Μια βαριά αλήθεια αιωρείται πάνω από τη Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας του ΠΔΜ, καθώς το Συντονιστικό της Κατάληψης σηκώνει το βλέμμα και μιλά ανοιχτά για τη συνολική υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης και των σπουδών τους. Με λόγο καυστικό, αλλά γεμάτο αγωνία, οι φοιτητές περιγράφουν ένα περιβάλλον όπου η χρηματοδότηση της παιδείας και του πολιτισμού μοιάζει να έχει εγκαταλειφθεί για χάρη άλλων προτεραιοτήτων. Στα πρώτα κιόλας βήματα του κειμένου τους, ξεχωρίζουν αναφορές στη δημόσια παιδεία, στην αποδυνάμωση των κοινωνικών δομών και στη γενικότερη εικόνα απαξίωσης που βιώνουν καθημερινά.
Οι ίδιοι επισημαίνουν πως, αντί να ενισχύεται το δημόσιο πανεπιστήμιο, οδεύουμε ολοένα και περισσότερο σε πολιτικές που βαθαίνουν την ανισότητα, ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται τραγωδίες που αποκαλούν “κρατικές δολοφονίες”, από εργατικά δυστυχήματα έως εθνικές τραγωδίες. Με έναν καπιταλισμό που, όπως τον περιγράφουν, «δουλεύει υπέρ μιας μικρής ελίτ», παρακολουθούν εργασιακές ρυθμίσεις να γυρίζουν δεκαετίες πίσω, με την 13ωρη εργασία ως χαρακτηριστικό παράδειγμα. Νιώθουν ότι η κρατική καταστολή επιχειρεί να κρατήσει την κοινωνία σκυφτή, έτοιμη—όπως λένε—να γίνει “κρέας για τα κανόνια”.
Υποδομές υπό κατάρρευση και αίθουσες ακατάλληλες για μάθημα
Η πραγματικότητα στο εσωτερικό της σχολής, λένε οι φοιτητές, αντανακλά αυτή τη γενικότερη αποσύνθεση. Η εκπαίδευση, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της αγοράς, παραμένει αφημένη στη μοίρα της. Το πιο χαρακτηριστικό περιστατικό ήταν η κατάρρευση της οροφής στο κτίριο της Γλυπτικής στο Μεσονήσι. Το κτίριο, όπου εργάζονταν πάνω από 40 άτομα με ηλεκτρικά εργαλεία και μεγάλες κατασκευές, κρίθηκε ακατάλληλο στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους 2024-25. Οι φοιτητές μεταφέρθηκαν προσωρινά σε αίθουσες του κεντρικού κτιρίου, ακατάλληλες και επικίνδυνες για το αντικείμενο, με τραυματισμούς ήδη καταγεγραμμένους.
Παρόμοια είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα εργαστήρια: ελλείψεις σε θέρμανση, ύδρευση, εξοπλισμό και χώρους εργασίας δυσκολεύουν την καθημερινότητα, ενώ ακόμα και βασικά είδη υγιεινής, όπως χαρτί και σαπούνι, σπανίζουν διαχρονικά.
Το “φαντασματικό” νέο κτίριο και οι χαμένες χρηματοδοτήσεις
Για τους φοιτητές, το νέο κτίριο της σχολής έχει αποκτήσει σχεδόν μυθικές διαστάσεις. Παρότι υπήρξαν διαγωνισμοί, σχέδια και εξασφαλισμένη χρηματοδότηση, τα χρήματα πάγωσαν, ξεπάγωσαν, ξαναχάθηκαν και συνεχίζουν να αγνοούνται. Ακόμη και η υπόσχεση του υπουργού Παιδείας Κυριάκου Πιερρακάκη για νέο κτίριο παραμένει στα λόγια, την ώρα που οι φοιτητές συνεχίζουν να στοιβάζονται σε μια δομή που αρχικά προοριζόταν για ΕΠΑΛ. Μέσα σε όλα αυτά, ο δήμος ζητά αίθουσες του κτιρίου για… αποθήκες.
Παρόμοια εικόνα παρουσιάζει και το κτίριο της Αγίας Όλγας: εργοτάξιο μόνο στα χαρτιά, χωρίς εργασίες, με αποκλεισμένη πρόσβαση και με χρηματοδοτήσεις να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται χωρίς να γίνεται ουσιαστική πρόοδος.
Εργαστήρια που κλείνουν και μισθοί που αποθαρρύνουν διδάσκοντες
Η σχολή διαθέτει πλούσιο σύνολο εφαρμοσμένων εργαστηρίων — Κεραμική, Κόσμημα, Σκηνογραφία, Αγιογραφία— όμως ένα-ένα κλείνουν ή υπολειτουργούν. Οι μισθοί των διδασκόντων σε θέσεις ΠΔ407 έχουν μειωθεί 30-50%, φτάνοντας τα 600€, ποσό που δεν καλύπτει ούτε τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής στη Φλώρινα. Φυσικό επακόλουθο είναι ότι έμπειροι καλλιτέχνες αποφεύγουν να ενταχθούν στο διδακτικό προσωπικό. Καθηγητές έχουν ήδη αποχωρήσει και άλλοι δηλώνουν πως δεν θα συνεχίσουν, με αποτέλεσμα πολλά εργαστήρια να μην λειτουργούν.
Αυτό δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες: λιγότερες επιλογές για τους φοιτητές, υπερπληθυσμός στα εναπομείναντα εργαστήρια και μαθήματα που γίνονται δυσλειτουργικά για όλους.
Παιδαγωγική επάρκεια: η αβεβαιότητα συνεχίζεται
Ακόμη και μετά την αποφοίτηση, η αβεβαιότητα δεν σταματά. Για μια δεκαετία, οι κυβερνήσεις επιχειρούν να αποσπάσουν την παιδαγωγική επάρκεια από τα προπτυχιακά. Πολλοί φοιτητές στρέφονται στην εκπαίδευση για επαγγελματική διέξοδο, όμως τα τελευταία νομοθετήματα δημιουργούν χάος: οι πρωτοετείς ήδη δεν δικαιούνται επάρκεια, ενώ για το δεύτερο έτος δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση. Με ανύπαρκτες δομές για μεταπτυχιακά και σεμινάρια στη Φλώρινα, οι φοιτητές ζουν με τον φόβο ότι δεν θα προλάβουν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους πριν αλλάξει ξανά το πλαίσιο.
Αδιαφορία από τον δήμο και φόβος στην καθημερινότητα
Παρά τον χαρακτηρισμό της Φλώρινας ως “πόλης των καλλιτεχνών”, οι φοιτητές τονίζουν πως ο δήμος δεν έχει σταθεί στο πλευρό τους. Από το αυξημένο κόστος ζωής έως περιστατικά ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων, νιώθουν ότι η πόλη δεν τους αγκαλιάζει. Οι συναντήσεις με τη δημοτική αρχή οδηγούν σε υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα, ενώ η σκέψη μεταφοράς του τμήματος σε άλλη πόλη τίθεται πλέον ξεκάθαρα πάνω στο τραπέζι.
Σιωπή από καθηγητές και πρυτανεία
Οι φοιτητές καλούν και την ακαδημαϊκή κοινότητα να πάρει θέση. Θεωρούν πως η σιωπή των καθηγητών και η ουδετερότητα της πρυτανείας συμβάλλουν στη διαιώνιση των προβλημάτων. Ζητούν δημόσια στήριξη και παρουσία, όχι ψιθύρους και θεωρητικές τοποθετήσεις. Τα ζητήματα, τονίζουν, αφορούν εξίσου φοιτητές και εκπαιδευτικούς.
Ακολουθήστε το 
