Η Ευρωπαϊκή Σημαία αποτελείται από 12 χρυσά αστέρια σε κύκλο πάνω σε μπλε φόντο, δημιουργήθηκε το 1955 και υιοθετήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και προωθεί τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό.
* Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Τα αστέρια συμβολίζουν τα ιδανικά Ενότητας, Αλληλεγγύης και Αρμονίας μεταξύ των Λαών της Ευρώπης αλλά για την αναπάντεχη και πολύ οδυνηρή ενεργειακή κρίση εξαιτίας του Ρώσσο-Ουκρανικού πολέμου η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι στιγμής απέτυχε να καθορίσει κοινή Πολιτική όπως, θυμίζω, είχε αποτύχει να κάνει το ίδιο με την πανδημία Covid-19…
Ο αριθμός των 12 αστεριών δεν αντιστοιχεί, φυσικά, στον αριθμό των χωρών-μελών, που από 28 έγιναν 27 μετά την αποχώρηση της Βρετανίας, αλλά ο κύκλος που σχηματίζουν είναι το σύμβολο της Ενότητας.
Το 1983, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τη σημαία και το 1985 αυτή υιοθετήθηκε από όλους τους ηγέτες της τότε Ένωσης Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων που σήμερα λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενότητα, Αλληλεγγύη, Αρμονία, υιοθετήθηκαν ως θεμελιακές έννοιες και προϋποθέσεις στο πλέον φιλόδοξο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό πείραμα σύνθεσης μιας Νέας Πατρίδας στη Γηραιά Ήπειρο με δημιουργία δομής ΗΠΕ (Ηνωμένων Πολιτειών Ευρώπης) κατά το πρότυπο των ΗΠΑ.
Εξήντα επτά χρόνια πέρασαν από το 1955 χρονιά δημιουργίας και προβολής της Ευρωπαϊκής Σημαίας και θέτω σήμερα το εξοργιστικά ρεαλιστικό και καθόλου χυδαίο ερώτημα εάν αυτό ήταν το ζητούμενο ή απλά και μόνο οι οικονομικές, χωρίς σύνορα, αγοραπωλησίες υποβρυχίων και αρμάτων μάχης, αεροσκαφών πολεμικής αεροπορίας και σκαφών πολεμικού ναυτικού, όπλων και οπλικών συστημάτων, αυτοκινήτων και άλλων αμέτρητων προσωπικής και οικιακής χρήσης καταναλωτικών αγαθών.
Υπήρξαν κατά καιρούς σημαντικοί κλυδωνισμοί που ταρακούνησαν το συμβολικά αποκαλούμενο «Ευρωπαϊκό Σκάφος» αλλά τα πράγματα αποδείχθηκαν δύσκολα πριν δώδεκα χρόνια όταν εξαιτίας της Οικονομικής κρίσης πέντε χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης χρειάστηκαν τη βοήθειά της για να τη διαχειριστούν.
Mας χαρακτήρισαν τότε τα ΜΜΜΕ (Μέσα Μαζικού Εκμαυλισμού και μαζί οι «Μανδαρίνοι» Βρυξελλών και Βερολίνου) PIGS (μη πάει το μυαλό σας στο μεταφραζόμενο Ελληνικά «γουρουνάκια») αλλά στα ακρωνύμια των Εθνικών μας ταυτοτήτων Portugal, Italy, Ireland, Greece, Spain, και GIPSI Greece, Italy, Portugal, Spain, Ireland.
Έδωσαν δάνεια στους άλλους ΑΛΛΑ την Ελλάδα ο πασίγνωστος κ Σόϊμπλε και η τότε Καγκελάριος κ Μέρκελ την «υπέταξαν» στα καταστροφικά Μνημόνια που, ειλικρινά, μαζί με άλλους συναδέλφους φοβόμουν ότι θα αποπληρώναμε όταν τα εγγόνια μας θα έπαιρναν τις θέσεις μας!..
Υπογραμμίζω ότι αυτό φοβόμουν πριν προκύψει αυτή η απίστευτα καταστροφική για εμάς τους Έλληνες και την ταλαιπωρημένη οικονομία μας «πανδημία covid-19» και ανατριχιάζω τώρα με τον συνεχιζόμενο Ρώσσο-Ουκρανικό πόλεμο και φοβάμαι ότι ΕΜΕΙΣ θα ξεμπερδέψουμε, συγνώμη για την υπερβολή, μάλλον στο τέλος του 21ου αιώνα…
Στο δίλημμα «τη ζωή σας ή τα λεφτά σας» η Ελληνική Κυβέρνηση όπως δεκάδες άλλες Κυβερνήσεις στη διαχείριση της πανδημίας του covid-19 «επέλεξε πριν από εμάς για εμάς» την ζωή μας και επέβαλε υποχρεωτικό lock-down κλείνοντας όλους στα σπίτια μας και αναστέλλοντας κάθε κοινωνική, οικονομική, και εκπαιδευτική δραστηριότητα πολλούς μήνες. Στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική ακούστηκαν τότε πολλές φωνές διαμαρτυρίας για την απροσδόκητη και απίστευτα αυστηρή «στέρηση πολιτικών ελευθεριών».
Στην Ελλάδα και αλλού δόθηκαν κάποια οικονομικά βοηθήματα που, αναμφίβολα, δεν αποκατέστησαν την απώλεια εισοδημάτων για εργαζόμενους και εισπράξεων για επιχειρήσεις και επιχειρηματίες.
Δεν είχαμε εκατόμβη θανάτων στην Πατρίδα μας (ούτε και στα Βαλκάνια) και σε αυτούς και αυτές που χάθηκαν συνυπήρχαν πολύ σοβαρές υποκείμενες νόσοι έστω και εάν, με σχετική δημόσια παραδοχή, κάποιοι καταγράφηκαν ως θύματα του covid-19…
Μέσα στους επόμενους μήνες, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ, θα πρέπει Κυβερνήσεις και Λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίσουμε την σκληρή πραγματικότητα της γιγαντιαίας αύξησης του κόστους ενέργειας!..
Κλείνω υπογραμμίζοντας τις 3 κρίσιμες για την Ευρωπαϊκή Ένωση έννοιες:
ΕΝΟΤΗΤΑ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
Στην ομόφωνη αnτιδραση στις χυδαιότητες Ερντογάν; Στο ευρώ; Ή στην ομόφωνη μεταναστευτική πολιτική;
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
Στην ομόφωνη αnτιδραση στις χυδαιότητες Ερντογάν; Στη συμπαράσταση του Βορρά στον ξανά – πληγωμένο πέραν του covid-19 τώρα με τον Ρώσσο-Ουκρανικό πόλεμο Νότο;
ΑΡΜΟΝΙΑ; Πού την είδαμε, πού τη βιώσαμε;
Στη δόμηση κοινής εξωτερικής πολιτικής, κοινού Αμυντικού Δόγματος και Μηχανισμού, πολιτιστικών, μορφωτικών και επιμορφωτικών δραστηριοτήτων και δομών;
Ή, στον οικονομικό-πολιτικών συμφερόντων Γερμανό-Γαλλικό άξονα και σε εκείνες τις ιστορικές αγκαλιές και ασπασμούς Merkel-Macron; Θα βρεθεί κάποιος από τους υπόλοιπους Ηγέτες των χωρών-μελών της Ε.Ε. να ρωτήσει:
Ελληνικά «Πού Πάμε ως Ευρωπαϊκή Ένωση;» και
στα Λατινικά «Quo Vadis European Union?»
Ως Ενεργός Πολίτης, ΔΕΝ είμαι πολιτικός, δεν χρειάζομαι την έγκριση κανενός για να υπενθυμίσω σήμερα στους Ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την προκήρυξη της 26ης Μαρτίου 1821 του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού στους Διπλωμάτες Ευρωπαϊκών Δυνάμεων:
«Ημείς, το ελληνικό έθνος των Χριστιανών βλέποντας να μας καταφρονεί το Οθωμανικό γένος και σκοπεύει τον όλεθρον εναντίον μας πότε μ’ ένα και πότε μ’ άλλο τρόπο αποφασίσαμεν σταθερώς ή να αποθάνωμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν και τούτου ένεκα βαστούμε τα όπλα εις χείρας ζητούντες τα δικαιώματά μας. Όντες λοιπόν βέβαιοι ότι όλα τα χριστιανικά βασίλεια γνωρίζουν τα δίκαιά μας και όχι μόνο δεν θέλουν μας εναντιωθούν αλλά και θέλουν μας συνδράμει και ότι έχουν εις μνήμη ότι οι ένδοξοι πρόγονοί μας εφάνηκαν ποτέ ωφέλιμοι εις την ανθρωπότητα διά τούτο ειδοποιούμεν την εκλαμπρότητά σας και σας παρακινούμε να προσπαθήσετε να είμεθα υπό την εύνοια και προστασία του μεγάλου Κράτους τούτου…».
Και τώρα η ΑΥΤΟΝΟΜΗ διαχείριση της ενεργειακής κρίσης από τη Γερμανία θέτει και πάλι υπό ερώτηση την ΕΝΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ…
—————————-
*O Γιώργος Πιπερόπουλος, Δρ Κοινωνιολογίας – Ψυχολογίας, είναι Επίτιμος Καθηγητής Μάνατζμεντ και Μάρκετινγκ στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Durham, συνταξιούχος καθηγητής Μάνατζμεντ, Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων και πρώην Πρόεδρος του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας
Ακολουθήστε το 
