«Μια πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε ρωσική είτε αγγλική. Και αφού δεν θα πρέπει να είναι ρωσική, θα είναι αγγλική…». Αυτό είναι τμήμα υπομνήματος προς την αγγλική κυβέρνηση που χρονολογείται περί το 1841, του Sir Edmond Lyons – πρώτου πρεσβευτή της Μ. Βρετανίας στην Ελλάδα – προς την κυβέρνηση της αυτού «μεγαλειότητος» της Αγγλίας.

Μια θέση που περιέγραψε ξεκάθαρα το ιδιότυπο ημιαποικιακό καθεστώς που καθιέρωσαν για την Ελλάδα και η οποία αυτοκτόνησε μετά την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια.

Και βέβαια στο ερώτημα πώς το κατόρθωσαν αυτό και το συνεχίζουν ακόμα, η απάντηση βρίσκεται στην καλή θέληση και άψογη συμπεριφορά των συνεργατών τους, τους απογόνους των κοτζαμπάσηδων, των Φαναριωτών, αλλά και λοιπών ελληνοειδών, που το μόνο τους ενδιαφέρον ήταν η πολιτική και οικονομική επιβίωσή τους, που επιτυγχάνονταν μέσω της απόλυτης υπακοής στα κελεύσματα των προϊσταμένων τους!

Πέρασε η εποχή που ο Μακρυγιάννης έλεγε ότι «ούλοι τρώνε από μας και μένει και μαγιά». Δυστυχώς ξεμείναμε και από μαγιά. Στο λυκαυγές του 21ου αιώνα, που όλοι οι λαοί και τα έθνη επανεντάσσονται στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας και κεφαλαίου, οι Έλληνες οδεύουν προς τη Δύση της Ιστορίας τους.

Σήμερα, στη χώρα που μεγαλούργησε το ανθρώπινο είδος, 10 οικογένειες (5 πολιτικών και 5 επιχειρηματιών) κυβερνούν με άθλιο τρόπο τα απομεινάρια των εκφυλισμένων Ελλήνων. Δεν έχει και μεγάλη σημασία να τις αναφέρουμε, γιατί πλέον τις γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες. Πρόκειται για 10 οικογένειες «νταβατζήδων», όπως αποκλήθηκαν από πολιτικό (που δεν έκανε όμως τίποτε) πριν από 20 περίπου χρόνια. Οι πλείστοι εξ αυτών, γόνοι συνεργατών και κατακτητών, κυβερνούν ακόμα τον ιερό αυτόν τόπο, διότι αντί για «Νυρεμβέργη» επικράτησε το δόγμα Τσόρτσιλ που μας οδήγησε στον αδελφοκτόνο εμφύλιο.

Ζούμε δυστυχώς στη χώρα των πολιτικοοικονομικών «νταβατζήδων» από τζάκια, που οι απόγονοί τους είναι ΑΠΕ (Άτομα Περιορισμένης Ευθύνης), μιας και το μόνο που κατάφεραν μετά από 20 χρόνια σπουδών ήταν να μάθουν καλά αγγλικά, κι ας μην ξέρουν καλά ελληνικά. Ζούμε στη χώρα των κλεπτοκρατών-απατεώνων, όπου για την ακρίβεια φταίει ο Πούτιν με τον πόλεμο κι ας ακρίβυνε το ψωμί, η ενέργεια και τα καύσιμα πριν τον πόλεμο. Ζούμε στη χώρα, όπου μετά από 40 χρόνια εργασίας για να πάρεις (αν προλάβεις) σύνταξη, πρέπει να παρέλθουν 3-5 χρόνια (παρά τις γελοιότητες των Βρούτση και Χατζηδάκη ότι θα δίνεται σύνταξη σε 3 μήνες). Ζούμε στη χώρα που πρέπει να διχασθεί ο λαός μας για το «Χριστιανός Ορθόδοξος» (ίδε Σημίτης) ή για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Στη χώρα που οι απατεώνες αγοράζουν το σιτάρι 0,20€ και πουλάνε το ψωμί 1,20€. Σε μια χώρα που το παιδί σου για να περάσει στο πανεπιστήμιο πρέπει να κάνει φροντιστήριο, γιατί στο σχολείο δεν μαθαίνει τίποτα. Είμαστε η μόνη χώρα με παραπαιδεία στην Ε.Ε. διότι δεν υπάρχει καμία ουσιαστική αξιολόγηση στο Ελληνικό Δημόσιο (Υγεία, Παιδεία, Σώματα Ασφαλείας κλπ). Ζούμε σε μια χώρα με άθλιους κυβερνήτες από «τζάκια» και σπουδές στο Χάρβαρντ, στην οποία το επιτελικό κράτος των «αρίστων» θα έβαζε τάξη στα κακώς κείμενα και την ασυδοσία των συνδικαλιστών και του αντιπαραγωγικού κρατισμού.

Στη χώρα που τα νοσοκομεία κατάντησαν νοσηλευτήρια μιας νόσου (Covid-19) και τα Κ.Υ. εμβολιαστήρια. Οι συνταξιούχοι για να γράψουν ένα σιρόπι για τον βήχα πρέπει να πληρώσουν στους ιδιώτες, ασύδοτους ιατρούς, που σε δυο μέρες έχουν (υποτίθεται) εξετάσει 200 άτομα και σε υποχρεώνουν να πληρώσεις (σύμβαση ΕΟΠΠΥ). Δεν μιλάμε βέβαια για άλλες νοσηλείες (μη Covid-19). O χρηματισμός στα Δημόσια Νοσοκομεία ζει και βασιλεύει, και ο Μητσοτάκης με το σημιτικό επιτελείο (θυμάστε τον Αρχιερέα της διαπλοκής)… τον ύπνο τον βαθύ. Νομίζει ότι κυβερνάει, ενώ μοιράζει τα δις σε 10 οικογένειες ημετέρων (ως και οι Ευρωπαίοι τον πήραν μυρωδιά και θέλουν να μοιράσουν τα χρήματα του λαού μας σε 100 οικογένειες και όχι 10 του Μητσοτάκη).

Δε συζητάμε σαφώς για τη μαύρη προπαγάνδα των λεγόμενων ΜΜΕ (το Ε= της επιβολής), που έχουν εξαγοραστεί με τις γνωστές λίστες Πέτσα. Στη χώρα που το σκάνδαλο Novartis δεν υπάρχει (τη στιγμή που σε όλο τον κόσμο πληρώνει πρόστιμα για εξαγορά πολιτικών για διαφθορά) και ταυτόχρονα ο κ. Μητσοτάκης με τη συγκάλυψη άλλων πολιτικών χρωμάτων και του ΕΛΙΑΜΕΠ κάνει παζάρια με τον Ερντογάν για τις παραχωρήσεις στο Αιγαίο… και εμείς τον ύπνο τον βαθύ. Ο «αριστερός» Τσακαλώτος, που ασκεί κριτική στον Τσίπρα για «δεξιά» απόκλιση, χαρίζει 35 δις από τον ιδρώτα του Ελληνικού Λαού στον Μητσοτάκη, ελέω «αριστερών» μνημονίων!

Ζούμε λοιπόν σ’ αυτήν την άθλια χώρα (όχι τον ιερό τόπο), που την κυβερνούν τρισάθλιοι απάτριδες, περιορισμένης εθνικής συνείδησης και πολιτικάντες της κακιάς ώρας, που ξεπουλιούνται έναντι «πινακίου φακής». Στη χώρα που ο Ελληνικός Λαός ψηφίζει ό,τι του λένε τα «βρωμοκάναλα» της χαβούζας των Αθηνών, όπως θα έλεγε και ο μέγας Πολάκης. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι λοιπόν ο Πολάκης, επειδή είναι αντισυστημικός, ανυπόταχτος και ηθικός; Βέβαια, εάν αυτό έχει μιμητές (που θα έχει), τότε τι κάνουμε; Μελετάνε άραγε η Ντόρα και ο πρωθυπουργός για ποιον λόγο «έξω από το σπίτι τους» (στα Χανιά), ακόμα και δεξιοί (αλλά έντιμοι) ψηφίζουνε Πολάκη, τη στιγμή που οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, που ξεχνούν να δηλώσουν κάτι εκατομμύρια, βυθίζονται;

Από όλα τα παραπάνω δεν μπορεί παρά να διαπιστωθεί το φαινόμενο του εκφυλισμού της χώρας, πράγμα που έχει επιτευχθεί εξαιτίας του επηρεασμού της ελληνικής κοινωνίας από έναν άκρατο κομματισμό που σήμερα χαρακτηρίζει το σύνολο των δομών και των θεσμών της Ελληνικής Πολιτείας. Τίποτα δηλαδή δεν έμεινε από την πολιτισμική παρακαταθήκη των προγόνων μας; Μήπως φτάσαμε στον πάτο, πρέπει να κλείσουμε τον κύκλο και να πάμε στο ράφι της ιστορίας μας, μαζί με τους Αιγύπτιους, τους Ασσύριους, τους Βαβυλώνιους και τους λοιπούς αρχαίους λαούς;

Ωστόσο, αν θέλαμε να παρηγορηθούμε, αυτό που βιώνουμε σήμερα δεν είναι μόνον ελληνικό φαινόμενο, αλλά δυστυχώς και χωρών της Ευρώπης, που οι «ηγέτες» τους αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων, καταδικάζοντας στην ανέχεια και στην ανασφάλεια τους πολίτες!

Η ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Ίσως να ήμασταν πιο ευτυχείς και ήρεμοι αν θα μπορούσαμε να ήμασταν πολίτες άλλης χώρας, στην οποία βέβαια θα ίσχυε έστω και στο ελάχιστο, καθεστώς μιας ευνομούμενης πολιτείας!

Υ.Γ: Με αισθήματα αηδίας, οργής και αγανάκτησης…

Διαμαντής Θ. Βαχτσιαβάνος