«Το αγαθό των διακοπών γίνεται κάθε χρόνο πιο σπάνιο και ακριβό για τους πολίτες της χώρας. Το καλοκαίρι του 2024, 4 στους 10 Έλληνες, ήτοι το 39% δεν πήγε διακοπές ούτε για μία ημέρα. Το 2025, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας του Ι.ΕΛ.ΚΑ. (Ιούνιος 2025) πάνω από τους μισούς Έλληνες, οι 6 στους 10, δήλωσαν ότι δεν έχουν χρήματα για διακοπές, εξαιτίας του μειωμένου διαθέσιμου εισοδήματος και του αυξημένου κόστους μετακίνησης, διαμονής και διατροφής.
Τα στατιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα. Το «success story» της κυβέρνησης δεν αντανακλάται στην τσέπη των Ελλήνων, που βλέπουν τα εισοδήματά τους να ροκανίζονται εξαιτίας της ακρίβειας και των χαμηλών μισθών.
Η Ελλάδα σύμφωνα με την Eurostat βρίσκεται στα χαμηλότερα στρώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βάση το κατά κεφαλήν Α.Ε.Π., με μόνο τη Βουλγαρία να βρίσκεται σε δυσχερέστερη θέση, με τον μέσο ετήσιο πραγματικό μισθό στη χώρα να αντιστοιχεί το 2024 στο 52% του μέσου ευρωπαϊκού. Το 46,3% των εργαζομένων στην Ελλάδα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της ΕΡΓΑΝΗΣ παίρνει μισθό μέχρι 1.000 ευρώ μεικτά το μήνα, ενώ το 65,7% λαμβάνει μηνιαίο μισθό μέχρι 1.200 ευρώ. Και ενώ ο μέσος μισθός αυξήθηκε κατά 4,7% το 2024, τα πραγματικά εισοδήματα στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 0,9%, εξαιτίας του πληθωρισμού στο 3% και της αύξησης του μέσου φορολογικού συντελεστή στο 2,6%.
Επομένως είναι αναπόφευκτο ότι οι οικονομικά ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης περιορίζουν δραματικά την πρόσβαση σε διακοπές. Το πρόβλημα παρουσιάζεται ιδιαίτερα έντονο για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, διευρύνοντας τις ανισότητες. Πάνω από το 50% των δελτίων κοινωνικού και ιαματικού τουρισμού, προγραμμάτων που έχουν ως στόχο την υποστήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών και την ενίσχυση της εγχώριας τουριστικής αγοράς, παρέμεναν τον Σεπτέμβριο του 2024 ακόμα αδιάθετα, εξαιτίας της αδυναμίας των δικαιούχων να καταβάλουν το μικρό ποσοστό συμμετοχής τους.
Παράλληλα με τις οικονομικά δυσχερείς συνθήκες διαβίωσης, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη, με πλήθος νομοθετικών παρεμβάσεων, την διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου συνθηκών εργασιακού μεσαίωνα. Από τα σχέδια κατάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων δεν γλυτώνει ούτε το δικαίωμα του εργαζόμενου σε διακοπές. Ο επιμερισμός της άδειας σε περισσότερα χρονικά διαστήματα, μέσα από μια διαδικασία ατομικής διαπραγμάτευσης όπου ο αδύναμος κρίκος είναι ο εργαζόμενος, βάλλει στην πράξη ευθέως κατά του δικαιώματος αυτού, ενώ η εντατικοποίηση της εργασίας και η απροθυμία των εργοδοτών να χορηγήσουν την νόμιμη άδεια υποσκάπτει περαιτέρω το κεκτημένο δικαίωμα των διακοπών.
Η σημερινή κατάσταση είναι ανυπόφορη και πρέπει να αλλάξει. Οι πολίτες της χώρας δεν μπορεί να είναι ντεκόρ και παρατηρητές των επισκεπτών που χαίρονται τις ομορφιές της Ελλάδας και της φιλοξενίας που παρέχουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό.
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι ευάλωτοι, πρέπει να έχουν την αγοραστική δύναμη και τον χρόνο για να κάνουν διακοπές σε ποιοτικές και αξιοπρεπείς συνθήκες»
Ακολουθήστε το 
