Γράφει ο Κινέζος φιλόσοφος Λάο Τσε : « Όσο περισσότεροι νόμοι και απαγορεύσεις υπάρχουν, τόσο φτωχότεροι γίνονται οι άνθρωποι. Όσο τα όπλα είναι κοφτερά, τόσο μεγαλύτερη η ταραχή στη χώρα. Όσο πιο δαιμόνιοι και έξυπνοι οι άνθρωποι, τόσο πιο παράξενα πράγματα συμβαίνουν. Όσο πιο πολλοί νόμοι και κανονισμοί, τόσο πιο πολλοί κλέφτες και ληστές».
Του Κων/νου Τζέκη
Δεν προσπαθώ να κρίνω αν ο κινέζος αυτός φιλόσοφος έχει δίκαιο ή άδικο, αλλά μου φαίνεται ότι τα λόγια του αντηχούν ακόμη και σήμερα σαν λόγια του Ευαγγελίου, σαν σημερινά λόγια ενός συνετού σύγχρονου ηγέτη.
Και όμως σ’ αυτή τη χώρα κανείς δεν καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να τοποθετείται ο καλόπιστος και συνετός καλοπληρωτής και νοικοκύρης διαρκώς στο απόσπασμα. Δεν πρέπει να αλληθωρίζει ο κάθε Υπουργός των Οικονομικών προς την περιουσία του Ελληνικού λαού, που συνήθως αποκτήθηκε με ιδρώτα και πολλές φορές με στερήσεις και αίμα, στο εξωτερικό είτε ως εργαζόμενος ή στη χώρα μας κάνοντας δύο τουλάχιστον δουλειές. Και βέβαια εξυπακούεται ότι πρέπει να γίνονται σεβαστές απόλυτα οι συντάξεις και τα δικαιώματα των συνταξιούχων που κατέθεταν από την πενιχρή αμοιβή τους χρήματα για να απολαμβάνουν έστω αξιοπρεπή γεράματα.
Όμως τα πράγματα δεν φαίνεται να πηγαίνουν έτσι. Υπάρχουν δύο κόσμοι που θα πρέπει ο πολιτικός να αναγνωρίσει αμέσως και να παρέμβει. Διαφορετικά αλλοίμονο στους φτωχούς και σκληρά εργαζόμενους.
Υπάρχει ο κόσμος που περιέγραψα και ο κόσμος της αρπαχτής. Τελευταία πρωτοσέλιδο είναι η Μύκονος και η Ρόδος. Όταν βλέπεις καπνό υπάρχει φωτιά λέει η παροιμία. Σίγουρα ότι γίνεται σ’ αυτά τα νησιά γίνεται παντού στον τουρισμό.
Αυθαίρετες κατασκευές με τυφλούς υπαλλήλους και Δημάρχους που καταπίνουν την καμήλα. Αυθαιρεσίες με πολιτικούς πρωταγωνιστές ή συμμετέχοντες και συνεταίροι των αρπακτικών. Όλοι περιμένουν να εισπράξουμε χρήματα από τον τουρισμό. Σαν τις μωρές παρθένες του Ευαγγελίου. Αληθεύει ότι ο επιχειρηματίας της Ρόδου είχε την καφετέρια της Βουλής πριν λίγα χρόνια; Αυτό αν είναι αλήθεια, τότε γιατί τα κανάλια σιωπούν; Σσσσς μη μιλάτε ο λαός κοιμάται.
Όμως ο λαός δεν συγχωρεί και δεν ξεχνά. «Λαγός την φτέριν έσειε κακό του κεφαλιού του».
Ουσιαστικά θα πρέπει να ανασυντάξουμε το κράτος και να τοποθετήσουμε σε άλλο πλαίσιο. Να κατατροπώσουμε τα αρπακτικά και μαζί τους τους συμπορευόμενους πολιτικούς, Δημάρχους και Περιφερειάρχες. Να αποχαιρετήσουμε τη μίζα και την αδικία. Να υπάρξει έστω και για ελάχιστες περιπτώσεις αξιοκρατία.
Μια άλλη παράμετρος είναι η υγεία. Διαμαρτυρόμαστε ότι δεν υπάρχουν γιατροί να στελεχώσουν τις κενές θέσεις ιδίως σε επαρχιακά Νοσοκομεία. Γιατροί υπάρχουν αλλά όλοι τρέχουν στις μεγάλες και πολύφερνες θέσεις των μεγάλων αστικών κέντρων. Το ερώτημα είναι απλό. Παντού στη χώρα υπάρχουν Δάσκαλοι, Καθηγητές, Αστυνομικοί και ένα σωρό κλάδοι υπαλλήλων. Το ερώτημα είναι γιατί προκηρύσσονται προσωποπαγείς θέσεις γιατρών και δεν προκηρύσσονται θέσεις του Υπουργείου Υγείας, ώστε να τους τοποθετεί το Υπουργείο σύμφωνα με τις ανάγκες της χώρας; Γίνεται προκήρυξη θέσης για το 5ο Δημοτικό Σχολείο Δράμας; Όχι. Γίνεται προκήρυξη για το Αστυν. Τμήμα Αλεξάνδρειας; Όχι. Τότε γιατί αυτή η διάκριση;
Τι λένε οι Βουλευτές γιατροί της Βουλής; Μήπως αυτή είναι η τροχοπέδη στελέχωσης;
Η πολιτική θέλει μεγάλη τέχνη, όμως έχουμε τεχνίτες πολιτικούς να κτίσουν γερή οικοδομή χωρίς σαθρά παράθυρα που θα περνούν τα συμφέροντα των δικών τους και των συνοδοιπορούντων αρπακτικών;
Ακολουθήστε το 
