Πλήρης ημερών σε ηλικία 92 ετών απεβίωσε στην Θεσσαλονίκη, μετοίκησε στην γειτονιά των αγγέλων, εκεί που ξεπεζεύουν τα σύννεφα, η οδοντίατρος Άννα Κατσούλη, σύζυγος του αειμνήστου Νομιάτρου Ιωάννη Δαρδαβέση.
Γράφουν οι Νικόλαος Νάτσης και Ηλίας Χασιώτης
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η εκδημήσασα, διακρίνονταν για την εργατικότητα, την σοβαρότητα, την αφιλοκέρδεια, την πνευματική καλλιέργεια.
- Εργατικότητα : Εργάζονταν με προθυμία και αγάπη για την δουλεία της εξασφαλίζοντας αξιοπρέπεια και κοινωνική αναγνώριση.
- Αφιλοκερδής : Άσκησε το επάγγελμα ως το 1962 στο Αμύνταιο και ως το 1980 στην Φλώρινα, με σοβαρότητα χωρίς να είναι επικεντρωμένη σε υλικά αγαθά, συμπαθής στην κοινωνία του Αμυνταίου, της Φλώρινας και των περιχώρων.
- Πνευματική καλλιέργεια: Η κυρία Άννα και οι άλλες δυο αδελφές της Ελένη-Κατσούλη Λοϊζίδου (Φαρμακοποιός) και Ρούλα Κατσούλη-Κουρούμαλου (Καθηγήτρια), διακρίνονται για την πνευματική τους καλλιέργεια. Πνευματική καλλιέργεια σημαίνει μόρφωση, γνώση, καλλιέργεια ψυχής, η οποία μετουσιώνεται σε ηθική και δίκαιο, δηλαδή σε αξίες, οι οποίες οδηγούν τον άνθρωπο στον ουμανισμό (ανθρωπισμό), ώστε να συγκροτήσει ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Οι τρεις αδελφές, διέθεταν την βιβλιοθήκη της οικογένειας, για την εξύψωση της πνευματικής στάθμης των νέων. Οι γράφοντες μαζί με τον Μιχάλη Θεοχαρίδη τέως Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, ως μαθητές προσφεύγαμε στις εγκυκλοπαίδειες «ΗΛΙΟΥ» και «ΔΡΑΝΔΑΚΗ» της οικογένειας Κατσούλη, για την εκτέλεση διαφόρων μαθητικών εργασιών.
Η κυρία Άννα εξέδωσε το 1997 το βιβλίο «Αναμνήσεις», το οποίο αποπνέει άρωμα πνευματικού πλούτου και φωτίζει πλευρές της νεότερης ιστορίας του Αμυνταίου, π.χ. ο βομβαρδισμός της πόλης από τους Ιταλούς τον Οκτώβριο του 1940 (1).
Η αγάπη στον Θεό μετουσιώνονταν σε αγάπη και προσφορά σε κάθε άνθρωπο αντιμετωπίζοντας τον με σεβασμό και τιμή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τα δεδομένα της εποχής εκείνης το παρακάτω γεγονός : στα παιδιά των δυο πρώτων ομάδων (μπουλούκια), τα οποία έψαλλαν τα κάλαντα των Χριστουγέννων και κατά την Πρωτοχρονιά, έδιναν από ένα τάληρο (πέντε δραχμές), το ίδιο και ο Νυμφαιώτης συμβολαιογράφος Νικόλαος Βράγκος, ενώ οι άλλοι νοικοκυραίοι μας έδιναν δυο δεκάρες και σπάνια μισή δραχμή!
Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ – ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Καταγωγή της οικογένειας είναι τα Κύθηρα (Τσιρίγος), ένα μικρό και όμορφο νησί ανάμεσα σε Πελοπόννησο και Κρήτη. Πατέρας ο Θεόδωρος Κατσούλης (Φαρμακοποιός) και μητέρα η Τριανταφυλλιά Στρατηγού, της οποίας ο αδελφός Γεώργιος Στρατηγός γνωστός δικηγόρος των Αθηνών και ξαδέλφια το γένος Κασσιμάτη, το οποίο ανέδειξε καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και δημοσιογράφους.
Ο Θεόδωρος Κατσούλης βρέθηκε ως έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού στο Αμύνταιο και την Φλώρινα κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο (Οκτώβριος – Νοέμβριος 1912). Μετά το 1913 εγκαταστάθηκε ως φαρμακοποιός στο Αμύνταιο. Το Αμύνταιο γράφει ο Γεώργιος Χατζηκυριακού, ο οποίος το 1925 ως Υπουργός Παιδείας θεμελίωσε το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, «ήταν σημαίνον διαμετακομιστικό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας, τροφοδοτούσε την Πτολεμαΐδα, Κοζάνη, Σιάτιστα, Γρεβενά, Καστοριά» (2). Σημειωτέον, ότι η πόλη της Φλώρινας συνδέθηκε με τον σιδηρόδρομο το 1931 και η Κοζάνη το 1952.
Γύρω στα 1930, ήλθε και εγκαταστάθηκε στο Αμύνταιο, όπου απεβίωσε το 1953 και τάφηκε στο νεκροταφείο Αμυνταίου, ο αδελφός του Θεοδώρου, Μανώλης Κατσούλης διαπρεπής χειρούργος και μαιευτήρας στην Ρουμανία, μη αποδεχόμενος να πάρει την Ρουμάνικη υπηκοότητα, όπως ανάγκαζε η Ρουμανία τους αλλοδαπούς επιστήμονες. Τα δυο αδέλφια αγαπήθηκαν από τον πληθυσμό της περιοχής Αμυνταίου, όσο ελάχιστοι. Διέθεταν το 1930-1940 το μοναδικό φάρμακο κατά της ελονοσίας την κινίνη, ανόθευτο και σε χαμηλή τιμή (3). Με δικά τους έξοδα έφεραν νερό στο Λιμνοχώρι, επειδή ως τότε υπήρχαν πηγάδια (1) σελ. 51 και οι κάτοικοι πέθαιναν από τυφοειδή πυρετό. Το 1943 τον καιρό της κατοχής, διέθεσαν 10000 οκάδες σιτάρι την παραγωγή από το κτήμα τους στο Λιμνοχώρι, στους πενόμενους χωρικούς (4).
Τιμώντας την προσφορά τους, με πρόταση του Δημάρχου Αμυνταίου Άνθιμου Μπιτάκη, το Δημοτικό Συμβούλιο Αμυνταίου, με ομόφωνη απόφαση τον Δεκέμβριο του 2022 ονόμασε την κάθετη στην πλατεία αγοράς Ανώνυμη οδό, σε οδό Θεοδώρου και Ελένης Κατσούλη.
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Κατά το τελευταίο έτος της κατοχής 1941-1944, η οικογένεια έχασε με τραγικό τρόπο τον στυλοβάτη της Θεόδωρο Κατσούλη, το φαρμακείο καταληστεύτηκε και η Τριανταφυλλιά έμεινε χήρα με τρία ορφανά κοριτσάκια. Τότε ο αδελφός της Δαμιανός Στρατηγός έμπορος Αθηνών ήλθε, εγκαταστάθηκε στο Αμύνταιο και με μόνο έσοδο την παραγωγή σιταριού από το κτήμα στο Λιμνοχώρι κατάφεραν μεγάλωσαν και σπούδασαν τα τρία ορφανά.
Η κυρία Άννα πτυχιούχος οδοντίατρος το 1952, εγκαταστάθηκε στο Αμύνταιο, το 1956 παντρεύτηκε τον τότε Νομίατρο του Νομού Φλώρινας Ιωάννη Δαρδαβέση, πραγματικό ευπατρίδη με καταγωγή από το Γραμματικό της Αττικής και το 1962 εγκαταστάθηκαν στην Φλώρινα και αργότερα στην Κοζάνη.
Το ζεύγος απέκτησε δυο τέκνα, τον Θεόδωρο Δαρδαβέση σημερινό κοσμήτορα της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εξειδικευμένο στην Μικροβιολογία, εν συνεπεία στην Δημόσια Υγεία, ο οποίος τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για την ίδρυση της φοιτητικής ομάδας Εθελοντικής Αιμοδοσίας και την ίδρυση της Ένωσης Δωρητών Οργάνων Ανθρωπίνου Σώματος, καθώς και από το πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Το επιστημονικό του έργο περιλαμβάνει 350 περίπου εργασίες, οι οποίες έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα ελληνικά και διεθνή έγκυρα επιστημονικά περιοδικά, πέραν των μονογραφιών και βιβλίων! Σύζυγος του η Μαρία Ευσταθίου ιατρός Ρευματολόγος Θεσσαλονίκης. Ο άλλος υιός ο Δημήτρης ιατρός και αυτός, εξειδικευμένος ορθοπεδικός εργάσθηκε στην Αγγλία αλλά δυστυχώς απεβίωσε νεότατος.
Η άλλη αδελφή, η Ελένη Κατσούλή από το 1954 έως το 1976 εργάσθηκε ως φαρμακοποιός στο Αμύνταιο, με μεγάλη ενεργό κοινωνική προσφορά και ακολούθως στην Κοζάνη, όπου ο σύζυγος της Αντώνης Λοϊζίδης χειρούργος άνοιξε την «ΚΛΙΝΙΚΗ ΛΟΪΖΙΔΗ» γνωστή στην Δυτική Μακεδονία.
Και η μικρότερη εξ’ αυτών, η Ρούλα, πτυχιούχος Χαροκοπείου Σχολής Αθηνών καθηγήτρια παντρεύτηκε τον ιατρό παθολόγο Σπύρο Κουρούμαλο και εγκαταστάθηκε στην Κοζάνη.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Κυρία Άννα, κυρία «παλαιάς κοπής»,
Στους οικείους σου, ευχόμεθα την εξ’ ύψους παρηγορία,
Στην γειτονιά των αγγέλων, η οποία ευρίσκεται στο μεταίχμιο μεταξύ των εγκοσμίων και των επουρανίων, ανάμεσα στην εφήμερη και την άρρητη ζωή, ο Πανάγαθος Θεός, στον οποίο πάντα πίστευες, ας σε πάρει στις προστατευτικές φτερούγες του, όπως ακριβώς η μητέρα Τριανταφυλλιά, τα τρία ορφανά της παιδιά.
Εσένα και τα μέλη της οικογένειας σας, που τόσα προσέφεραν στους Νομούς Φλώρινας και Κοζάνης :
Την λάμψη της απουσίας, δεν θα αγγίξει ο χρόνος,
θα σας θυμόμαστε με αγάπη «στους θαλάμους της λήθης δεν θα μπείτε»
* επιγραφικό μουσείο Ρόδου, από το επιτύμβιο επίγραμμα προς τιμήν του Ρόδιου δραματικού ποιητή Διοκλή στα 150 π.Χ.
Σημειώσεις – Παραπομπές
(1) Άννα Κατσούλη – Δαρδαβέση, ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, Θεσσαλονίκη 1997
(2) Γεώργιος Χατζηκυριακού, Σκέψεις και εντυπώσεις εκ περιοδείας ανά την Μακεδονίαν, Β’ έκδοσις 1962
(3) Οικονομικά σκανδάλα στην Ελλάδα, από το 1824 ως σήμερα, Περικλής Πετιμεζάς, Αθήναι
(4) Μαρτυρία Χάρη Παυλίδη, Γραμματέας κοινότητας Λιμνοχωρίου
Ακολουθήστε το 
