Το νεότευκτο Ελληνικό κράτος στηρίχθηκε και προσπάθησε να σηκώσει κεφάλι και να ανασάνει στηριζόμενο στα θαλασσοδάνεια των μεγάλων δυνάμεων που είχαν σκοπό και στόχο την υποδούλωση του κράτους στις άνομες και αχόρταγες πολιτικές τους και στους Έλληνες ευεργέτες που χωρίς καμία ιδιοτέλεια και με μόνη την φιλοπατρία τους που τους την δίδαξαν οι προγονείς τους και τα υψηλά ιδεώδη τους, διέθεσαν τα πάντα υλικά και πνευματικά αγαθά για την ανάσταση αυτού του ταλαιπωρημένου και διωκόμενου Έθνους.
Του Κων/νου Τζέκη
Όμως δεν είναι μόνο οι. Μεγάλοι ευεργέτες που ακόμη συνεχίζουν το πατριωτικό τους καθήκον αλλά και καθημερινοί άνθρωποι με τα ελάχιστα που διαθέτουν, ενίσχυσαν διαχρονικά και συνεχίζουν να ενισχύουν τα χωριά τους τις πόλεις τους ή δωρίζουν ακίνητα στους Δήμους τους για Σχολεία, βιβλιοθήκες, Νοσοκομεία ή εξοπλισμούς των κοινωνικών υπηρεσιών, συνεχίζοντας την άριστη νοοτροπία των μεγάλων ευεργετών.
Να θυμηθώ πρόσφατα μια γριούλα από την Αιτωλοακαρνανία που δώρισε ένα ασθενοφόρο εξοπλισμένο στην περιοχή της με την μόνη υποχρέωση να ακούει τη σειρήνα όταν περνάει μπροστά από το σπίτι της.
Αυτή είναι η φωτεινή πλευρά του λόφου. Υπάρχει και η σκοτεινή της πλευρά, εκείνη που ο ήλιος δεν είδε και δεν φώτισε ποτέ. Υπάρχει και η κατηγορία των αρπάγων. Υπάρχει η τάξη των εθνικά αδιάφορων και εν πολλοίς αδηφάγων και αχόρταγων που το μόνο που τους νοιάζει είναι η εκτόξευση του έτσι κι αλλιώς τεράστιου πλούτου τους.
«Ου δύνασαι δουλεύειν Θεόν και Μαμωνά», αναφωνεί ο Χριστός. Δεν μπορεί να είσαι με το μέρος του Θεού και του χρήματος. Σ’ αυτήν την κατηγορία υπάγονται όσοι πλούσιοι την περίοδο της κρίσης και της χρεοκοπίας του κράτους εκμεταλλεύθηκαν την αδυναμία του και τις ανάγκες του και άρπαξαν ότι ορέγονταν. ΄΄Όχι μόνο δεν συνεισέφεραν στον λαό για τον λαό, αλλά τον ποδοπάτησαν και από πάνω. Ημερομίσθια της πείνας, υπερωρίες αμέτρητες και απλήρωτες, απόκρυψη περιουσιών, εκβιασμοί και γιατί όχι και βιασμοί. Κύριοι όμως με πρόσωπο στα ΜΜΕ και φυσικά πρώτοι στην Εκκλησία. «Δια το θεαθείναι» που έλεγε και ο Δικηγόρος του Πταισματοδικείου.
Σαν φτωχοί και ενδεείς οι εφοπλιστές περιμένουν από τις κρατικές σχολές τους πλοιάρχους και τα λοιπά στελέχη των πλοίων τους αντί να χρηματοδοτήσουν και να ιδρύσουν τις δικές σχολές φυσικά με την εποπτεία του κράτους και των αρμοδίων υπηρεσιών του.
Σαν φτωχοί οι βιομήχανοι και οι ασχολούμενοι με τον τουρισμό, περιμένουν το κράτος να παράγει στελέχη βοηθητικά των ειδικοτήτων τους, αντί να ιδρύσουν ΙΕΚ για να στελεχώσουν τις δραστηριότητές τους. Φυσικά πάντοτε υπό την κρατική επιμέλεια και έλεγχο των σπουδών.
Άλλοι με εταιρείες παντού στον κόσμο και σε χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου, με κανάλια και εφημερίδες συμμετέχουν σε μίτινγκ (σικ ) και λοιδορούν τις Κυβερνητικές αποφάσεις χωρίς να βάλουν ούτε ένα ευρώ στον κρατικό κορβανά, προσπαθώντας να αλλοιώσουν την πεποίθηση των εκλογέων φυσικά με μοναδικό σκοπό την ευημερία μας και φυσικά σε βάρος των δικών τους συμφερόντων!!!! Εδώ γελάμε
Μάλιστα συμμαχούν με πολιτικά πρόσωπα που θεωρούν το κεφάλαιο αμαρτία και τους ίδιους που συμπορεύονται εμπόδιο του αέρα και βάρος της γης. Τα συμβαίνοντα αυτά επικροτούν τη μυθολογία. Σύμφωνα μ’ αυτήν ο Δίας κάλεσε σε δείπνο τους παρακατιανούς Θεούς. Μεταξύ αυτών κλήθηκε ο Θεός Πλούτος και η Θεά Πείνα. Ο Πλούτος αφού έφαγε μέχρι σκασμού πήρε ότι μπορούσε στα χέρια του και πήγε κάτω από μια βελανιδιά να συνεχίσει το λουκούλλειο δείπνο του ανενόχλητος. Δειλά-δειλά πλησίασε η Θεά Πείνα, μήπως μπορέσει να φάει κανένα ψίχουλο. Καρπός της συνεύρεσής τους ήταν ο Θεός Έρωτας!!!
Ο έρωτας λοιπόν είναι καρπός του πλούτου και της ανέχειας.
Όλοι λοιπόν προσπαθούν να μας κάνουν ευτυχισμένους φυσικά οι ευεργέτες αλλά και οι μόνιμοι κάτοικοι της σκοτεινής πλευράς του λόφου.
Στην πολιτική το μυστικό της αποτυχίας ορισμένων κομμάτων είναι ότι προσπαθούν να κάνουν τους πάντες ευτυχισμένους.























