οπαδός. Στα δύσκολα ακόμη πιο κοντά και στις χαρές ας παρακολουθεί διακριτικά γνωρίζοντας ότι συνέβαλε και αυτός στο να έρθουν.
Όποιος δεν αντέχει Ας μην συμμετέχει….
ΦΣ Κοζανη….
Συνεχίζουμε….ΚΟΖΑΝΗ ΣΤΑ ΕΥΚΟΛΑ ΚΟΖΑΝΑΡΑ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ .