Ο Χρήστος γεννήθηκε στους Ανάργυρους Φλώρινας το 1937 από αγροτική, προσφυγική οικογένεια. Μεγάλωσε και έζησε την φρίκη του μετεμφυλιακού κράτους, τις διώξεις και τις πιέσεις που βίωσε ο λαός μας.
Ο ίδιος διηγούνταν την κακοποίηση που είχε υποστεί από τον στρατό όταν μικρό παιδί ακόμα τον είχαν βάλει μπροστά από στρατιωτική φάλαγγα με ένα σιδερένιο λοστό να χτυπάει το δρόμο με κίνδυνο της ζωής του από τις νάρκες, επειδή η οικογένεια του ήταν στην Εθνική Αντίσταση.
Παρά τις δυσκολίες δεν το έβαλε κάτω. Κατάφερε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του, αποφοίτησε από τη φιλοσοφική σχολή ως φιλόλογος. Στη συνέχεια όπως χιλιάδες νέοι της χώρας μας, βρέθηκε οικονομικός μετανάστης στην Δυτική Γερμανία. Εκεί εργάστηκε ως μεταφραστής βοηθώντας παράλληλα και την ελληνική κοινότητα στο Βισμπάντεν και αλλού. Παράλληλα ολοκλήρωσε νέες σπουδές στην γερμανική φιλολογία.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εντάχθηκε στο εργατικό κίνημα και στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Η αγάπη του για τον πολιτισμό, τις τέχνες και τα γράμματα, εκφραζόταν μέσα από το γράψιμο, το σκίτσο, την αρθρογραφία, το θέατρο. Αυτός ο πολυσχιδής χαρακτήρας εκδηλώθηκε με την συγγραφή και παρουσίαση δυο θεατρικών έργων της «Σχολής του παππού» και τα «Κρεμασμένα όνειρα» έργα που βραβεύτηκαν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και του απέδωσαν και υποτροφίες. Με αυτές τις υποτροφίες κατάφερε να ολοκληρώσει τον κύκλο των σπουδών του στη σκηνοθεσία.
Είχε παρουσία με άρθρα, κείμενα, σκίτσα σε εφημερίδες και περιοδικά στον ελληνικό και ξένο τύπο. Ανέβασε θεατρικές παραστάσεις στα φεστιβάλ της ΚΝΕ και του Οδηγητή. Τελευταία του συμμετοχή σε πολιτιστικά δρώμενα ήταν η συμμετοχή στον πανελλαδικό διαγωνισμό λογοτεχνίας της Κ.Ε. του ΚΚΕ με αφορμή τον εορτασμό των 100 χρόνων του Κόμματος.
Ο σ. Χρήστος υπηρέτησε το ΚΚΕ από θέσεις ευθύνης. Αναδείχτηκε σε στέλεχος του Κόμματος, γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής στην Εορδαία, μέλος του γραφείου της Νομαρχιακής Επιτροπής Κοζάνης. Ανταποκρίθηκε σε όποιο καθήκον του ζητήθηκε. Αποτέλεσε βασικό στήριγμα του ΚΚΕ στην ευρύτερη περιοχή.
Παρά τα προβλήματα υγείας του που τον ταλαιπωρούσαν ειδικά το τελευταίο διάστημα, συμμετείχε όπως μπορούσε σε όλες τις εκδηλώσεις του λαϊκού κινήματος.
Είχε το Ριζοσπάστη καθημερινό σύντροφο. Ήταν πρωτοπόρος διακινητής, με μεγάλες επιδόσεις στην κάλυψη του πλάνου και στην άμιλλα. Μάλιστα βραβεύτηκε και τιμήθηκε γι’ αυτό από το Κόμμα μας, την Πράβντα και το ΚΚΣΕ.
Ο σ. Χρήστος στα δύσκολα χρόνια της αντεπανάστασης, των διασπάσεων και της συκοφάντησης του σοσιαλισμού στάθηκε ακλόνητος βράχος. Υπερασπίστηκε με σθένος και πυγμή τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, ενάντια στην οργανωμένη προσπάθεια διάλυσης του Κόμματος. Υπερασπίστηκε τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε στην Σοβιετική Ένωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες. Μαζί με άλλους συντρόφους, με στελέχη όπως ο Νικόλας Τριανταφυλλίδης, ο Μιλτιάδης Σαρβάνης, ο Γιάννης Παπαγιάννης και άλλους, υπερασπίστηκε το ΚΚΕ με τα σύμβολα του, τις αρχές και τις αξίες του. Από αυτούς παραλάβαμε τη σκυτάλη του αγώνα και στο δρόμο τους συνεχίζουμε.
Εκ μέρους της Τ.Ε. Ενεργειακού Κέντρου του ΚΚΕ εκφράζουμε την βαθύτατη θλίψη μας και τα συλλυπητήρια μας στα αδέλφια του, τα ανίψια του και στους οικείους του.
Ακολουθήστε το 
