Γεωργία Ζεμπιλιάδου: Η «διαβούλευση Αμανατίδη» της 11ης Ιουλίου, για το Περιφερειακό Χωροταξικό Σχέδιο,  στερείται κάθε Νομικής και Ηθικής βάσης.

Η εν λόγω πρόσκληση στερείται νομιμότητας και αποτελεί καθυστερημένη και προσχηματική προσπάθεια κάλυψης θεσμικών και πολιτικών ευθυνών.

Για την μη τήρηση της διαδικασίας που προβλέπει ο Νόμος έχουμε εμπρόθεσμα προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) από κοινού με την αντιπολίτευση του Περιφερειακού Συμβουλίου, τους Δήμους της Περιφέρειας μέσω της ΠΕΔ και τους Βουλευτές της Π.Ε. Κοζάνης κ. Κουκουλόπουλο και κ Βέττα.

Για την μετά από ένα χρόνο πρόσκληση του Περιφερειάρχη έχουμε να  επισημάνουμε τα εξής:

1^ο Η διαβούλευση προηγείται της έγκρισης – όχι το αντίστροφο.

Η Διαβούλευση, ως διοικητική διαδικασία που προβλέπεται από την Εθνική και Κοινοτική Νομοθεσία, είναι σαφώς καθορισμένη από το Νόμο και προηγείται της δημοσίευσης του Χωροταξικού, δεν έπεται.

2^ο Καμία προσφυγή δεν μπορεί πλέον να γίνει.

Η Προσφυγή την οποία επικαλείται ο Περιφερειάρχης ότι θα κάνει, εφόσον οι προτάσεις της διαβούλευσης της 11^ης Ιουλίου 2025, δεν γίνουν δεκτές από το Υπουργείο, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί πια. Σύμφωνα με το Νόμο  έπρεπε να είχε γίνει εντός 60 ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης για να είναι εμπρόθεσμη (άρθρο 46 του Π.Δ.18/1989 δικονομία του ΣτΕ).

3^ο Η νέα “διαβούλευση” αποτελεί τροποποίηση του ΠΧΠ και  είναι  παράνομη αν δεν παρέλθει  πενταετία.

Η πρόταση του Περιφερειάρχη για την αφαίρεση από το Περιφερειακό Χωροταξικό του περίφημου χάρτη «των επενδυτών» και την έναρξη της διαδικασίας «διαβούλευσης» στην οποία μας καλεί, αποτελεί τροποποίηση του Χωροταξικού. Όμως τροποποίηση Χωροταξικού σύμφωνα με το Νόμο δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο αν παρέλθει πενταετία. Τροποποίηση πριν την πενταετία μπορεί να γίνει μόνο για εξαιρετικές περιπτώσεις που αναφέρει ο Νόμος (άρθρο 6 παρ.9 του Ν.4447/2016): Διεθνείς αποφάσεις, εξαιρετικές ανάγκες από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές κλπ).

4^ο Ο χάρτης των “επενδυτών” είναι στρατηγικά και θεσμικά αδικαιολόγητος.

Σε ό,τι αφορά τον συμπεριληφθέντα χάρτη «των επενδυτών», που συντάχθηκε από την ΡΑΑΕΥ και αποτυπώνει τις υπάρχουσες αιτήσεις για αδειοδότηση ΑΠΕ, πρέπει να επισημάνουμε το στοιχειώδες: O χάρτης αποτυπώνει το άθροισμα των ατομικών επιλογών των επενδυτών, με βάση τους δικούς τους σχεδιασμούς, αδιαφορώντας για το εάν οι δεσμευόμενες με αυτόν εκτάσεις αποτελούν γη υψηλής παραγωγικότητας, βοσκοτόπια, δάση ή δασικές εκτάσεις. Ουδεμία θέση έχει σε ένα κείμενο στρατηγικού σχεδιασμού, όπως είναι το ΠΧΠ, το οποίο είναι αυτό που θα ορίσει τί επιτρέπεται και πού. Με την εισαγωγή του χάρτη στο κείμενο του ΠΧΠ, αυτός αποκτά στρατηγική λειτουργία ως μη όφειλε, δίνει κατεύθυνση πλέον για αδειοδοτήσεις παντού και παράγει αποτελέσματα για δεκαετίες, κόντρα στις υπάρχουσες φυσικές χρήσεις και ανθρωπογενείς δραστηριότητες.

Επιπλέον, σχετικά με το επιχείρημα του Περιφερειάρχη ότι σε όλα τα Χωροταξικά υπάρχουν αυτοί οι Χάρτες ΑΠΕ, μετά από συγκριτική έρευνα που πραγματοποιήσαμε στα  περιφερειακά χωροταξικά που δημοσιεύτηκαν από το 2019 και μετά, προέκυψε, ότι αυτό δεν ισχύει. Αυτούσιος Χάρτης της ΡΑΑΕΥ υπάρχει μόνο στο Χωροταξικό της Δυτικής Μακεδονίας. Και αυτό γεννά το ειδικότερο ερώτημα: Γιατί π.χ. στο Περιφερειακό Χωροταξικό της Κεντρικής Μακεδονίας, όλοι οι Χάρτες είναι υπογεγραμμένοι από την Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Χωροταξικού Σχεδιασμού του Υπουργείου, ενώ οι Χάρτες στο αντίστοιχο της Δυτικής Μακεδονίας είναι υπογεγραμμένοι από την Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Τοπογραφικών Εφαρμογών;

Ως εκ τούτου, η επιχειρούμενη προσπάθεια «αφαίρεσης του Χάρτη», οφείλεται στο ότι είναι βαριά η ευθύνη όσων τον συμπεριέλαβαν στο Χωροταξικό.

5^ο Η απάντηση του Υπουργείου δεν έχει δεσμευτική ισχύ.

Το έγγραφο του Υπουργείου που επικαλείται ο Περιφερειάρχης στα «έχοντας υπόψη», δεν είναι έγγραφο από τους υπογράφοντες το Χωροταξικό Υπουργούς (κ.κ. Σκυλακάκης, Ταγάρας). Είναι μια απάντηση υπογεγραμμένη από τον Γ.Γ. του Υπουργείου, η οποία:

α) Πρωτίστως αντίκειται στον νόμο (βλ. άρθρο 6 παρ.9 του Ν.4447/2016).

β) Εμμένει στο μεγάλο σφάλμα του χωροταξικού, δηλαδή την προσαρμογή του στην «εν τοις πράγμασι καταστάσει», πράγμα απολύτως ασύμβατο με την λογική του στρατηγικού σχεδιασμού χρήσεων, δεδομένου, ότι αυτή είναι που πρέπει να ανατραπεί: Το Π.Χ.Π πρέπει να υποδεικνύει στους επενδυτές «τί» και «πού» και ΟΧΙ οι επενδυτές να επιβάλλουν τη θέλησή τους στο ΠΧΠ.

γ) Αποτελεί μία εκτός οποιασδήποτε διαδικασίας προσπάθεια κατευνασμού των αντιρρήσεων για τις κραυγαλέες προκλήσεις του ΠΧΠ και τέλος.

δ) Δεν δεσμεύει οποιονδήποτε για οτιδήποτε.

Η αίτηση ακυρώσεως που καταθέσαμε, θέτει τα παραπάνω και άλλα ζητήματα και συζητήθηκε στο ΣτΕ πριν ένα μήνα.  Είμαστε πλέον στην φάση αναμονής απόφασης για την ακύρωση του Περιφερειακού Χωροταξικού. Αυτή είναι και η μόνη Διοικητική και Νομική διαδικασία που έχει πρακτική αξία πλέον.

Εν κατακλείδι:

Η «διαβούλευση Αμανατίδη» της 11^ης Ιουλίου στην οποία προσκληθήκαμε,  είναι προσχηματική έρχεται κατόπιν εορτής και  αποσκοπεί στη συγκάλυψη της πολιτικής και διοικητικής ευθύνης για την αποδοχή ενός σχεδίου που:

• Καταρτίστηκε κατά παράβαση της Εθνικής και Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και χωρίς την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας.
• Υποβαθμίζει τις πόλεις μας και τη ζωή μας .
• Αγνοεί τις Τοπικές Αρχές και την  κοινωνία.
• Προωθεί επιλογές όπως οι  ανεξέλεγκτες χρήσεις γης, η καύση απορριμμάτων και η υφαρπαγή υδάτων, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση ή συναίνεση.

Κατόπιν όλων αυτών δεν θα συμμετάσχουμε σε μια διαδικασία που στερείται νομιμότητας, θεσμικής αξίας και δημοκρατικής νομιμοποίησης. Η μόνη εν εξελίξει νόμιμη διαδικασία είναι αυτή της εκδίκασης στο ΣτΕ.

Γεωργία Ζεμπιλιάδου

Περιφερειακή Σύμβουλος

Επικεφαλής του Συνδυασμού ΕΛΠΙΔΑ