Με την απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε το «αυτό» και κατήργησε τη διοίκηση

ΟΜΙΛΙΑ  ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ  ΣΤ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ

Ομιλία του Βουλευτή Π.Ε. Κοζάνης Στάθη Κωνσταντινίδη στο ν/σ για τον εκλογικό νόμο στην Αυτοδιοίκηση: «Με την απλή αναλογική, ο ΣΥΡΙΖΑ κράτησε το «αυτό» και κατήργησε τη  «διοίκηση»

‘Κυβερνησιμότητα ήταν ο όρος που επικράτησε κατά τη συζήτηση του εκλογικού νόμου για την τοπική αυτοδιοίκηση. Κι αυτό δεν προέκυψε μόνο ως δέσμευση, ως απόρροια μιας δέσμευσης της σημερινής Κυβέρνησης, αλλά και ως απαίτηση των ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης που βρέθηκαν αντιμέτωποι με το χάσμα της ακυβερνησίας που τους κληροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα της απλής αναλογικής, η οποία έφερε εκλογικά παράδοξα και αυτοδιοικητικά αδιέξοδα, Μία κατάσταση που ανάγκασε την παρούσα Βουλή να νομοθετήσει κατ’ επανάληψη ρυθμίσεις που επέτρεψαν στις διοικήσεις των ΟΤΑ να λειτουργήσουν και να παράξουν έργο, μπροστά στον ορατό κίνδυνο να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε βασικές υποχρεώσεις τους. Γιατί, στην πραγματικότητα, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που κάνατε ήταν να στερήσετε από την αυτοδιοίκηση το ένα από τα δύο συνθετικά της. Κρατήσατε το «αυτό» και καταργήσατε τη «διοίκηση».
Έρχεται λοιπόν, το σημερινό νομοσχέδιο να επαναφέρει και εδώ την κανονικότητα. Και κανονικότητα σημαίνει ότι ένας δήμαρχος, ένας περιφερειάρχης και βεβαίως οι παρατάξεις τους, εκλέγονται για να υλοποιήσουν θέσεις και προγράμματα που παρουσίασαν προεκλογικά στους συμπολίτες τους κι όχι βέβαια για να είναι έρμαια συμπτωματικών πλειοψηφιών που συγκρούονται ή ανατρέπουν τον σχεδιασμό του κάθε δημάρχου ή του κάθε περιφερειάρχη. Εσείς βέβαια, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έχετε ομολογήσει, έχετε πρόβλημα με την κανονικότητα. Δεν σας ευνοεί. Ευνοεί όμως τους πολίτες. Γι’ αυτό και εμείς δεσμευτήκαμε να την αποκαταστήσουμε και το κάνουμε πράξη.
Μα, πρέπει να αποκτήσουμε κουλτούρα συγκλίσεων και συναίνεσης, μας λέει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα! Η συναίνεση όμως δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό ενός εκλογικού νόμου.
Αλλά ποιος απαγορεύει τη συναίνεση; Ποιος εμποδίζει πολίτες, αυτοδιοικητικούς ή και συνδυασμούς ακόμα, να συνεργαστούν προεκλογικά, να συντάξουν ενιαία πρόταση, να συνθέσουν κοινό ψηφοδέλτιο και να το θέσουν στην κρίση των πολιτών; Να λάβουν τη νομιμοποίηση και να συνδιοικήσουν στο έδαφος προγραμματικών συγκλίσεων και όχι ως αποτέλεσμα αδιέξοδων ή παζαριών;
Από την άλλη, συναίνεση δεν είναι «για άλλα δεσμεύτηκα την πρώτη Κυριακή, με άλλους συνεννοήθηκα για να εκλεγώ τη δεύτερη, άλλοι διοικούν τον δήμο, άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις και άλλοι έχουν την ευθύνη». Αυτό είναι μπάχαλο.
Και μάλιστα, αυτού του είδους η εξαναγκασμένη σύμπραξη κατά κανόνα βρίσκεται εκτός των ορίων της λαϊκής εντολής, αφού ίσως και να μην ήταν γνωστή στους πολίτες όταν αυτοί ψήφιζαν.
Συνεπώς, με το ισχύον σύστημα η συναίνεση δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής αλλά ανάγκης αφού στο 1/3 των δήμων της χώρας, μετά τις τελευταίες εκλογές, ο δήμαρχος δεν είχε την πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο. Περιπτώσεις του εκλογικού τραγέλαφου, γνωστές: ο Δήμαρχος Καβάλας που εξελέγη με 63% τη δεύτερη Κυριακή. Η παράταξή του είχε μόλις 9 από τους 41 συμβούλους. Ο Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης που κέρδισε με 67%, επίσης τη δεύτερη Κυριακή, με μόλις 7 δημοτικούς συμβούλους από τους 49. Εκεί μάλιστα κατέβηκαν 19 παρατάξεις και οι επικεφαλής των 16 εξελέγησαν στο δημοτικό συμβούλιο. Αντιλαμβάνεστε την πανσπερμία και τον κατακερματισμό. Το κορυφαίο παράδειγμα είναι ο Δήμαρχος Ορεστιάδας, ο οποίος ενώ εξελέγη με 50,26% από την πρώτη Κυριακή, έβγαλε μόλις 16 από τους 33 δημοτικούς συμβούλους. Ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι λένε όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι; Ευτυχώς που η σημερινή κυβέρνηση μετέφερε τις αρμοδιότητες στις επιτροπές, και κυρίως στην οικονομική, όπου διέθεταν πλειοψηφία και μπόρεσαν να διοικήσουν.
Όλα αυτά βεβαίως τα γνωρίζατε, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και η πρόθεσή σας όταν φέρατε την απλή αναλογική δεν ήταν άδολη. Γιατί δεν γίνεται η συναίνεση να είναι καλή εκεί που σας συμφέρει, δηλαδή στην τοπική αυτοδιοίκηση όπου ξέρατε ότι δεν διαθέτετε δυνάμεις και θέλατε να δώσετε ρυθμιστικό ρόλο στις μειοψηφίες, αλλά να την αγνοείτε προκλητικά εκεί που δεν σας συμφέρει, δηλαδή στην ψήφο των αποδήμων. Φαίνεται λοιπόν ότι η συναίνεση είναι μια παρεξηγημένη έννοια για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό αποδείχθηκε και στην τελευταία συζήτηση του σχεδίου νόμου στην επιτροπή, όπου εκεί ο εκπρόσωπος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εξαπέλυσε μύδρους κατά της Κυβέρνησης, διότι -λέει-, με τη σύμπραξη του ΚΙΝΑΛ, παραβίασε το πνεύμα της συνταγματικής διάταξης, στη διαδικασία επιλογής μελών του ΑΣΕΠ. Του θύμισε, βεβαίως, ο Υπουργός κ. Βορίδης, ότι η σύνθεση του ΑΣΕΠ δεν είναι θέμα της Κυβέρνησης, αλλά της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής, που επιλέγει με την πλειοψηφία των τριών πέμπτων (3/5). Κυρίως όμως, ότι ακόμα και αυτή η αυξημένη πλειοψηφία δεν προϋποθέτει υποχρεωτικά τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρέπει επιτέλους να εγκαταλείψει την ιδιοκτησιακή ή α λα καρτ αντίληψη για τη συναίνεση.
Συνοψίζοντας λοιπόν, σωστή η ενισχυμένη αναλογική, σωστό το όριο του σαράντα τρία συν ένα (43%+1), που θα δίνει αυτοδύναμες διοικήσεις από τον πρώτο γύρο, για να μην εκλέγουν δήμαρχο η συναλλαγή και η αποχή στον δεύτερο, σωστό το κατώφλι του 3%, σωστή και η πενταετία, που δίνει ευρύτερο ορίζοντα για καλύτερο σχεδιασμό και προγραμματισμό.
Άφησα τελευταίο το θέμα των δημοτικών κοινοτήτων, όπως θα ονομάζονται πλέον, για να τονίσω τη σημασία τους. Όσοι έχουμε καθημερινή επαφή με τους εκπροσώπους τους, ξέρουμε το τεράστιο έργο που επιτελούν και τους ευχαριστούμε θερμά γι’ αυτό. Συζήτησα αναλυτικά με αιρετούς κοινοτήτων της περιοχής μου τις αλλαγές στον εκλογικό νόμο. Μάλιστα, αρκετές από τις θέσεις τους ενσωματώθηκαν στο τελικό σχέδιο.
Είμαι βέβαιος ότι η ενιαία κάλπη δεν θα εμποδίσει καταξιωμένους, αλλά και νέους ανθρώπους, από το να ασχοληθούν με τα κοινά του τόπου τους. Είμαι επίσης σίγουρος ότι οι επικεφαλής των συνδυασμών θα προσπαθήσουν να εντάξουν στα ψηφοδέλτια τους καλύτερους υποψηφίους προέδρους και συμβούλους, αφού η δημοφιλία τους θα επιδρά και στο συνολικό αποτέλεσμα.
Κατόπιν αυτών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άλλη μία σημαντική δέσμευση της Κυβέρνησης γίνεται πράξη, μια πράξη με ισχυρό και θετικό αντίκτυπο στη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης, η οποία θα κληθεί να επιτελέσει σημαίνοντα ρόλο στην ερχόμενη αναπτυξιακή για τη χώρα περίοδο. Και γι’ αυτό πρέπει να την εξοπλίσουμε με όλα τα αναγκαία εργαλεία, με πρώτο την αποτελεσματική διοίκηση. Αυτό δηλαδή, που κάνουμε με την ψήφιση του παρόντος νομοσχεδίου”.