Συγκλονισμένος και σε προχωρημένη ηλικία, σύρω την πένα μου να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια και να προσπαθήσω να παρουσιάσω τον αγαπητό Τζίμη που έφυγε τόσο απρόοπτα ξαφνικά και άκαιρα, έναν λαμπρό άνθρωπο, πολιτισμένο και ευαίσθητο, τον οποίο γνώριζα εδώ και πενήντα χρόνια.
Γράφει ο ο λαογράφος Γιάννης Κορκάς
Γονείς του εκλιπόντος είναι ο Κώστας Δ. Λιάνας, μεγάλης παραδοσιακής οικογένειας της Κοζάνης, και η Νανά Χονδροκώστα, ομοίως μεγάλης οικογένειας του Πενταλόφου Βοΐου. Διαμένοντας και εργαζόμενοι οι γονείς στην Αυστραλία είχαν αποκτήσει δύο τέκνα, την Καίτη και τον Δημήτρη (Τζίμη). Επέστρεψαν οικογενειακώς από την Αυστραλία το 1973, όπου ζούσε η οικογένεια Χονδροκώστα της μητέρας του.
Από την παιδική του ηλικία ο Δημήτρης έδειξε τα χαρίσματά του. Ήταν ένας ευγενής Κύριος (Τζέντλεμαν), με βαθιά πίστη στις αρχές και παραδόσεις της παλιάς, αρχοντικής οικογένειας. Έζησε με αυτές τις αρχές, συμπεριφερόμενος ταπεινά και ευγενικά στον συνάνθρωπο, σε όποια θέση και αν κατείχε. Με καταβολές οροσίβιου, ήταν ευθύς και ειλικρινής (ντόμπρος), και βαθιά ανθρώπινος.
Ήταν απόφοιτος του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης. Και ο ίδιος και η αδελφή του Καίτη αρίστευσαν. Προσελήφθηκε στα έργα της ΔΕΗ στην περιοχή Πτολεμαΐδας .Διαπιστώσαντες την αξία του νέου τότε, οι προϊστάμενοί του τον μετέθεσαν στη διεύθυνση της ΔΕΗ Ν. Κοζάνης, όπου υπήρχε ανάγκη για έναν Διευθυντή με ιδιαίτερα προσόντα, ώστε να επωμιστεί τις υποχρεώσεις του δύσκολου έργου του φορέα αυτού. Και αυτός, αμέσως, με τις γνώσεις και την επιδεξιότητα ανταποκρίθηκε στο έργο αυτό.
Δεν ήταν άνθρωπος του γραφείου ούτε της κακώς εννοούμενης νοοτροπίας του ωραρίου, αλλά παρακολουθούσε από κοντά τις εργασίες, δίνοντας οδηγίες και συμβουλές με απλά λόγια για την εκτέλεση των εργασιών, προς ασφαλή λειτουργία της ηλεκτροδότησης της περιοχής. Καθημερινά βρισκόταν έξω, στον τόπο των εργασιών, όπου οι υποδείξεις του ήταν διδάγματα για το τεχνικό προσωπικό. Τον
αναγνώριζαν για τις πολύτιμες γνώσεις του στο αντικείμενό του, τον σέβονταν και με τη συμπεριφορά του τον αποδέχονταν όλοι. Μερικές φορές που έτυχε να βρεθώ στο γραφείο του, τον εύρισκα όρθιο και έτοιμο για έξοδο. Μάλιστα, μου απολογούνταν με ευγένεια: «Κύριε Γιάννη, να με συγχωρείτε που δεν έχω χρόνο να σας κεράσω έναν καφέ. Με περιμένουν τα συνεργεία». Αυτό είναι ενδεικτικό για το ήθος και την ποιότητα του ανθρώπου. Ήταν δοσμένος καθ’ ολοκληρίαν στην εργασία.
Νυμφεύθηκε τη Σούλα Κωτούλα και δημιούργησαν μια πολύ καλή οικογένεια .Απέκτησαν την Αθηνά και τον Κωνσταντίνο. Ο παππούς Κώστας έπαιρνε το πρωί τα εγγόνια και τα πήγαινε στο σχολείο, ενώ και το μεσημέρι τα ξανάπαιρνε για το σπίτι, ανεξαρτήτως καιρού, και με χιόνια και παγωνιά. Στο καθήκον και ο παππούς για το θησαυρό του, τα εγγόνια του. Αυτούς τους παππούδες τον χαρακτηρίζουμε Κοζανιστί ως «ου Παππούς ου Τρανός, ου Αφέντ’ς». Και η γιαγιά Νανά σύνδεσμος της μεγάλης οικογένειας. Η οικογένεια διατήρησε την παράδοση και τις στενές σχέσεις των μελών. Τις αρχές τις οικογένειας μετέδωσε ο Τζίμης και στα παιδιά του. Και αυτά, ακολουθώντας τα πνευματικά βήματα του πατέρα τους, σπούδασαν στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης. Με την οικογένεια Λιάνα έχω πολλές αναμνήσεις. Τι να πρωτοθυμάται κανείς από τα ωραία χρόνια! Ιδιαίτερα οι Πασχαλινές γιορτές με την οικογένεια θα μου μείνουν αξέχαστες.
Ο Τζίμης έφυγε στη μεγάλη θρησκευτική γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον πήρε η Παναγιά μαζί της για τους ουράνιους θόλους των αρχαγγέλων. Παρηγοριά και ανακούφιση για τους στενούς συγγενείς, που έχασαν σύζυγο, πατέρα, υιό, αδελφό, και οι άλλοι συγγενείς τον δικό τους άνθρωπο. Στην εξόδιο ακολουθία ακούγονταν σαν ιαχή: «πολύ καλός, πολύ καλός, πολύ καλός»! Από άκρου εις άκρον, οι συμπολίτες επιβράβευαν την αρετή του και τους κόπους του.
Πορεύσου, αγαπητέ και αείμνηστε Τζίμη, στην αιωνιότητα της ζωής και της ιστορίας. Η θύμησή σου θα μας συνοδεύει. Η γη της Κοζάνης που δέχτηκε το σκήνωμά σου να είναι ήρεμη και απαλή. Και όπως γράφει και ο ποιητής, να σε συντροφεύουν «οι σταγόνες των δακρύων των παιδιών σου, δροσίζοντας το μνήμα σου». Η ευδοκία του Κυρίου να απαλαίνει τον πόνο της οικογένειας, των φίλων και των συνεργατών .
Η μνήμη του Αιώνια
Γιάννης Κορκάς
Ακολουθήστε το 
