Από τη μία, υπάρχει υπερηφάνεια για την εξαιρετική πορεία της ομάδας – αήττητη, στην κορυφή της βαθμολογίας και σχεδόν πρωταθλήτρια. Από την άλλη, είναι φανερή η πικρία για τη στάση της διοίκησης, που δεν επικοινώνησε μαζί του.
Η αναγνώριση από τους παίκτες, τους συνεργάτες και τον κόσμο είναι σίγουρα η μεγαλύτερη ανταμοιβή για έναν προπονητή.
«Μετά την ‘’αποχώρηση’’ μου από την ιστορική ομάδα του Εορδαϊκού,στην οποία είχα την τιμή να είμαι προπονητής τη φετινή σεζόν, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ποδοσφαιριστές μου για την άριστη συνεργασία που είχαμε εντός κι εκτός αγωνιστικού χώρου, τον προπονητή τερματοφυλάκων-συνεργάτη και πλέον φίλο Τσιάρα Αντώνη, τον γενικό αρχηγό Ζάχο Γιώργο για τη στήριξη του, τον φίλο φυσιοθεραπευτή Τσικόγια Άκη για τις δωρεάν υπηρεσίες που παρείχε στην ομάδα και φυσικά όλο τον κόσμο της Εορδαίας για την εκτίμηση και αναγνώριση στο πρόσωπο μου!
Αφήνω την ομάδα στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, ‘’σχεδόν’’ πρωταθλήτρια, αήττητη και με βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον…
Τέλος, λυπάμαι πολύ που κανένας από τη διοίκηση της ομάδας δεν επικοινώνησε μαζί μου, δείχνοντας ασέβεια προς το πρόσωπο μου σαν άνθρωπο και στη δουλειά μου ως προπονητή!»























