Πέρα από την άμεση γνώση και αντίληψη που έχει ο καθένας γι’ αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, τα σύγχρονα ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας μας μεταδίδουν αστραπιαία την επικαιρότητα των γεγονότων από τη μια άκρη της γης ως την άλλη. Οι εικόνες που προβάλλονται μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες είναι, ενίοτε, τόσο συγκλονιστικές, ώστε να προκαλούν τρόμο και αποτροπιασμό στους τηλεθεατές.
του Παναγιώτη Z. Παπαδόπουλου πρώην γυμνασιάρχη
Η εγκληματικότητα, οι ληστείες, οι φόνοι, τα ναρκωτικά, η βία, το αίμα και τα δάκρυα των τηλεοπτικών ρεπορτάζ συνθέτουν το σκηνικό της καθημερινότητας. Τα φαινόμενα αυτά είναι τόσο συχνά, ώστε, αν κάποια μέρα συμβεί να μη δούμε ή να μην ακούσουμε κάποιο τραγικό γεγονός, αυτό να αποτελεί την είδηση της ημέρας!!
Τελικά, εκείνο που απομένει ως απορία στους ακροατές και τηλεθεατές αυτής της δυσάρεστης εμπειρίας, είναι τα εξής ερωτήματα:
Είναι δυνατόν στην εποχή μας η ανθρώπινη φύση να έχει υποστεί τέτοια διαστροφή και παραμόρφωση; Μήπως συνέβαιναν και στο παρελθόν παρόμοια φαινόμενα, αλλά ελλείψει των Μέσων Ενημέρωσης, η κοινή γνώμη ζούσε στο σκοτάδι της άγνοιας;
Εκείνο πάντως που μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα είναι ότι τα διάφορα εγκλήματα που συνέβαιναν στο παρελθόν στη χώρα μας δεν είχαν, ούτε την έκταση, ούτε και τη μορφή που έχουν σήμερα.
Το βασικό σύμπτωμα της νόσου από την οποία πάσχει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ο αμοραλισμός, δηλαδή η έλλειψη βασικών αρχών και αξιών, που φτάνει κάποτε στα όρια της ηθικής αναλγησίας. Η ειλικρίνεια, η ευθύτητα, το φιλότιμο, ο αλληλοσεβασμός και άλλα είναι αγαθά εν ανεπαρκεία. Θεσμοί και ιδανικά, όπως η πατρίδα, η θρησκεία και η οικογένεια σκώπτονται και λοιδορούνται. Η φιλοπατρία κατηγορείται και στιγματίζεται, ενίοτε, ως εθνικισμός και σωβινισμός, ενώ η οικογένεια εκφυλίζεται και διαλύεται. Ζούμε στην εποχή της αρπαχτής, της ρεμούλας και της ήσσονος προσπάθειας. Πετυχημένος άνθρωπος θεωρείται αυτός που έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια, χωρίς να εξετάζεται ο τρόπος που την απόκτησε. Αντίθετα, αυτός που ζει «με το σταυρό στο χέρι», δηλαδή σύμφωνα με τους κανόνες του Ευαγγελίου, χαρακτηρίζεται οπισθοδρομικός και ανόητος.
Εδώ όμως μπαίνει ο εξής προβληματισμός: ποιος ή ποιοι φταίνε για όλη αυτή την κατάσταση και ποια μέσα προτείνονται για τη θεραπεία της;
Οι αρνητικοί παράγοντες που προφανώς οδήγησαν σ’ αυτά τα δυσάρεστα αποτελέσματα είναι πολλοί και διάφοροι . Κατά την ταπεινή μας γνώμη οι κυριότεροι λόγοι είναι οι παρακάτω:
- Η αποκοπή μας από τις ρίζες της ελληνορθόδοξης παράδοσης, μιας παράδοσης που στοχεύει να καλλιεργήσει τις αρχές και τις αξίες του πρέποντος , του αληθινού και του ωραίου, μέσα σε πνεύμα σεβασμού, αγάπης και ειλικρίνειας μεταξύ των ανθρώπων.
- Η επικράτηση της θεωρίας του καταναλωτισμού και του υλιστικού ευδαιμονισμού, ως τρόπου ζωής του σύγχρονου ανθρώπου, χωρίς την παράλληλη ηθική και πνευματική καλλιέργεια και ανάπτυξη του.
- Η άνιση κατανομή του πλούτου. Και στη χώρα μας σήμερα, το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ των οικονομικά ισχυρών Ελλήνων και των φτωχότερων κοινωνικών τάξεων είναι πολύ μεγάλο, ώστε να υπάρχει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα.
- Ο μιμητισμός ξένων προτύπων και συμπεριφορών από τους σύγχρονους Έλληνες με αποτέλεσμα τη νόθευση και παραχάραξη του γνήσιου ελληνικού τρόπου ζωής, που τον χαρακτηρίζει η καλοσύνη, η ειλικρίνεια, το φιλότιμο, η ντομπροσύνη, η φιλοξενία, ο πηγαίος και αυθόρμητος συναισθηματισμός σε όλες τις εκφάνσεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου.
Σαν μέσα θεραπείας της σημερινής δυσάρεστης πραγματικότητας προτείνονται:
- Ο επαναπροσδιορισμός του ρόλου της εθνικής μας παράδοσης στα σύγχρονα δεδομένα, ώστε, αφ’ ενός μεν αυτή να διατηρεί τα γνήσια και ανόθευτα στοιχεία, που τη συνθέτουν, αφ’ ετέρου δε να εναρμονίζεται με την εκάστοτε κοινωνική και πολιτιστική πραγματικότητα.
- Η επιλογή με αξιοκρατικά κριτήρια συλλήβδην της ηγεσίας του τόπου μας, σε τρόπο, ώστε οι ηγήτορες(εκκλησιαστικοί, πολιτικοί, πνευματικοί, δικαστικοί κ.α.) με το ήθος, την ευσυνειδησία, την υπευθυνότητα, την εντιμότητα και γενικότερα με το καλό τους παράδειγμα να εμπνέουν και να καθοδηγούν τους πολίτες της χώρας μας.
- Ο Χριστός, οι Άγιοι πατέρες της εκκλησίας μας, οι σοφοί και ενάρετοι επιστήμονες, οι πνευματικοί άνθρωποι, οι γενναίοι πατριώτες , οι καταξιωμένοι οικονομικά και κοινωνικά άνθρωποι πρέπει να αποτελούν τα πρότυπα προς μίμηση. Η αναζήτηση προτύπων και ινδαλμάτων, αμφιβόλου ποιότητας και αξίας, δεν προάγουν ούτε τον πολιτισμό, ούτε το κοινωνικό επίπεδο του λαού μας.
Ακολουθήστε το 
