Πριν μερικά χρόνια, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, η Γεωργία, ένα κράτος του πρώην Σοβιετικού μπλοκ, αποφάσισε να εισβάλει στη Νότια Οσσετία, με τις ευλογίες των Αμερικάνων, για να αποκαταστήσει, όπως τότε διακήρυττε, τη νομιμότητα στο ημιαυτόνομο αυτό κρατίδιο, που μέχρι τότε διακήρυττε, ότι της ανήκε.
Του Κων/νου Τζέκη
Αποτέλεσμα ήταν η εμπλοκή των Ρώσων στο παιχνίδι, οι οποίοι ύστερα από βομβαρδισμούς και πόλεμο μερικών ημερών, να αναγκάσουν τη Γεωργία να υποχωρήσει και φυσικά να ιδρυθεί το ανεξάρτητο κράτος της Οσσετίας, υπό τις ευλογίες της Δύσης, που όμως ποτέ δεν αναγνώρισαν αυτή τη μεταβολή στο χάρτη της περιοχής. Σκασίλα των Ρώσων. Όσο για τους μαθητευόμενους πράκτορες των Αμερικάνων ψάχνονται για δικαιολογίες.
Ύστερα ήρθε η Συρία. Μια επανάσταση των κατοίκων για αλλαγή του δικτάτορα τους, υπό την ενίσχυση και τις ευλογίες των Αμερικάνων, που όμως πάλι έδωσε το δικαίωμα στη Ρωσία να επιβάλει τη θέλησή της, αφού εκεί υπάρχουν σπουδαίες βάσεις του Ρωσικού ναυτικού. Αποτέλεσμα ήταν η ισχυροποίηση του καθεστώτος, που κυβερνούσε εδώ και δεκαετίες. Πάλι οι πράκτορες των Αμερικάνων στην ίδια τάξη. Πρόσφατα την πάτησαν οι Ρώσοι. Στήριξαν έναν ανελέητο δικτάτορα και μάλλον σε κρυφή συμφωνία με τους Τούρκους άφησαν έναν στρατό κατσαπλιάδων να καταλάβει τη Συρία φυσικά με την υλική βοήθεια των Τούρκων. Φυσικά οι Ρώσοι κάτι πήραν γι’ αυτή τους την απάθεια αλλά έχασαν μια χώρα.
Πριν λίγα χρόνια τα ίδια και χειρότερα στην Ουκρανία. Προηγήθηκε επανάσταση, υπό τα χειροκροτήματα και τις ευλογίες των Δυτικών, κάτι μου θυμίζει αυτό, αλλαγή του Προέδρου της και φυσικά πάλι μια επέμβαση των Ρώσων στην Κριμαία για να διαφυλάξουν τα τεράστια συμφέροντά τους σε μια περιοχή μάλιστα με πληθυσμό, που υπερτερούν οι Ρώσοι, οι Ρωσόφωνοι και οι Ρωσόφιλοι. Ύστερα άνοιξε η όρεξη των Ρώσων και αποφάσισαν κα αυξήσουν τα εδάφη τους, καταλαμβάνοντας μια τεράστια περιοχή ανατολικά της Ουκρανίας, όμως με βαριά και γι’ αυτούς ανταλλάγματα.
Να μη μιλήσουμε για την Κύπρο, που με τις άσχετες ενέργειες των Ελλήνων τότε Συνταγματαρχών και φυσικά των Αμερικάνων και των Άγγλων, έσπρωξαν τη λαβωμένη Κύπρο στην αγκαλιά των Τούρκων αλλά και των οικονομικών κολοσσών της Ρωσίας.
Τελευταία την πάτησαν οι Παλαιστίνιοι. Αυτοί εισέβαλαν στο Ισραήλ, σκότωσαν χίλιους Εβραίους και πήραν ομήρους καμιά διακοσαριά. Αποτέλεσμα ήταν να πάθουν πανωλεθρία, να καταστραφούν, να χάσουν ότι κέρδισαν με αγώνες και θυσίες φυσικά υπό τα απαθή βλέμματα των Αράβων της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας των Εμιράτων, της Ιορδανίας.
Ύστερα από τα παραπάνω και άλλα, που δεν είναι του παρόντος, ερωτάται ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος. Με τέτοιους αναλυτές και διεθνολόγους, που διαθέτουν οι μεγάλοι σε λίγο, θα ψάχνονται για καινούργια θύματα αλλά και θα ανοίξει η όρεξη των δορυφόρων βλέπετε Τουρκία για υπερφίαλα όνειρα. . Κρίμα. Παλιότερα οι μεγάλοι αποφάσιζαν και πολεμούσαν στο Βιετνάμ, στο Ιράκ, στην Κεντρική και Νότια Αμερική, στο Αφγανιστάν και κέρδιζαν ή έχαναν με το σπαθί τους. Εισπράττοντας όμως τη μήνη των λαών της υφηλίου. Τώρα με τη σκέψη να διαφυλάξουν τις γεμάτες κοιλιές τους, αλλά και το δήθεν άγιο προσωπείο τους, τα κάνουν μούσκεμα. Όπως στο Βιετνάμ ή στη Νικαράγουα ή στην Κούβα ή στο Αφγανιστάν ή στην Ουκρανία όπου έβαλαν το χεράκι τους.
Λέτε να έχουμε το τέλος των Ρώσο-Αγγλικανικών αυτοκρατοριών; Λέτε να έχουν νέο συγκάτοικο που είναι η Κίνα; Όμως οι Κινέζοι σαν Ταοϊστές δεν έκαναν ποτέ τους επιθετικό πόλεμο. Λέτε να είναι η σειρά τους για την Ταϊβάν; Ποιος ξέρει ή μάλλον γνωρίζουν οι σύμβουλοι των μεγάλων που είναι ικανοί να τα κάνουν μούσκεμα
Σαν ας πούμε τον Τράμπ που ονειρεύεται τη Γροιλανδία και τη Διώρυγα του Παναμά. Αλλά χωρίς πόλεμο, αφού κανένας Αμερικανός χορτάτος δεν θα ξεροπάγιαζε στον βόρειο πόλο ούτε υπάρχει άλλο κράτος να το σπρώξουν να κάνει κάποια αποκοτιά.
Ακολουθήστε το 
