Στην αρχαία Αθήνα, πάρα πολλοί Αθηναίοι ασχολούνταν με τη γεωργία, με τις ελιές, με τα ζώα τους και γενικά με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες και ζούσαν αρκετές μέρες του χρόνου στην ύπαιθρο, όπου είχαν κατοικίες και μάλιστα οι πιο εύποροι είχαν πολυτελείς κατοικίες, εξοχικά.
Ο Πελοποννησιακός πόλεμος (431π.Χ. έως 404 π.Χ.) τούς ανάγκασε να φύγουν από τα χωράφια τους και να εγκατασταθούν στην πόλη, γιατί οι Σπαρτιάτες έφτασαν ως την Αττική, έκαιγαν τα σπαρτά τους και έκοβαν τα δέντρα τους, τις ελιές κλπ.
Ο Ξενοφώντας (430 π.Χ.-355 π.Χ.), ιστοριογράφος φιλολάκων, φίλος της Σπάρτης, εξορίστηκε από την Αθήνα, αλλά οι Σπαρτιάτες τον τίμησαν, προσφέροντας «προξενία»=άδεια διαμονής στη Σπάρτη και του δώρισαν αγρόκτημα στον Σκιλλούντα της Ηλείας κοντά στην Ολυμπία να το καλλιεργεί.
Ο Ξενοφώντας εγκαταστάθηκε στο κτήμα του ασχολούμενος με τα γεωργικά και με τη συγγραφή βιβλίων. Ένα από τα βιβλία του είναι και το έργο του «Οικονομικός».
Σ’ αυτό το έργο του γράφει για τη γεωργία και μεταξύ των άλλων λέει:
«Ευ μεν φερομένης της γεωργίας έρρωνται και αι άλλαι τέχναι άπασαι, όπου δ’ αν αναγκαστή η γη χερσεύειν, αποσβέννυνται και αι άλλαι τέχναι σχεδόν τι κατά γην και κατά θάλατταν» = όταν πάει καλά η γεωργία, δυναμώνουν κι όλες γενικά οι τέχνες (τα επαγγέλματα), όπου όμως αναγκαστεί η γη να μένει ακαλλιέργητη, σβήνουν σχεδό και τα άλλα επαγγέλματα στην ξηρά και στη θάλασσα.
Ξενοφώντος Οικονομικός V, 14
Έμαθα ότι στην είσοδο της αίθουσας των Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες υπάρχει μία επιγραφή που λέει: «Ευ φερομένης της γεωργίας, έρρωνται και αι άλλαι τέχναι άπασαι» και αποτελεί τιμή και δόξα στους προγόνους μας.
Φιλόλογος-συγγραφέας-στιχουργός-Δ/ντής Περιφερειακού Θεάτρου Καρδίτσας
