Η ομάδα των Βρετανών χημικών και ιολόγων διερεύνησε υλικά που έχουν ιδιότητες αυτοαποστείρωσης και που μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης λοιμώξεων από μολυσμένες επιφάνειες. Η ιδέα τους ήταν να δημιουργήσουν ένα υλικό τόσο εχθρικό σε έναν ιό που εκείνος να μην μπορεί να επιβιώσει πάνω σε αυτό. Ο μεταλλικός χαλκός έχει αποδειχθεί ότι σκοτώνει τα μικρόβια κατά την επαφή, αλλά δεν είναι πολύ εύκαμπτος.
«Είναι η πρώτη φορά που αναπτύσσεται κάτι τέτοιο», δήλωσε στο BBC News ο καθηγητής Andrew Mills, από το τμήμα χημείας του πανεπιστημίου προσθέτοντας πως: «Αυτό το υλικό θα μπορούσε να αντικαταστήσει πολλές από τις πλαστικές μεμβράνες μιας χρήσης που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία υγειονομικής περίθαλψης, καθώς έχει την προστιθέμενη αξία της αυτοαποστείρωσης χωρίς πραγματικό επιπλέον κόστος».
Το υλικό δοκιμάστηκε στο εργαστήριο εναντίον τεσσάρων τύπων ιών και συγκεκριμένα εναντίον δύο ιών γρίπης, του ιού της Covid και ενός Πικορναϊού (ιοί RNA που μολύνουν τα σπονδυλωτά συμπεριλαμβανομένων των ψαριών, των θηλαστικών και των πτηνών), ο οποίος διαθέτει τα χαρακτηριστικά που καθιστούν έναν ιό εξαιρετικά σταθερό έξω από το σώμα.
Σε ελεγχόμενες εργαστηριακές συνθήκες, περίπου ένα εκατομμύριο ιικά στελέχη, πολύ περισσότερα από την ποσότητα του ιού που χρειάζεται για να ξεκινήσει μια μόλυνση, τοποθετήθηκαν στο αυτο-αποστειρούμενο πλαστικό. «Ένα εκατομμύριο ιοί μετατράπηκαν στο απόλυτο τίποτα. Αρχίσαμε να βλέπουμε αποτελέσματα σε λιγότερο από μία ώρα και την πλήρη θανάτωσή τους μέσα σε δύο ώρες», δήλωσε ο Δρ Connor Bamford, από τη σχολή ιατρικής στο Queen’s.
Οι ερευνητές στοχεύουν να μετατρέψουν το πλαστικό τους σε επίστρωση προστατευτικού εξοπλισμού που χρησιμοποιείται στα νοσοκομεία, καθώς οι περισσότερες λοιμώξεις συμβαίνουν τη στιγμή που το προσωπικό φοράει ή βγάζει τον εξοπλισμό. Άλλοι τομείς που ερευνώνται περιλαμβάνουν την εφαρμογή του υλικού σε νοσοκομειακά τραπεζομάντιλα και κουρτίνες, καθώς και στη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων.
Ωστόσο, θα χρειαστούν κατάλληλες δοκιμές στον πραγματικό κόσμο για να καταλάβουν οι ερευνητές πόσο μεγάλη διαφορά θα μπορούσε να κάνει ο προστατευτικός εξοπλισμός που αυτό-αποστειρώνεται.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Photochemistry and Photobiology B: Biology.
Ακολουθήστε το 
