Τρώγονται οι έλικες των ανεμογεννητριών; Επιστήμονες λένε ότι ανακυκλώνονται ως “ζελεδάκια”

Η αιολική ενέργεια είναι μια ολοένα και πιο δημοφιλής μορφή ανανεώσιμης ενέργειας. Ωστόσο, όταν έρθει η ώρα να αντικαταστήσουμε τα τεράστια πτερύγια της γεννήτριας, που μετατρέπουν τον άνεμο σε ηλεκτρική ενέργεια, η ανακύκλωση είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Τώρα, οι επιστήμονες λένε ότι επεξεργάζονται μια νέα συνθετική ρητίνη κατάλληλη για την κατασκευή αυτών των τεράστιων πτερυγίων, που θα μπορούσε αργότερα να ανακυκλωθεί σε νέα πτερύγια τουρμπίνας ή σε μια ποικιλία άλλων προϊόντων, όπως πάγκους, φώτα αυτοκινήτων, πάνες, ακόμη και σε…ζελεδάκια που καταναλώνουν καθημερινά εκατομμύρια ενήλικες και παιδιά, σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η πληροφορία έρχεται από τον ιστότοπο www.sciencedaily.com, που σημειώνει ότι οι ερευνητές θα παρουσιάσουν τα αποτελέσματά τους στη φθινοπωρινή συνάντηση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας (ACS).

Όλο και μεγαλύτερα πτερύγια στις ανεμογεννήτριες

Κατασκευασμένα από υαλοβάμβακα, τα πτερύγια της ανεμογεννήτριας μπορούν να έχουν μήκος μισού γηπέδου ποδοσφαίρου. Αν και ορισμένες εταιρείες έχουν βρει τρόπους να ανακυκλώνουν το fiberglass σε υλικά χαμηλότερης αξίας, οι περισσότερες λεπίδες που απορρίπτονται καταλήγουν σε χωματερές. Και το πρόβλημα απόρριψης είναι πιθανό να επιδεινωθεί. «Τα μεγαλύτερα πτερύγια των ανεμογεννητριών είναι πιο αποδοτικά, επομένως οι εταιρείες συνεχίζουν να κατασκευάζουν ολοένα και μεγαλύτερα», λέει ο Ντόργκαν. «Τα αιολικά πάρκα θα αντικαταστήσουν τελικά τα πτερύγια των στροβίλων πριν από το τέλος της ζωής τους, επειδή τα αιολικά πάρκα μπορούν να παράγουν περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια με μεγαλύτερα πτερύγια».

Ο Ντόργκαν και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έφτιαξαν ένα νέο υλικό συνδυάζοντας ίνες γυαλιού με ένα πολυμερές φυτικής προέλευσης και ένα συνθετικό. Τα πάνελ από αυτή τη θερμοπλαστική ρητίνη ήταν αρκετά ισχυρά και ανθεκτικά ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε τουρμπίνες ή αυτοκίνητα. Οι ερευνητές διέλυσαν τα πάνελ στην συνέχεια, μετατρέποντας το υλικό σε νέα προϊόντα του ίδιου τύπου.

Αμέτρητες χρήσεις μετά την ανακύκλωση

Εκτός από τα νέα πτερύγια ανεμογεννητριών, η νέα ρητίνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία άλλων εφαρμογών. Με την ανάμειξη της ρητίνης με διαφορετικά ορυκτά, η ομάδα παρήγαγε συνθετικό πέτρωμα που μπορούσε να μετατραπεί σε οικιακά αντικείμενα, όπως πάγκους και νεροχύτες. «Φτιάξαμε πρόσφατα έναν νεροχύτη μπάνιου με αυτή την πέτρα, οπότε ξέρουμε ότι λειτουργεί», λέει ο Ντόργκαν. Οι ερευνητές θα μπορούσαν επίσης να συνθλίψουν το ανακτηθέν υλικό και να το αναμείξουν με άλλες πλαστικές ρητίνες για χύτευση με έγχυση, που χρησιμοποιείται για την κατασκευή αντικειμένων όπως καλύμματα φορητών υπολογιστών και ηλεκτρικά εργαλεία.

Το υλικό θα μπορούσε ακόμη και να ανακυκλωθεί σε προϊόντα υψηλότερης αξίας. Η ανάμειξη της θερμοπλαστικής ρητίνης σε ένα αλκαλικό διάλυμα απελευθέρωσε πολυ(μεθακρυλικό μεθυλεστέρα) (PMMA), ένα κοινό ακρυλικό υλικό για παράθυρα, πίσω φώτα αυτοκινήτων και πολλά άλλα αντικείμενα. Η αύξηση της θερμοκρασίας μετέτρεψε το PMMA σε πολυ(μεθακρυλικό οξύ), ένα υπερ-απορροφητικό πολυμερές που χρησιμοποιείται στις πάνες. Παρήγαγε επίσης γαλακτικό κάλιο, το οποίο μπορεί να καθαριστεί και να γίνει καραμέλα και ενεργειακά ποτά. «Ανακτήσαμε γαλακτικό κάλιο ποιότητας για τρόφιμα και το χρησιμοποιήσαμε για να φτιάξουμε καραμέλες (ζελεδάκια) σε σχήμα αρκούδας, τις οποίες έφαγα», λέει ο Ντόργκαν.

Υπάρχει «παράγων αηδίας»;

Τώρα που οι ερευνητές απέδειξαν ότι η ρητίνη έχει κατάλληλες φυσικές ιδιότητες για ανεμογεννήτριες, ελπίζουν να κατασκευάσουν μερικά μεσαίου μεγέθους πτερύγια για νέες δοκιμές. «Ο τρέχων περιορισμός είναι ότι δεν υπάρχει αρκετό βιοπλαστικό για να ικανοποιήσουμε αυτήν την αγορά, επομένως πρέπει να υπάρξει σημαντικός όγκος παραγωγής εάν πρόκειται να αρχίσουμε πραγματικά να φτιάχνουμε ανεμογεννήτριες από αυτά τα υλικά», δήλωσε ο Ντόργκαν.

Ο ιστότοπος www.sciencedaily.com καταλήγει με ένα ερώτημα: Υπάρχει κάποιος «παράγοντας αηδίας» στην κατανάλωση καραμέλας που κάποτε ήταν μέρος μιας ανεμογεννήτριας; Ο Ντόργκαν δεν το πιστεύει. «Ένα άτομο άνθρακα που προέρχεται από ένα φυτό, όπως είναι το καλαμπόκι ή το γρασίδι, δεν διαφέρει από ένα άτομο άνθρακα που προέρχεται από ένα ορυκτό καύσιμο», λέει. «Είναι όλα μέρος του παγκόσμιου κύκλου του άνθρακα και έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να πάμε από τη βιομάζα στο πεδίο σε ανθεκτικά πλαστικά υλικά και πίσω στα τρόφιμα».

πηγή: www.sciencedaily.com