Ο Λόγος για τον οποίο εξακολουθούν να ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ οι ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ στην Ελλάδα και να υπάρχει έλλειμμα οικιστικής γης, που έχει δημιουργήσει το ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΌ ΠΡΌΒΛΗΜΑ είναι ένας και μοναδικός : Η Δασική νομοθεσία, που διαμορφώθηκε με τους αγώνες των δασολόγων, οι οποίοι είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Περιβάλλοντος, για την προστασία των δασών και με τον ισχυρισμό ότι τα ελληνικά δάση κινδυνεύουν με εξαφάνιση.
Δημήτριος Κοτσώνης – πολιτικός μηχανικός
Ισχυρισμός που οδήγησε το Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνει, ότι απαγορεύεται η αλλαγή της χρήσης των Δασών, η οποία μαζί με την απαγόρευση αλλαγής της χρήσης των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, που επεβλήθηκε με τον νόμο 4685/2020 έχει ως αποτέλεσμα να απαγορεύεται η αλλαγή της χρήσης σε ΟΛΗ την επιφάνεια της χώρας η οποία ευρίσκεται εκτός του σχεδίου Πόλεων και Οικισμών.
Οι μόνες ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ που επιτρέπονται είναι Ανεμογεννήτριες, Φωτοβολταϊκά και οι Μεγάλες Τουριστικές Εγκαταστάσεις, υπό την προϋπόθεση ότι εξυπηρετούν Ιδιαίτερο Δημόσιο Συμφέρον, την ύπαρξη του οποίου θα κρίνει το σύνολο της ιεραρχία των δασικών υπηρεσιών και κανείς άλλος ! Ο χρόνος δε για την αδειοδότηση τους αντιμετωπίζει τεραστία Γραφειοκρατία και τέσσερα χρόνιο για την τελική έγκρισης τους. Έγκριση που ακυρώνεται από το ΣτΕ. λογω ανυπαρξίας Χωροταξικού Σχεδίου, την επισης εχει επιβάλει η Δασική Νομοθεσία.
Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ του μεγέθους της ΟΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΓΗΣ και της ΔΑΣΟΚΑΛΥΨΗΣ της Ελλάδας με το μέγεθος τους στα άλλα Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωση Καταδεικνύει δύο πράγματα :
- Ότι η οικιστική γη της Ελλάδας πρέπει να φτάσει στα μεγέθη αυτών των κρατών
- Ότι από την αύξηση της δεν κινδυνεύουν ούτε τα ελληνικά δάση ούτε το περιβάλλον και
- Ότι και μετά από την αύξηση της οικιστικής Γης, το ποσοστό Δασοκάλυψης της Ελλάδας θα εξακολουθήσει να είναι από τα μεγαλύτερα μεταξύ των κρατών της.
Συνεπώς επιβάλει την κατάργηση αυτής της απαγόρευσης και ο καθορισμό του μεγέθους της οικιστικής γης στην Ελλάδα, στα μεγέθη των λοιπών Κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Καθορισμός που, επιβάλλεται να θεσπιστεί κατά παρέκκλιση των υφιστάμενων διατάξεων και με κατεπείγουσες διαδικασίες , εν όψει της Άμεσης ΑΝΑΓΚΗΣ την οποία έχει Η Ελλάδα ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ και ΣΤΕΓΗ,.
Η ανάλυση της απόδειξη των ανωτέρω στο συνημμένο σημείωμα.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ πολιτικός μηχανικός διπλωματούχος ΕΜΠ.
Κηφισιά Ανδρέα Μιαούλη 4 τκ 151 τηλέφωνα. 210.80.65.964 – 6944 .737.208
Αθήνα 6 Σεπτεμβρίου 2022
Μεγάλο πλέον το Πρόβλημα της Στέγης στην Ελλάδα.
Η αιτία για την δημιουργία του στεγαστικού προβλήματος, το οποίο κατατρώει το εισόδημα των Ελλήνων και το οποίο διογκώθηκε από την απουσία κατασκευής νέων κατοικιών στα τελευταία χρόνια, είναι η μεγάλη αξία της οικιστικής γης. Πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται με τα διαφαινόμενα μέτρα, που πρόκειται να εξαγγέλλει η Κυβέρνηση, τα οποία βρίσκονται μεν στη σωστή κατεύθυνση, αλλά όμως δεν επαρκούν.
Στα κράτη της Ευρώπης για την αγορά μιας κατοικίας αρκεί το ετήσιο εισόδημα 4,5 ετών, στην Ελλάδα ξεπερνά και τα 14 χρόνια. Όσο και εάν αυτό δικαιολογείται από την διαφορά των μισθών, το μεγάλο ποσοστό αυτής της διαφορά αντιπροσωπεύει η αξία της γης , η οποία αντιστοιχεί στο κόστος της κατοικίας, το οποίο στην Ελλάδα ανέρχεται στο 40% του κόστους αγοράς της, όταν δεν το υπερβαίνει. Αυτό συμβαίνει διότι παρά τον νόμο περί οικιστικών περιοχών (Στέφανος Μάνος) και τον οικιστικό νόμο 1337/1983, που τον αντικατέστησε ( Αντώνης Τρίτσης ), η Πολεοδομική Ανασυγκρότηση της χώρας, στην οποία απέβλεπαν οι νόμοι αυτοί, δεν απέδωσε ούτε κατ΄ ελάχιστο από τα αναμενόμενα, κυρίως διότι η δασική νομοθεσία απαγόρεψε την δημιουργία οικιστικής γης στο σύνολο της επιφάνειας της χώρας.
Απόδειξη της στρεβλής οικιστικής κατάστασης της χώρας , είναι το γεγονός ότι στην Ελλάδα η οικιστική γη ανέρχεται, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, στο 2,5% επί του συνόλου της επιφανείας της και αυτό χωρίς να λαμβάνουμε υπ΄οψιν τις ανάγκες για την επιφάνεια που χρειάζεται η τουριστική υποδομή. Σε αντίθεση με το ανωτέρω ποσοστό στην Γερμανία η οικιστική γη καλύπτει το 17,0% της επιφανείας της και κάθε χρόνο αυξάνεται σημαντικά ! Αντίστοιχα είναι και τα ποσοστά στις λοιπές χώρες της Ε.Ε., για να μην αναφερθούμε στο 20,0% της Ολλανδίας και το 24,0% του Βελγίου.
Είναι επομένως προφανές ότι, η οικιστική γη στην Ελλάδα πρέπει να αυξηθεί !
Ο Λόγος για τον οποίο εξακολουθεί η Ελλάδα να παρουσιάζει αυτό το έλλειμμα της οικιστικής γης είναι ένας και μοναδικός :
Η Δασική νομοθεσία, που διαμορφώθηκε με τους αγώνες των δασολόγων, οι οποίοι είναι υπάλληλοι του Υπουργείου Περιβάλλοντος, για την προστασία των δασών και με τον ισχυρισμό ότι τα ελληνικά δάση κινδυνεύουν μ εξαφάνιση. Ισχυρισμός που οδήγησε το Συμβούλιο της Επικρατείας να κρίνει, ότι απαγορεύεται η αλλαγή της χρήσης τους, η οποία μαζί με την απαγόρευση αλλαγής της χρήσης των γεωργικών και κτηνοτροφικών εκτάσεων, που επεβλήθηκε με τον νόμο 4685/2020 έχει ως αποτέλεσμα να απαγορεύεται η αλλαγή της χρήσης σε ΟΛΗ την επιφάνεια της χώρας η οποία ευρίσκεται εκτός του σχεδίου Πόλεων και Οικισμών.
Η απαράδεκτη όμως αξία της οικιστικής γης στην Ελλάδα, αποδεικνύει και επιβάλει την άμεση προσφορά φτηνών οικοπέδων, η οποία θα εξισορροπήσει την αξία τους, με συνέπεια το κόστος της στέγης να μειωθεί τουλάχιστον κατά 20%.
Υπολογιζόμενης της αξίας ενός διαμερίσματος των 100 τ.μ., που έχει ανάγκη η μέση ελληνική οικογένεια ( που επιβάλλεται να είναι τουλάχιστον τετραμελής ), η οποία κυμαίνεται μεταξύ 220.000 – 350.000 ευρώ ( φτηνές, ακριβές περιοχές ) είναι προφανές ότι με την προσφορά φτηνών οικοπέδων, θα μειωθεί κατά 20%. Μείωση η οποία μαζί με την οικονομική βοήθεια για την εξαγορά τους, που διαφαίνεται ότι θα εξαγγείλει ο κ. Πρωθυπουργός, θα δώσει τη δυνατότητα και στον τελευταίο Έλληνα να απόκτηση άμεσα στέγη.
Μείωση η οποία, πέραν της ώθησης που θα δώσει στη οικοδομική δραστηριότητα και στη Βιομηχανία- Βιοτεχνία, θα αποκαταστήσει και την νομισματική διάθρωση της χώρας, ώστε το χρήμα αντί να αποθησαυρίζεται στην οικιστική γη, θα οδηγηθεί στις Καταθέσεις και στο Χρηματιστήριο, που θα πάψει πλέον να είναι ευάλωτο στο ξένο κεφάλαιο.
Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι :
- Η άμεση κατάργηση των ως άνω απαγορεύσεων και η απόφαση για την μεταβολή της χρήσης του 12-15% της επιφάνειας της Χώρας σε οικιστικές χρήσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι απαραίτητες εκτάσεις για τις Επενδύσεις ( Χωροταξικό Σχέδιο ).
- Η αντικατάσταση του οικιστικού νόμου 1337/83, που έχει αποδείξει την αναποτελεσματικότητα καθώς και τις παθογένειες του και η αντικατάσταση του από ένα ευέλικτο νόμο, με βάσει το Β.Δ. του 19023 περί πολεοδομήσεως του, που οπωσδήποτε θα περιέχει τις διατάξει του νόμου 1337/83 περί εισφοράς σε γη και χρήμα, αλλά και με την αναλογική επιβάρυνση των ιδιοκτησιών σε εισφορά χρήματος ( οι μεγαλύτερες ιδιοκτησίες μεγαλύτερα ποσοστά εισφοράς χρήματος, αλλά και δάνεια για την κατασκευή των έργων, με τα οποία θα επιβαρυνθούν οι ιδιώτες, έστω και άτοκα ). Τροποποιήσεις που μαζί με την αύξηση της αμοιβής των πολεοδομικών μελετών και του απαραίτητου ΠΡΙΜ για την έγκαιρη ολοκλήρωση της πολεοδόμησης, θα παραδώσει ταχύτατα οικιστική γη. Και
- Η μεταφορά των αρμοδιοτήτων πολεοδόμησης από τους Δήμους στο Υπουργείο, στους οποίους θα παραμείνει η έκφραση γνώμης επί της προτάσεως του υπουργείου για τις επεκτάσεις, τις δημιουργίες παραθεριστικών οικισμών και χωροταξικών ρυθμίσεων.
Σε ότι αφορά τη Δασική νομοθεσία και τις τυχόν αντιρρήσεις των δασολόγων και των νομικών για την εκλογίκευση της, οι οποίοι προβάλλουν τις αποφάσεις του ΣτΕ., αυτό συμβαίνει διότι μπροστά στο ΨΕΜΑ , περί του ελλείμματος δασών, περί του κινδύνου εξαφάνισης των και τις αιτιάσεις τους για την προστασία του Περιβάλλοντος, κανείς τους δεν το προέβαλλε ποτέ στο ΣτΕ., επειδή οι μεν νομικοί δεν το γνώριζαν, οι δε δασολόγο λογω των εμμονών τους – στην καλύτερη των περιπτώσεων – το απέκρυβαν, οι υπουργοί δε χωρίς την γνώση περί των ποσοστών της οικιστικής γης που υπάρχει στα άλλα κράτη της Ε.Ε., συντάσσονταν με τις απόψεις τους, η απάντηση είναι ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να ζήσει με τις απαγορεύσεις, που έχει διαμορφώσει η ελληνική δασική νομοθεσία και το αποδεκτό ποσοστό της οικιστικής γης της Ελλάδας.
Ψέμα όμως περί του ελλείμματος δασών και δασικών εκτάσεων που αποκαλύφθηκε πλέον από την καταμέτρηση της δασοκάλυψης την οποία διενέργησε η Ε.Ε. σε όλα τα κράτη της, η οποία απέδειξε, ότι τα δάση και οι πραγματικές δασικές εκτάσεις της Ελλάδας ανέρχονται στο 50%, από το οποίο εφόσον αφαιρεθούν οι δασωμένες γεωργικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις και δεν θα είναι μικτότερο του 41-42% , έναντι του Μέσο Όρου δασοκάλυψη της Ε.Ε., που είναι 34% ( στον οποίο περιλαμβάνεται και η τεράστια δασοκάλυψη των βορείων χωρών της Ευρώπης ) του 30,0% δασοκάλυψης της Γερμανίας, του 30% δασοκάλυψης της Γαλλίας , του 37,0% της Ιταλίας, του 15,0% της Αγγλίας και φυσικά του 18.0% των ελληνικών δασών, όπως ψευδώς τα παρουσιάζουν οι ανακοινώσεις των δασολόγων !
Στοιχεία τα οποία ποτέ δεν προβλήθηκαν στο ΣτΕ. αφού η πληροφόρηση για τα ανωτέρω προς τους νομικούς του υπουργείου οι οποίοι υποστήριζαν κάθε νομοθετική προσπάθεια εκλογίκευσης της δασικής νομοθεσίας, την αναλάμβανε η Διεύθυνση δασών του Υπουργείου.
Κατά συνέπεια ούτε πρόβλημα επάρκειας δασών και δασικών εκτάσεων υφίσταται στην χώρα, ούτε θα δημιουργηθεί επιβάρυνση του Περιβάλλοντος από την αύξηση της οικιστικής γης στο 10,0- 14,0% της επιφανείας της ! Ποσοστό, που είναι προφανές ότι δεν απαιτείται και δεν θα χρησιμοποιηθεί στο σύνολο του, αλλά απαιτείται για να παράσχει την ευχέρεια στον άμεσο σχεδιασμό για την θέσπιση οικιστική γης και κυρίως του ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΎ ΧΑΡΤΗ, η απουσία του οποίου Απαγορεύει την αδειοδότηση των ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ και συνεπώς την Οικονομική Ανάπτυξη της Ελλάδας ( βλπ. έκθεση ΚΟΜΙΣΙΟΝ , Ιούνιος 2021, και μελέτη Εθνικής Τράπεζας για τον Τουρισμό Γενάρης 2014 ).
Η έλλειψη του Χωροταξικού Χάρτη, πέραν της απαγόρευσης της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ που συνεπάγεται, έχει δημιουργήσει και την απίστευτη Γραφειοκρατία για τις ελάχιστες περιπτώσεις που επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης της γης, η οποία δημιουργεί και τις συνθήκες συναλλαγής της Διοικήσεως, αφού η έγκριση της αποτελεί δικαίωμα για κάθε στέλεχος της, το οποίο μπορεί να την αρνείται χωρίς δικαιολογία και χωρίς καμία ευθύνη, αφού δεν υφίστανται, ούτε μπορούν να υπάρξουν δεσμευτικοί κανόνες για την μεταβολή της. Μειονεκτήματα τα οποία καταργεί η ύπαρξη του Χωροταξικού Χάρτη, ο οποίος μεταβάλει όλη την αυτή την γραφειοκρατία στην απλή έκδοση μιάς οικοδομικής αδείας.
Η έλλειψη του Χωροταξικού Χάρτη είναι ο κύριος λόγος που οδήγησε το ΣτΕ. στην πρόσφατοι ακύρωσης της οικοδομικής αδείας της μεγάλης τουριστικής εγκατάστασης στη νήσο ΙΟ.
Γεγονός που αποδεικνύει ότι όλες οι μέχρι σήμερα «λύσεις» με τις επί μέρους Χωροθετικές Ρυθμίσεις στις οποίες έχει θεσμοθετήσει το υπουργείο, καθώς και οι Χωροταξικές-Πολεοδομικές Μελέτες, δαπάνης 400.000.000 ευρώ, που πριν από καιρό εξάγγειλε το υπουργείο ότι θα αναθέσει μέσω του ΤΕΕ ( άλλο φρούτο κι΄ αυτό. Οι συνδικαλιστές θα διαχειριστούν δημόσιο χρήμα μισού δισεκατομμυρίου, αντί της εκτελεστική εξουσίας, με τις δεσμεύσεις και τους έλεγχους. Και αυτό μετά από απόφαση εξωκοινοβουλευτικού υπουργού, που εισηγήθηκε και αυτές τις μελέτες ) είναι καταδικασμένες σε ακύρωση, απλώς και μόνο λογω της δασικής νομοθεσίας και των αποφάσεων που υποχρεούται να λάβει το ΣτΕ.
ΤΕΛΟΣ σε ότι αφορά το πρόβλημα το Δασικών Χαρτών, που επί 40 χρόνια καταστρέφει την χώρα και την οικονομία της. Καταστροφή που συνεχίζει και αυτή την κρίσιμη περίοδο απαγορεύοντας την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ, απέδειξε ότι, οι Δασικές υπηρεσίες δεν είναι κατάλληλες ούτε να εισηγούνται τον τρόπο για την ρύθμιση τους, ούτε έχουν τις γνώσεις και την ικανότητα να τους διαχειρίζονται και η λύση είναι μία :
Η αποδοχή ως Δασικών Χαρτών, των Χαρτών Δασοκάλυψης που έχει συντάξει η Ε.Ε., μετά από την εξαίρεση των εκτάσεων που περιλαμβάνονται στους ΧΑΡΤΕΣ ΟΠΕΚΕΠΕ, στους Κτηματολογικούς Καταλόγους Διανομών, Δελτίων-Χαρτών Καλλιεργειών κλπ. στοιχείων του υπουργείου Γεωργίας, όπως αυτές αναφέρονται στον νόμο 4685/2020 και όπως επιβάλλουν οι πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ. Εξαίρεση που πρέπει να γίνει από την αρμόδια υπηρεσία, χωρίς καμιά ένσταση και καμιά υποχρέωση των πολιτών !
Απόφαση- Έγκριση που πρέπει να συνοδευτεί με παροχή του δικαιώματος αιτήσεων στους πολίτες για τις δασωμένες εκτάσεις τους, που είναι προφανές ότι οι χάρτες της Ε.Ε. έχουν συμπεριλάβει στην δασοκάλυψη και τον καθορισμό της έννοιας του βοσκότοπου, όπως έχει καθοριστεί με τον νόμο 4264/2014, που αποδέχθηκε η Ε.Ε.
Η υπηρεσία που πρέπει να αναλάβει αυτό το Έργο, δεν είναι άλλη από τη Διεύθυνση Τοπογραφικών Εφαρμογών του Υπουργείου Περιβάλλοντος.
Δημήτριος Κοτσώνης
πολιτικός μηχανικός
Ακολουθήστε το 
