Ήταν 11 Οκτωβρίου 1912 όταν ο ελληνικός στρατός εισήλθε στην πόλη χωρίς μάχη, μα με τη δύναμη της πίστης και της ενότητας ενός λαού που δεν αποδέχθηκε ποτέ τον ζυγό του κατακτητή. Εκείνη την ημέρα, οι καμπάνες δεν σήμαιναν μόνο τη λήξη της δουλείας, σήμαιναν την αναγέννηση της Δικαιοσύνης, της αξιοπρέπειας, της εθνικής ενότητας.
Η ιστορία της Κοζάνης είναι ιστορία αντίστασης απέναντι σε έναν βάρβαρο κατακτητή που προσπάθησε να σβήσει τη φωνή, τη γλώσσα και την ψυχή ενός λαού. Όμως η φλόγα της Ελευθερίας δεν έσβησε ποτέ. Από τα βουνά της Μακεδονίας μέχρι τις καρδιές των απλών ανθρώπων, το δικαίωμα στην Δικαιοσύνη και στην αυτοδιάθεση έμεινε ζωντανό, μια υπόσχεση στις επόμενες γενιές.
Σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα μετά, ο κόσμος ξαναζεί πολέμους, εισβολές, προσφυγιά και θηριωδίες. Η Ελευθερία και η δικαιοσύνη δεν είναι δεδομένη και παραμένουν καθημερινό αίτημα. Κι όμως, η χώρα μας μοιάζει να έχει χάσει τη φωνή της στη διεθνή σκηνή. Η Ελλάδα, που άλλοτε υπερασπιζόταν με θάρρος τη Δικαιοσύνη των λαών, δείχνει πια να αρκείται στον ρόλο του «δεδομένου συμμάχου».
Μια κυβέρνηση που παρακολουθεί σιωπηλά τις εξελίξεις, χωρίς ενεργό διπλωματική πολιτική, αφήνει τη χώρα να χάνει το κύρος και το βάρος που άλλοτε είχε και που, χειρότερα ακόμη, μετατρέπει τα εθνικά ζητήματα σε ευκαιρίες πολιτικής και οικονομικής εκμετάλλευσης, σε μια επικερδή μπίζνα για λίγους, αντί να τα αντιμετωπίζει ως υποθέσεις εθνικής ευθύνης και τιμής.
Η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη απαιτούν θάρρος και όχι υποταγή ή σιωπή.
Από την απελευθέρωση της Κοζάνης μέχρι σήμερα, το μήνυμα παραμένει το ίδιο: τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτώνται. Η Ελευθερία δεν είναι απλώς μια λέξη στις σελίδες της ιστορίας· είναι τρόπος ζωής, είναι αγώνας καθημερινός, είναι το θεμέλιο της Δικαιοσύνης και της αξιοπρέπειας.
Και όσο υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν, που διεκδικούν, που παλεύουν, υπάρχει ελπίδα. Το μέλλον δεν χαρίζεται· κερδίζεται με αγώνες, με ενότητα, με πίστη στην Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ
ΝΕ ΠΕ Κοζάνης
Ακολουθήστε το 
