Παρά τις φιέστες δήθεν περί «ενίσχυσης» της Πολιτικής Προστασίας, όπως αυτή που έκανε ο Πρωθυπουργός με παρουσία της αρμόδιας Επιτρόπου Διαχείρισης Κρίσεων, Λαμπίμπ, για την πρώτη παραλαβή μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης οχημάτων της Πυροσβεστικής, παραμένει και διαιωνίζεται η διαρκής επιφυλακή, η εντατικοποίηση και η απουσία αναγκαίας ξεκούρασης των πυροσβεστών. Οι τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικοτεχνικό εξοπλισμό που δημιουργούν όρους εργασιακής εξόντωσης θέτουν σε κίνδυνο τόσο την υγεία των εργαζομένων όσο και την αποτελεσματικότητα της πυροπροστασίας, υπογραμμίζει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.
Το γεγονός μάλιστα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των οχημάτων που ανακοινώθηκαν από την κυβέρνηση είναι μεταφοράς προσωπικού αποκαλύπτει το σχέδιο ΕΕ-κυβερνήσεων: οι πυροσβέστες να είναι ένα υποστελεχωμένο, ευέλικτο και μόνιμα μετακινούμενο προσωπικό, από άκρη σε άκρη της χώρας που θα καλείται να ανταποκριθεί σε διαρκώς αυξανόμενα δασικά και αστικά συμβάντα. Από τα ίδια άλλωστε «υλικά» έχει συγκροτηθεί και ο λεγόμενος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Πολιτικής Προστασίας, ο «RescEU», που μέσα από αυτόν όχι μόνο διαιωνίζονται οι τεράστιες ελλείψεις και η επιζήμια για το λαό και την προστασία του πολιτική κόστους-οφέλους αλλά και οι ίδιοι λιγοστοί πυροσβέστες και μέσα πυρόσβεσης ανακυκλώνονται από χώρα σε χώρα.
Εξάλλου, στην χώρα μας παραμένουν περισσότερα από 4.000 κενά σε σχέση με το οργανόγραμμα, και αντί για μόνιμες προσλήψεις, συνεχίζεται και εντείνεται η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με την ταυτόχρονη ύπαρξη τεσσάρων κατηγοριών προσωπικού: μόνιμοι, πενταετούς υποχρέωσης, εποχικοί και συμβασιούχοι. Η κάλυψη των αναγκών από εποχικούς εργαζομένους είναι θεσμικά εδραιωμένη, με διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων με τους ν. 3938/2011 και ν. 4662/2020.
Ιδιαίτερα o ν. 4662/2020 νομιμοποιεί τη διαρκή υπερεργασία των πυροσβεστών, οι οποίοι καλούνται να ανταπεξέλθουν σε ολοένα αυξανόμενο όγκο εργασίας, χωρίς συγκεκριμένο ωράριο εργασίας, αφού μέσω της διαρκούς κήρυξης επιφυλακών υποχρεώνονται να παρέχουν συστηματικά απλήρωτη υπερεργασία.
Παρόμοιες καταστάσεις έχουν καταγραφεί και σε άλλα κράτη-μέλη με μία σειρά υποθέσεις που ενώσεις πυροσβεστών απευθύνθηκαν και στο Δικαστήριο της ΕΕ (υποθέσεις Matzak, C-518/15· RJ, C-580/19 κ.α), όπου τελικά ΕΕ και κυβερνήσεις συνεχίζουν να μην συνυπολογίζουν το χρόνο εφημερίας, συμπεριλαμβανομένου του μη εργάσιμου χρόνου στον υπολογισμό των εβδομαδιαίων ωρών εργασίας ενός πυροσβέστη, αυξάνοντας κατακόρυφα τον εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας. Οι δε Οδηγίες και κατευθύνσεις της ΕΕ επιτρέπουν την εντατικοποίηση και την υπερεργασία. Σύμφωνα με το άρθρο 17 της Οδηγίας της ΕΕ για το χρόνο εργασίας (2003/88/ΕΚ), οι πυροσβεστικές υπηρεσίες, μπορούν να αποκλείσουν ορισμένες από τις ελάχιστες απαιτήσεις π.χ. ημερήσια και εβδομαδιαία ανάπαυση. Απέναντι σε αυτές τις απαράδεκτες κατευθύνσεις η αγωνιστική διεκδίκηση των πυροσβεστών για μονιμοποίηση συμβασιούχων, προσλήψεις και εργασιακά δικαιώματα βρίσκει απέναντι της την καταστολή και τα ΜΑΤ από την κυβέρνηση.
Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:
«Πώς τοποθετείται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο γεγονός ότι:
– Η εντατικοποίηση της εργασίας και η υπερεργασία των πυροσβεστών στην Ελλάδα και σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι αποτέλεσμα της χρόνιας υποστελέχωσης, της γενίκευσης της εργασιακής ευελιξίας και κινητικότητας, της υποχρηματοδότησης των δημόσιων υπηρεσιών πυρόσβεσης και πολιτικής προστασίας, στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής πολιτικής “κόστους-οφέλους” και της εμπορευματοποίησης των δομών πολιτικής προστασίας;
– Η συγκρότηση του ευρωενωσιακού μηχανισμού “RescEU” όχι μόνο δεν επιλύει τα παραπάνω προβλήματα αλλά τα επιτείνει, διαιωνίζοντας και ανακυκλώνοντας το λιγοστό εξουθενωμένο προσωπικό πυρόσβεσης και τα μέσα πυρόσβεσης από χώρα σε χώρα;».
Η ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ακολουθήστε το 
