Ο Γιάννης ήταν πολύτιμος Άνθρωπος, με κεφαλαία υπογράμμιση, για το ήθος, τη βαρύτητα του λόγου του, την εντιμότητα, τη συνέπεια, το πνεύμα ομόνοιας και αλληλεγγύης που ενέπνεε, τη δημοκρατικότητά του, τη φυσική, μεστή, παρουσία του.
Δεν νιώθουμε ότι είναι απών, αν και πράγματι είναι, όμως έχουμε τη βεβαιότητα ότι η έγνοιά του θα συνοδεύει όλους εμάς που σταθήκαμε τυχεροί να τον γνωρίσουμε, να συνεργαστούμε, να συνομιλήσουμε.
Ο Γιάννης Μακρυμαλλάκης αγάπησε ιδιαίτερα τον Σύλλογο των Γονέων των παιδιών με Αναπηρία, συνοδοιπορούσε όσο ελάχιστοι, σεβόταν τον αγώνα και συμπαραστεκόταν σε κάθε προσπάθειά μας ολοκαρδίως, ανεπιτήδευτα, σιωπηλά, ανιδιοτελώς. Για τα παιδιά και τους νέους με Αναπηρία, το έβλεπες, ήταν μια ολάνοιχτη -σχεδόν με παιδική αθωότητα- αγκαλιά. Και ένα χαμόγελο, απροσποίητο.
Θα τον θυμόμαστε, γιατί θα μας λείπει, η σπανιότητα αυτή του ανθρώπου που όταν αποχωρεί από τη ζωή το εκτόπισμά του είναι σαν αστρικό φαινόμενο. Σκεπάζει όλους όσοι απομένουν για όλα τα επίλοιπα χρόνια της ζωής τους.
Είμαστε ευγνώμονες που τον ανταμώσαμε και ευχόμαστε στην αγαπημένη οικογένειά του δύναμη, με τη σκέψη επιπλέον ότι τους χαρίστηκε εκ Θεού ένας σπουδαίος άνθρωπος, αλλά και στην ευρύτερη οικογένεια του Συλλόγου Κρητών ευχόμαστε να κατορθώσει μέσα από το πένθος να συνεχίσει να ανιχνεύει τα βήματά του και να τα πραγματώνει με τον τρόπο που αυτός περπάτησε πάνω στη Γη.
Καλό παράδεισο, αγαπημένε μας Γιάννη…
Ακολουθήστε το 
