Ειδική θεματική αναφορά στην πρόσφατη εξέλιξη της συμφωνίας περί επαναφοράς των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων, ζήτημα με άμεσες και έμμεσες δημοσιονομικές προεκτάσεις, αφιέρωσε ο Πάρις Κουκουλόπουλος, ως Γενικός Εισηγητής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής για την κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού 2026.
Ο Βουλευτής Κοζάνης υπογράμμισε ότι «δεν υποβαθμίζουμε την εξέλιξη, αντιθέτως έχουμε κάθε λόγο να είμαστε ικανοποιημένοι. Πρώτον, γιατί δρομολογείται η αποκατάσταση μιας άυλης αξίας, την οποία εμείς ως Σοσιαλδημοκράτες αξιολογούμε πολύ ψηλά, η αξία του κοινωνικού διαλόγου. Δεύτερον, διότι αποκαθίσταται σταδιακά το κύρος των κοινωνικών εταίρων, αυτών που είναι θεσμοθετημένοι για τη συγκεκριμένη διαδικασία, αλλά οι μέχρι τώρα ρυθμίσεις (ακόμα και ο κατώτατος μισθός) αποφασίζονταν πίσω από την πλάτη τους. Τρίτον, γιατί έχουμε συμβάλει και εμείς, τόσο με τις μάχες που εδώ και καιρό δώσαμε στη Βουλή, όσο και με τις σχετικές πρωτοβουλίες μας. Υπενθυμίζω ότι ακριβώς πριν ένα χρόνο, σαν σήμερα 27 Νοεμβρίου πέρυσι, ο Πρόεδρος Νίκος Ανδρουλάκης κάλεσε τους κοινωνικούς εταίρους και έθεσε σε προτεραιότητα την αναγκαιότητα διαλόγου μαζί τους, δείχνοντας το δρόμο για όσα ακολούθησαν. Ένα χρόνο μετά, λοιπόν, πιστεύουμε ότι η στάση μας λειτούργησε ως πίεση, γι’ αυτό και πραγματικά είμαστε ικανοποιημένοι».
Δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην αξία της διαβούλευσης που προηγήθηκε, ο Υπεύθυνος ΚΤΕ Οικονομικών τόνισε πως «η διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε από τη συμφωνία. Το καταγράφω, καθώς είναι κάτι εντελώς ασυνήθιστο για την Κυβέρνηση. Αρκεί να θυμηθούμε πως εν κρυπτώ σχεδιάστηκε και επιβλήθηκε το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Τα αποτυχημένα αποτελέσματά του αποδεικνύουν πόσο καθοριστικό ρόλο διαδραμάτισε η παράκαμψη της διαβούλευσης. Ομοίως, σε όλες τις μείζονες αλλαγές η Κυβέρνηση αγνοεί συστηματικά τον δημόσιο διάλογο, διεκδικώντας κατά κανόνα το αλάθητο, όπως στη στροφή 180 μοιρών του ίδιου του Πρωθυπουργού στα ενεργειακά».
«Ακόμα κανείς δεν γνωρίζει εάν η συμφωνία για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι “ιστορική”, όπως είπε η Υπουργός Εργασίας. Μακάρι στην πράξη να αποδειχθεί όντως ιστορική. Η Κυβέρνηση, όμως, θα όφειλε να έχει ζητήσει μια συγγνώμη από τους εργαζομένους για όσα υπέστησαν, να τους κοιτάξει στα μάτια και με ειλικρίνεια να παραδεχτεί πως υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος μπροστά, δεδομένου ότι οι συλλογικές συμβάσεις στην πατρίδα μας καλύπτουν μετά βίας το 20%, όταν στόχος της σχετικής Οδηγίας είναι το 80%», σημείωσε ο Π. Κουκουλόπουλος.
Εν συνεχεία, σταχυολογώντας επιπλέον δεδομένα για την πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, περιέγραψε ότι «1) Η ψηφιακή κάρτα που αρχικά νομοθετήθηκε το μακρινό 2010 από την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και χρειάστηκαν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια για να εφαρμοστεί ομολογουμένως με θετικά αποτελέσματα, αποκάλυψε την τραγική κατάσταση για τους υπαλλήλους ιδίως σε συγκεκριμένους κλάδους και σίγουρα ακόμα δεν έχει έρθει στην επιφάνεια το πρόβλημα στο σύνολό του. 2) Τα εισοδήματα από εργασία στην Ελλάδα το 2019 υπολείπονταν των εισοδημάτων από κέρδη κατά 21,3 δις. Το 2024 αυτή η διαφορά άνοιξε στα 36 δις. Διευρύνθηκε κατά 69%. 3) Σήμερα 1.563.000 εργαζόμενοι λαμβάνουν καθαρές αμοιβές κάτω από 1.000 ευρώ. Προφανώς όλα αυτά δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν με τις συλλογικές συμβάσεις, εδώ υπεισέρχονται μείζονες επιλογές που αφορούν το “μοντέλο ανάπτυξης” που έχει επιλέξει η Κυβέρνηση και παράγει σε μεγάλο βαθμό χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας».
Εν κατακλείδι, ο Βουλευτής Κοζάνης δεν παρέλειψε βεβαίως να αναδείξει το ζήτημα που επανειλημμένως έχει θέσει μετ’ επιτάσεως στη Βουλή και δεν είναι άλλο από το αναδρομικό “ξεπάγωμα” των τριετιών. Συγκεκριμένα, επεσήμανε πως «εργαζόμενοι που δουλεύουν για δεκατρία χρόνια παίρνουν τον ίδιο μισθό με τους νεοπροσλαμβανόμενους. Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας στην ηλικία μεταξύ 35 και 48 ετών, στην πιο δημιουργική ηλικία από πλευράς εργασίας και από πλευράς δημιουργίας οικογένειας, έχουν εγκλωβιστεί “κλειδωμένοι”. Πρόκειται για τεράστια αδικία, την οποία μπορούν να ρυθμίσουν οι συλλογικές συμβάσεις και έχει άμεση σχέση τόσο με τον προϋπολογισμό όσο και με το δημογραφικό. Tο αναδρομικό “ξεπάγωμα” των τριετιών σταδιακά -αλλά και πιο γρήγορα σε όποιους κλάδους έχουν τη δυνατότητα- πρέπει να αποτελέσει κεντρικό στόχο του θεσμικού διαλόγου που τώρα ξεκινά και είμαι σίγουρος ότι οι κοινωνικοί εταίροι θα το θέσουν σε προτεραιότητα».
Αναλυτικότερα, μπορείτε να δείτε το video:
Ακολουθήστε το 
