Την 1η Οκτωβρίου στην επέτειο της γιορτής του Μακεδονικού Αγώνα, στην Κοζάνη (Όρος Μπούρινος) εκφώνησα τον πανηγυρικό λόγο, τον οποίο σας παραθέτω σε τρεις συνέχειες, (μια κάθε εβδομάδα).
Του Κων/νου Τζέκη
Οι Δυτικοί όταν αντελήφθησαν ότι η Ρωσία δια της Βουλγαρίας πλέον κατεβαίνει στη Μεσόγειο και εκπληρώνει το όνειρο του Μεγάλου Πέτρου, αλλά και των κινδύνων να ανοίξουν μια νέα πυριτιδαποθήκη, αφού οι αντιδράσεις του Ελληνισμού ήταν έντονες, προκάλεσαν το Συνέδριο του Βερολίνου σε τρεις μήνες από τον Άγιο Στέφανο, κατά το οποίο η Μακεδονία επεστράφη στον Σουλτάνο και ιδρύθηκε μια Βουλγαρία μικρότερη. Στο συνέδριο του Βερολίνου την 13η Ιουλίου 1878, η Ελλάδα δεν προσκλήθηκε αλλά με την πίεση της Αγγλίας παρέστη ως παρατηρητής με μεγάλη απροθυμία των μελών της διάσκεψης. Εδώ θα σας διηγηθώ το εξής πραγματικό γεγονός.
Πρέσβης της Ελλάδας στο Βερολίνο ήταν ο Αλέξανδρος Ραγκαβής. Η σύζυγός του Καρολίνα Σκην Αγγλίδα πανέμορφη και καλλιεργημένη . Ο Άγγλος εκπρόσωπος Σόλτζμπουρυ προσκλήθηκε και παρέστη σε δείπνο της Ελληνικής Αντιπροσωπείας περισσότερο να θαυμάσει την κυρία Ραγκαβή. Στο τραπέζι ο Άγγλος Πρωθυπουργός ρωτάει την κυρία Ραγκαβή αν θέλει λίγη Μακεδονία, εννοώντας λίγη σαλάτα που ονομάζεται Μακεδονία Εκείνη με ύφος απαιτητικό του απαντά. Κύριε Πρωθυπουργέ επιθυμώ όλη τη Μακεδονία. Ο Άγγλος τότε πρόσθεσε ότι δεν μπορείς να αρνηθείς να ικανοποιήσεις την επιθυμία μιας τόσο ωραίας κυρίας. Ουσιαστικά μια μη Ελληνίδα έθεσε επί τάπητος το ζήτημα της επιθυμίας της Ελλάδας με την Κυβέρνηση του Δηλιγιάννη να σιωπά.
Οι μεγάλες δυνάμεις κατενόησαν ότι η λύση του Αγίου Στεφάνου μόνο προβλήματα θα επέφερε στο μέλλον. Όλοι στην Ελλάδα χειροκρότησαν την άδολη και χωρίς να περιμένουν βοήθεια της Αγγλίας, αλλά αργότερα πληροφορήθηκε η διεθνής κοινή γνώμη ότι με μυστικό πρωτόκολλο η Αγγλία πήρε την Κύπρο. Βλέπετε είχε ανοίξει το Σουέζ και η Αγγλία επιθυμούσε να ελέγχει τα στενά αυτά. Μπορεί η κυρία Ραγκαβή να έβαλε το χεράκι της. Ποιος ξέρει.
Να σημειώσουμε ότι η Ρωσία χρηματοδότησε την ανοικοδόμηση του Βουλγαρικού κράτους. Ο πρώτος Υπουργός Στρατιωτικών και Αρχηγός Στρατού της Βουλγαρίας ήταν ο Ρώσος Στρατηγός Παρενσώφ, ενώ πολλοί Ρώσοι Στρατηγοί κατέλαβαν τα σπουδαιότερα Υπουργεία,
Τα μετέπειτα γεγονότα με τον Μακεδονικό Αγώνα των ετών 1904-1908 είναι λίγο πολύ γνωστά. Εκείνο που δεν είναι σε πολλούς γνωστό είναι ότι η Ελλάδα με τους σχετικά πενιχρούς πόρους και τον λιγοστό στρατό, συγκρούσθηκε όχι μόνο με τη Βουλγαρία, αλλά με μια Αυτοκρατορία. Τη Ρωσική. Η Ρωσία ενίσχυσε παντοιοτρόπως τους κομιτατζήδες οικονομικά με την εκπαίδευση του στρατού τους, την καθοδήγηση στους αγώνες τους και με παροχή πληροφοριών αλλά και την κάλυψή τους στα διεθνή φόρα.
Αποκαλυπτικότατο είναι το έγγραφο του Κεντρικού Κομιτάτου Πετρουπόλεως προς τον Πρόξενο της Ρωσίας στη Θεσσαλονίκη με ημερομηνία 14/25 Νοεμβρίου 1872, σύμφωνα με το οποίο καλείται 1. Να δημιουργήσει αποθήκη όπλων στο Ρουμανικό Μοναστήρι του Αγίου Όρους( είναι η Μονή του Αγίου Παντελεήμονα). 2. Να στείλει στη Μακεδονία πράκτορες για την εθνική μεταστροφή των κατοίκων. 3. Να ιδρύσει στον Άθω Ρωσικές και Βουλγαρικές αποικίες ώστε να γίνει το Άγιο Όρος Σλαβικό και 4. Έχει τη διάθεσή του 50.000 ρούβλια ετησίως για τους παραπάνω σκοπούς. Επιπλέον καλείται να διαμένει στο Άγιο Όρος τουλάχιστον έξη μήνες τον χρόνο και όταν απουσιάζει θα τον αντικαθιστά ο Μοναχός Ιερώνυμος.
Η Ελλάδα, είναι κληρονόμος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας της αρχαίας Μακεδονίας και του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού της, που αποτελεί τίτλο και της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, και βέβαια, οι Βόρειοι γείτονες και οι δύο, δεν έχουν σχέση με την ιστορική Μακεδονία.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα σπλάχνα της και το αίμα που ποτίστηκε, μαρτυρούν την καταγωγή της. Μια καταγωγή που δεν μπορεί να σβήσει η δυναμική των εναλλασσόμενων συμφερόντων και δυνάμεων, που σάρωσε για πολλά χρόνια την Μακεδονία, σαν επίκεντρο των Βαλκανίων, της «Πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης». Μια καταγωγή που φωτίζεται από μια αδιάλειπτη σειρά ολοκαυτωμάτων στον ιερό βωμό του Γένους μας, ολοκαυτώματα συνήθως άγνωστα και πάντοτε ανιδιοτελή, «χοές εθελούσιες των Μακεδόνων στην Ελληνίδα γη, ολοκαυτώματα ταπεινά και γι’ αυτό συγκλονιστικά». Συνεχιζόμενα μέχρι την εθνική ολοκλήρωση.
Εμείς οι Έλληνες, πρέπει πάντοτε να έχουμε στο νου μας, ότι όσοι σχεδιάζουν την πολιτική των δυνάμεων και των υπερδυνάμεων, σπουδάζουν και χρησιμοποιούν ιστορία. Τι διδάσκει αυτή; Ότι σε όλες τις φάσεις του λεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος, και όταν αυτό ως τους Βαλκανικούς πολέμους και τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο υπήρξε κομμάτι του Ανατολικού ζητήματος και στις εκάστοτε νεκραναστάσεις του το εργαλείο των εχθρών του ελληνισμού είναι πάντοτε το όνομα Μακεδονία.
« Του ξέγνοιαστου του πρέπει να είναι δούλος στον άρπαγα. Στα όπλα ακρίτες» φωνάζει ο Κωστής Παλαμάς σε ποίημά του.
Πόσο δίκιο έχει….
ΤΕΛΟΣ
Ακολουθήστε το 
