Εις μνήμην του προσφάτως εκδημήσαντος μεγάλου Μουσικοσυνθέτη, Πιανίστα και Μαέστρου Μίμη Πλέσσα, που έκλεισε 100 χρόνια ζωής, ο οποίος δημιούργησε πανδαισία μουσικής, θα σημειώσουμε, με σεβασμό στον άνθρωπο και αξιοθαύμαστο συνθέτη, την παρουσία του στην Κοζάνη κατά τον μήνα Αύγουστο του 1998. Ήλθε στην πόλη μας προσκεκλημένος από τον Φιλοπρόοδο σύλλογο Κοζάνης για μια μουσική βραδιά στην Αυλή, κάτω από την Κερασιά. Ήταν 10 Αυγούστου, ενώ στις 8 Αυγούστου είχε Πανσέληνο. Γι’αυτό και τα τραγούδια αφιερώθηκαν στο Φεγγάρι που είχε συνθέσει ο Πλέσσας. Ήταν μια αξέχαστη βραδιά μελωδικότητας και μουσικής ομορφιάς. Επανα-δημοσιεύω το κείμενο που είχα γράψει τότε.
Ο ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΡΟΟΔΟΥ (ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1998)
Αυτή η ΑΥΛΗ έχει μεταβληθεί σε χώρο μουσικής πανδαισίας, διαχέει μουσικές νότες, μέχρι τα «ραλίκα» σιγοτραγουδούν. Ούτε το Ηρώδειο να ήταν δεν θα είχε τέτοια παρουσία μου¬σικών συγκροτημάτων, συνθετών, μαέστρων, και τραγουδιστών. Και όπως οι άλλοι αναφέρον- ται σε αρχαία θέατρα ή σε νεότερα, όπως του Λυκαβηττού, τα νταμάρια κλπ. όπου δίνονται συναυλίες. Εμείς έχουμε την ΑΥΛΗ του αρχοντικού οίκου του Γ. Τιάλιου, Δωρητή της Κοζάνης κατασκευασμένο αρχές 1900, όπου πραγματοποιούνται διάφορες μουσικές εκδηλώσεις με τη συμμετοχή μεγάλων μουσουργών , από το μουσικό στερέωμα της χώρας μας.
Και θα λέμε πλέον στην Κοζάνη, χάρις στον Φιλοπρόοδο, η ΑΥΛΗ μας, όπως λένε οι Αθηναίοι το Ηρώδειο μας. Και όταν θα λέμε η ΑΥΛΗ , δεν θα χρειάζεται επεξήγηση θα είναι αυτονόητο, ο χώρος των ποιοτικών μουσικών εκδηλώσεων. Και επειδή έκανα τη σύγκριση, δεν είναι υπερβολή, ούτε άστοχη, ο κάθε χώρος έχει την ιστορία του, την παράδοση, την ευαισθησία του. Και η ΑΥΛΗ γράφει την ιστορία της και για μας έχει την αξία της, μιλά στην ψυχή μας, την Κοζανίτικη παράδοση που είναι ταυτισμένη με τη ζωή μας.«Αυλή μου αρχοντικιά γεμάτη λουλούδια ευωδιαστά με ραλίκια χρωματιστά σε καμαρώνουμε ομαδικά.
Σε φουκαλνό κάθε πρωί για νάσαι καθαρή να κάθομαι το γιόμα στο πεζούλι το λαξευτό να πίνω με τον Κύρη μου τον μυρωδάτο καφέ μαζί με το συκάτο το γλυκό μέχρι το σούρουπο το στερνό. Δεν θέλω να σ’ αποχωριστώ είναι τόσο όμορφα εδώ περιμένω τον Φιλοπρόοδο τον πολιτισμικό/να νιώσω το πρόγραμμα το μουσικό/και την ποίηση την υψηλή που μιλά μέσα στην ψυχή . ΑΥΛΗ μου γοητευτική και πάντα γιορτινή αφήνεις εποχή με τα τραγούδια τα παλιά από τους Βάρδους τους ξακουστούς /τους Έλληνες τους μουσικούς».
Τα γράφω σε ποιητική νότα , έχοντας υπόψη τις διάφορες μουσικές και άλλες εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο. Παρακολούθησα τις περισσότερες απ’ αυτές που παρουσιάζονταν και στην Αυλή και μέσα στη σάλα του αρχοντικού , τις οποίες έχω περιγράψει είχαν ποιότητα και έδωσαν μια ευχάριστη νότα στην πεζή και θλιβερή εποχή μας. Μετά τον Μουζάκη τον Βάρδο των με γάλων επιτυχιών που τίμησε την ΑΥΛΗ μας, ήρθε και άλλος μεγάλος μαέστρος και μουσικοσυνθέτης ο Μίμης Πλέσσας που σκόρπισε με τα τραγούδια του ωραίες μελωδίες, παίζοντας τα πλήκτρα του πιάνου με καλλιτεχνική μαεστρία γοητεύοντας τους θαμώνες της ΑΥΛΗΣ ,που ήταν και πάλι γεμάτη ασφυκτικά από ανθρώπους κάθε ηλικίας.
Η Μελωδική Βραδιά ήταν αφιερωμένη στο φεγγάρι, που είχε πανσέληνο προ δύο ημερών και ερμήνευσε τα τραγούδια που αναφέρονταν στο φεγγάρι, τα οποία συνέθεσε ο Μίμης, η γλυκιά φωνή της τραγουδίστριας Λόρνας μουσικό τέκνο του Πλέσσα, καλλιεργώντας το τάλαντο της φωνής της. Τα τραγούδια του φεγγαριού είχαν μια ιδιαίτερη μουσική ομορφιά, χρωματισμένα από τις χρυσίζουσες ακτίνες του φεγγαριού που σπάθιζαν το νυχτερινό σκότος και ξυπνούσε στους ηλικιωμένους αναμνήσεις κάποιας εποχής, τότε που οι καντάδες με φεγγάρι ήσαν οι ομορφότερες βραδιές για τις ερωτευμένες καρδιές που σκιρτούσαν πίσω από τα παραθυρόφυλλα, ως θείον δώρο της αγάπης.
Έτσι, μελωδικά περιγράφω τον μεγάλο τροβαδούρο Μίμη Πλέσσα , που τίμησε με τον ερχομό του την πόλη μας. Ο Πλέσσας δεν είναι μόνο πολυσύνθετο μουσικό ταλέντο με τα άπειρα τραγούδια που έχει γράψει και την ανάδειξη πολλών τραγουδιστών—τριών στο πάλκο του μουσικού στερεώματος της χώρας μας. Αλλά είναι και άνθρωπος με ζεστή καρδιά, απλός , μετριόφρονας , ευγενής ,καλοπροαίρετος ,έχει γράψει πολλούς στίχους που έγιναν τραγούδια τα οποία μελοποίησε ο ίδιος.
Είναι προσιτός σε κάθε πρόσκληση, να δώσει με την παρουσία του μια μουσική πνοή και άρωμα νότας στους απλούς ανθρώπους της περιφέρειας, που όπως είπε και ο ίδιος «Κρατούν ακόμη τις παραδόσεις τους και έχουν μια αγνή ανθρωπιά , που στις μεγαλουπόλεις έχει χαθεί». Κουβεντιάσαμε για πολλά πράγματα. Πολύ ευχάριστος συζητητής .
Εύχομαι η Αυλή μας να συνεχίσει να φιλοξενεί μουσικά συγκροτήματα και άλλες ποιοτικές εκδηλώσεις που θα συνεχίσουν την πολιτιστική μιας κληρονομιά και θα μυούν τους νέους στην προγονική παράδοση που εκφράζει τις πανανθρώπινες αξίες της ζωής. 14-8-1998 Ι. Κορκάς
Να επισημάνω, ότι ο Φιλοπρόοδος σύλλογος Κοζάνης που ιδρύθηκε εδώ και 30 χρόνια και πρώτος πρόεδρος ήταν ο αείμνηστος φίλος μας Βασίλης Σαμπανόπουλος, Δ/ντής τότε της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης και μετά την αναχώρηση του το 1996 ανέλαβε ο Τάσος Γκλούμπος και μαζί με τους συνεργάτες του έκαναν μεγάλη δουλειά δημιουργώντας στην αυλή ένα μικρό Ηρώδειο με τις μουσικές εκδηλώσεις που παρουσιάζουν. Προσκαλούν και έρχονται σπουδαίοι μουσικοσυνθέτες, μαέστροι και τραγουδιστές /τριες.
Ο σύλλογος έχει 200 μέλη στα οποία ανήκω κι εγώ. Προ ημερών διεξήγαγαν εκλογές, γίνονται κάθε χρόνο και ανανεώνεται η σύνθεση της Διοίκησης του συλλόγου ,Ο πρόεδρος είναι ακλόνητος και κατευθύνει ως άλλος μαέστρος με τους συνεργάτες του την προβολή της Αυλής. Έχω μια ιδέα για την Αυλή, θα επανέλθω να την παρουσιάσω.
Γιάννης Κορκάς
15-10-2024
Ακολουθήστε το 
