Αναλυτικά είπε:
Για το αν το περίμεναν την έως τώρα πορεία τους: «Σίγουρα όχι, άλλωστε στόχο είχαμε να συνεχίσουμε με τα παιδιά που ανέβασαν την ομάδα πέρυσι. Οι περισσότεροι είναι και μικροί ηλικιακά και άπειροι ταυτόχρονα, δεν είχαν παίξει καθόλου σε εθνική κατηγορία. Θέλαμε να πάρουμε 1-2 παιδιά που να είναι μικροί ηλικιακά και καλοί χαρακτήρες, έτσι ώστε να διεκδικήσουμε τις όποιες πιθανότητες έχουμε για κάποια πιθανή σωτηρία. Φυσικά δεν έχει τελειώσει κάτι, είμαστε ούτε καν στα μισά της χρονιάς, είναι πάρα πολύ νωρίς. Πάμε πολύ καλά βαθμολογικά, μπορούμε να βελτιωθούμε αρκετά αγωνιστικά, είμαστε αρκετά πίσω. Αν μας διακρίνει κάτι σε αυτόν τον όμιλο είναι ότι έχουμε το μεγαλύτερο κίνητρο. Το κίνητρο είναι αυτό που μας κάνει να είμαστε εκεί που είμαστε μέχρι στιγμής».
Για τον φετινό τους στόχο: «Το καλοκαίρι λέγαμε να μπούμε στα play-out και να μην πέσουμε κατευθείαν. Νομίζω πως τον απευθείας υποβιβασμό λίγο-πολύ τον έχουμε αποφύγει, χωρίς να έχουμε “κλειδώσει” κάτι μαθηματικά. Αν μπορέσουμε και γλιτώσουμε τα play-out θα είναι πολύ επιτυχημένη η χρονιά, βαθμολογικά πάντα».
Για την ανταπόκριση του κόσμου: «Επειδή οι Διόσκουροι έχουν πάνω από 300 παιδιά ακαδημίες, έρχονται πολύ οι ακαδημίες και μας στηρίζουν. Επειδή είναι μικρά παιδιά, είτε φοιτητές, είτε παιδιά της πόλης, έρχονται και γονείς, φίλοι και κάποιοι επιπλέον μπασκετικοί. Έχουμε πάνω από 400 άτομα σε κάθε εντός έδρας ματς».
Για την παραμονή του στην ομάδα και τη φετινή σεζόν: «Ήμουν πέρσι στην άνοδο. Είχαμε πει ότι μάλλον δε θα συνεχίζαμε μαζί τη νέα χρονιά για προσωπικούς λόγους, οικογενειακούς. Τελικά, βρήκαμε τη “χρυσή τομή” και συνεχίσαμε μαζί».
Για το ότι ήταν παίκτης και τώρα προπονητής στους Διόσκουρους: «Προσπαθώ να μη “δένομαι” συναισθηματικά με ομάδες. Σήμερα είμαι στους Διόσκουρους, αύριο μπορεί να είμαι κάπου αλλού. Πιστεύω ακράδαντα ότι ουδείς αναντικατάστατος. Το μόνο που επιθυμώ είναι να δουλεύω στο 100%».
Για το αν έχει ακόμα το αίσθημα του παίκτη: «Ήθελα να αποβάλλω από πολύ μικρή ηλικία το αίσθημα του παίκτη, από πολύ μικρός ήθελα να γίνω προπονητής. Το έχω αποβάλλει ξεκάθαρα. Επειδή έπαιζα μέχρι το 2019, ίσως επειδή είμαι μικρός ηλικιακά, μπορώ να καταλαβαίνω καλύτερα τα προβλήματα των παιδιών, αλλά όχι κάτι παραπάνω».
Για το πότε σκέφτηκε να γίνει προπονητής: «Το 2014-15 είχα μια πολύ καλή χρονιά στο Άργος Ορεστικό, που ανεβήκαμε στην Α2 με τον κόουτς Γιάννη Δημητριάδη. Εκεί “άναψε” το φυτίλι, αν και ο ίδιος μού έλεγε “μη γίνεις προπονητής ποτέ, δεν είναι καλό, ξέρουμε ότι 9 στις 10 μέρες ενός προπονητή είναι κακές”».
Για το τι του αρέσει στον ρόλο του προπονητή: «Η δουλειά που κάνω, επειδή έχω και οικογένεια ταυτόχρονα, είναι κάτω από υψηλή πίεση, υψηλές εντάσεις. Αυτό που έχει ένας προπονητής είναι η ένταση και η πίεση και για αποτελέσματα και γενικότερα για να κουμαντάρει ένα σύνολο 12-14 παικτών. Οπότε αυτή η διαδικασία τού να έχεις ένταση και πίεση και να λειτουργείς κάτω από αυτά τα κομμάτια είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ».
northbasket.gr
Ακολουθήστε το 
