Δεν θα πω πολλά,γιατί τα λόγια δεν έχουν θέση δίπλα σε πράξεις! Απλά,θέλω να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την οικογένεια μου, την ομάδα μου, τον Α.Ο.Κοζάνης και τους φίλους μου, που με στηρίζουνε, με συμβουλεύουν και με βοηθάνε να αντέχω.
Αλλά το πιο μεγάλο ευχαριστώ θέλω να το πω στον προπονητή μου, Μάκη Μιχαηλίδη, που από την πρώτη στιγμή πίστευε σε εμένα, με σκότωνε σωματικά για να με ανεβάσει πνευματικά, γιατί handball δεν εστί μόνο δύναμη.
Σε ευχαριστώ για την υπομονή και την αγάπη σου, για το κύρος και την καθημερινή σου στάση, σκοπεύω να σε δικαιώσω, όλους σας.
Το ευχαριστώ μόνο λίγο φαντάζει.
Επίσης, ευχαριστώ τον AC PAOK για την εμπιστοσύνη και εύχομαι να σταθώ αντάξιος της ιστορίας του.
Στοχεύουμε ψηλά!