Το ράλι των τιμών πετρελαίου είναι παγκόσμιο αλλά αυτό δεν εξηγεί γιατί στην Ελλάδα έχουμε την ακριβότερη ίσως βενζίνη στην ΕΕ. Ο μόνος τρόπος συγκράτησης των τιμών σε όλες τις χώρες είναι η μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.) στα καύσιμα.
Είναι άξιο απορίας γιατί δε γίνεται χρήση αυτού του μέτρου στη χώρα μας όταν μάλιστα κατέχουμε σταθερά μια από τις 3 πρώτες θέσεις στην ΕΕ με το μεγαλύτερο Ε.Φ.Κ. στα καύσιμα.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για ένα τέτοιο μέτρο, δηλαδή δεν αντέχει ο προϋπολογισμός.
Αυτό είναι σωστό πλην όμως εγείρει μείζονα ερωτήματα δεδομένου ότι πρόσφατα σπαταλήθηκε ιδιαίτερα μεγάλος δημοσιονομικός χώρος από τις προκλητικές απαλλαγές στη μεταβίβαση ακινήτων κ το ίδιο συνέβη με την κατάργηση του πρόσθετου ΕΝΦΙΑ για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία.
Ωφελημένοι από τις μειώσεις του ΕΝΦΙΑ είναι μόνο οι έχοντες πολύ μεγάλη περιουσία. Για τους πολλούς η μείωση ίσα που φτάνει ένα γέμισμα ρεζερβουάρ.
Αυτό είναι το πρόβλημα που προσπαθεί να κρύψει η κυβέρνηση υπερτονίζοντας το διεθνή χαρακτήρα των αυξημένων τιμών.
Η σχέση έμμεση/άμεση φορολογία είναι πηγή ανισοτήτων και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σχέδιο και πρόγραμμα πραγματικά προοδευτικό.
Μην ξεχνάμε ότι η σχέση έμμεσων προς άμεσους φόρους έγινε ιδιαίτερα δυσμενής στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ που παρέλαβε μια σχέση στο 1,24 κ την παρέδωσε στο 1,45 αυξάνοντας τις ανισότητες.
Ακολουθήστε το 
