Από τις αρχές δεκαετίας του 60 “μετανάστευσε” από την Αιανή στην Κοζάνη, κάνοντας σκληρές δουλειές πάρα το πολύ νεαρό της ηλικίας του, για να καταλήξει λίγα χρόνια μετά στα ΚΤΕΛ Κοζάνης.
Δύσκολες εποχές με ατελείωτα δρομολόγια Αθήνα 10 σχεδόν ώρες τότε…Θεσσαλονίκη “μαρτύριο” μέσω Καστανιάς με χιόνια, κρύα, αλλά και 40αρια…..να λιώνουν τα λάστιχα από τη ζέστη.
Ο Κώστας ξεκίνησε αρχικά ως εισπράκτορας όπως μας είπαν συνάδελφοι του στα ΚΤΕΛ, για να συνεχίσει στα εκδοτήρια χωρίς να δημιουργήσει ποτέ μα ποτέ, κάποιο πρόβλημα με συνάδελφους ή επιβάτες.
Ο “βράχος” άντεξε όλες αυτές τις κακουχίες και συνταξιοδοτήθηκε, ενώ παράλληλα διετέλεσε μέχρι και το τέλος της ζωής του, πρόεδρος του συλλόγου Κοζανιτών Χαλκιδικής, ο «Άγιος Νικάνωρ», διοργανώνοντας μουσικές, θρησκευτικές και άλλες εκδηλώσεις με ιδιαίτερο ζήλο, και μεράκι.
Ο Λάζαρος Βερούλης μέλος του Δ.Σ, και φίλος του Κώστα Τζέλλου μας είπε πως “πρόκειται για έναν άνθρωπο της προσφοράς, όπου κράτησε όρθιο τον σύλλογο όλα αυτά τα χρόνια. Αφιέρωνε πολλές ώρες κάθε φορά που είχαμε εκδηλώσεις. Πιστός στα ήθη και τις παραδόσεις. Ήταν η ψυχή του συλλόγου μας”
Στο ίδιο μήκος κύματός και ο συνάδελφος του στα ΚΤΕΛ (εκδοτήρια) Λευτέρης Πάλλας: “Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψει κανείς τον Κώστα. Δημιουργικός, ακούραστος και πάντα ευδιάθετος. Υπήρξαμε για αρκετά χρόνια συνάδελφοι. Δώσαμε αγώνες για τα δικαιώματα μας ως εργαζόμενοι από το συνδικαλιστικό σύλλογο των ΚΤΕΛ. Αντίστοιχα πλούσια η δράση του και ως πρόεδρος στον σύλλογο του Αγίου Νικάνορα”.
Το τελευταίο διάστημα ο σύλλογος είναι στον “αέρα” μέχρι νεωτέρας, ωστόσο στις 7 Αυγούστου, με πρωτοβουλία του Λάζου Βερούλη, θα τελεστεί η καθιερωμένη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Ποτίδαια.
Για έναν δραστήριο άνθρωπο όπως ο Κώστας χρόνος και θέληση υπήρχε πάντα. Δυστυχώς όμως η άτιμη και ύπουλη ασθένεια του στέρησε πολλά ακόμη που ήθελε απλόχερα να προσφέρει στην οικογένεια του πρωτίστως, αλλά και στον πολιτισμό.
Η 18η Ιουνίου για την οικογένεια του, και δη και τις δυο του κόρες, ήταν ιδιαίτερη ημέρα, καθώς πέραν του ότι συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το ταξίδι του, ήταν η γιορτή του πατέρα, και ο “ψηλός” ήταν πραγματικός Πατέρας! Τα 2 Α της ζωής του, η Αναστασία και η Αθανασία, η σύζυγος του Βαϊα, τα αδέλφια του, τα εγγόνια του, και οι φίλοι του, καμαρώνουν τον Κώστα της καρδιάς τους…
Θανάσης Τέγος
Ακολουθήστε το 
