Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Λένε, πολύ σωστά, ότι ο πολιτισμός και το επίπεδο ενός τόπου ή σπιτιού φαίνεται από τις τουαλέτες του.
Τον καιρό των παππούδων και των γιαγιάδων μας δεν υπήρχε ούτε αποχέτευση, ούτε τουαλέτες. Το «αναγκαίο», δηλαδή η τουαλέτα, δεν ήταν μέσα στο σπίτι, αλλά έξω και μακριά, στην άκρη της αυλής και του κήπου. Συνήθως ήταν φτιαγμένη πρόχειρα από λαμαρίνες. Ήταν ευάερες και ευήλιες. Αντί για πόρτα είχε έναν μπερντέ από τσουβάλι και αντί για χαρτί υγείας είχε κομμάτια από εφημερίδες ή περιοδικά (Ρομάντζο, Ντόμινο, Φαντάζιο, Μπλεκ, Κατερίνα, Μικρός Ήρως κ.ά.).
Σήμερα τα περισσότερα σπίτια έχουν εσωτερικά, μέσα στο σπίτι, δύο ή και τρεις τουαλέτες. Πολύ λογικό και απαραίτητο, διότι εάν ζουν πολλά άτομα στον ίδιο χώρο και χρειάζονται το ντους ή την τουαλέτα ταυτόχρονα, δεν είναι καθόλου ευχάριστο η τουαλέτα να είναι κατειλημμένη και ο άλλος να περιμένει απ’ έξω. Υπάρχει φόβος να τα κάνει πάνω του…
Λένε μάλιστα, ότι ο ταχύτερος άνθρωπος στον κόσμο είναι εκείνος που τον έπιασε κόψιμο (ευκοίλια) και τρέχει στην τουαλέτα…
Αυτές τις μέρες ο Δήμος μας εγκαινίασε τις νέες δημοτικές τουαλέτες.
Μπράβο του και πολλά συγχαρητήρια! Έτσι, εκτός από τις δημοτικές τουαλέτες που έχουμε στην πλατεία Ευκαρπίδη, τώρα λειτουργούν υπερσύγχρονες και πολυτελείς και πεντακάθαρες τουαλέτες στο κέντρο της πόλης, δίπλα στο δημαρχείο.
Μάλιστα εξυπηρετούν χωριστά 4 κατηγορίες πολιτών, γυναίκες, άνδρες, ΑΜΕΑ και το προσωπικό του Δήμου.
Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο, είναι ένας άντρας που κάθεται στην είσοδο. Έχει δίπλα του ένα πιατάκι με κάτι κέρματα μέσα. Και στην ερώτηση, εάν πρέπει να πληρώσεις για να μπεις μέσα, απαντάει «Είναι προαιρετικό, αν θέλεις αφήνεις κάτι, αν δεν θέλεις, όχι».
Ακολουθήστε το 
