Αφορμή να γράψω ήταν μια οδυνηρή ώρα του πολέμου 1941, που βρεθήκαμε με τον Κώστα στο ίδιο χωριό, Ροδιανή Κοζάνης.
Τα γεγονότα είναι ιστορικά και θα μεταφέρω όσα συνέβησαν. 10 Απριλίου 1941, ημέρα Πέμπτη και ώρα 5μ.μ.αεροπλάνα Στούκας των Νάζι βομβάρδισαν την Κοζάνη.
Τον Βομβαρισμό , πόσα ήταν τα αεροπλάνα, που έριξαν τις βόμβες και ποίοι σκοτώθηκαν και άλλα πολλά τα περιγράφω στο βιβλίο μου «ΚΟΖΑΝΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ». Οι Κοζανίτες ανήσυχοι φοβούνται μήπως έλθουν την επομένη και Βομβαρδίσουν την Κοζάνη, με ένα μπουχτσιά στο χέρι φεύγουν για τα γύρω χωριά.
Ο Πατέρας μου έρχεται σε επαφή με τον Μήτσιο Φασνάκη , πατέρα του Κώστα ο οποίος είχε ένα μικρό φορτηγάκι , δεν είχε επιστρατευθεί , του λέει μπορούμε να πάμε στη Ροδιανή μαζί και η και οικογένειά σου, δεν έχω Βενζίνη , θα σου δώσω εγώ του λέει ο Πατέρας μου ένα δοχείο, τότε η Βενζίνη μεταφέρονταν με δοχεία. Φύγαμε όλοι μαζί για τη Ροδιανή , 15 χιλιόμετρα απόσταση,ο δρόμος γεμάτος από κόσμο που μετακινούνταν , μάλιστα ήταν και πανσέληνος.
Στο χωριό μας φιλοξένησε ένα συγγενής μας ο Παρασκευάς Δαβάνης, η μητέρα του Αικατερίνη Χαρσό, ήταν αδελφή της γιαγιάς μου Σουλτάνας-Άννας Χαρσό, μητέρα, της μητέρας μου, που το 1918 πέθανε από γρίπη και ο Απόστολος Δαβάνης έδωσε τον Παρασκευά στην αδελφή του στο χωριό που δεν είχε παιδιά. Συνδέω τώρα τον Κώστα με την Αμερική στη Σάντα κλάρα της Καλιφόρνιας όπου μένει η Μαρίνα Βέλλιου η οποία ήταν και αυτή με την οικογένειά της στη Ροδιανή, είχαμε κάνει μια ομάδα τα πιτσιρίκια, δηλαδή εγώ 8 ετών η Μαρίνα έξι ετών , ο Κώστας πέντε ετών και άλλα. Μαζεύαμε αγριολούλουδα , ο Κωστάκης τα προσέφερε στη Μαρίνα( η οποία είναι οικογενειακός στην Αμερική, εκεί σπούδασε και παντρεύτηκε Έλληνα καθηγητή , έχουν παιδιά και εγγόνια επιστήμονες.
Η Μαρίνα ίδρυσε Μουσείο Ελληνικού Πολιτισμού στη Σάντα Κλάρα και είχε εκλεγεί γεν. γραμματέας – στη Παπαμμακεδονική Ένωση της Αμερικής με πρόεδρο την Νίνα Κοντοδίνα Κοζανίτισσα. Με καλεί στο τηλέφωνο πολλές φορές για να μαθαίνει χαμπάρια από την Κοζάνη σαν παλιά χουρατατζού , την έχω και μικροανιψιά από τη μητέρα της Ελισάβετ το γένος Γιάντσιου .Πολύ όμορφη γυναίκα. Τελευταίως μιλήσαμε και της είπα ότι ο Κωστάκης που της έδωνε αγριολούλουδα, απεβίωσε. Απάντηση, μου θύμισες το παρελθόν ,προ 84 ετών. Παρακαλώ να μεταφέρεις στην Οικογένειά του θερμά συλλυπητήρια. Εγώ τώρα πρέπει να στείλω Λουλούδια για τον τάφο του. Μια ανθρώπινη Ευαισθησία από τα πέρατα της υφηλίου. Κλείνω τη μεταρσίωση της ανθρώπινης ύπαρξης.
Οι Γερμανοί κατέλαβαν την Κοζάνη τη Μεγάλη Τρίτη, την ίδια μέρα ήρθαν στο χωριό, ήταν μια μοτοσυκλέτα με καλάθι και τρεις στρατιώτες οπλισμένους, συγκέντρωσαν τους κατοίκους δίνοντας διαταγή να μην αντιδρούν γιατί θα εκτελούνται. Συνέχισαν να πηγαίνουν στα χωριά μέχρι την Αιανή. Εμείς επιστρέψαμε τη Μεγάλη Τετάρτη με Κάρα και ζώα, η απόσταση είναι 15 χιλιόμετρα. Είδαμε μία Κοζάνη σε άθλια κατάσταση, απογοητευτική. Ευτυχώς είχε μείνει ο παππούς μας και φύλαγε τα σπίτια. Όταν πήγε στο σπίτι μας επί της οδού Π. Χαρίση, είχαμε γκαράζ για τα αυτοκίνητα, εντός αυτού ήταν ένα γερμανικό αυτοκίνητο και ο αξιωματικός είπε στον παππού να μην ανησυχείτε ,το φυλάγουμε εμείς, ήταν Αυστριακός και μιλούσε και Αγγλικά με τον παππού τα οποία γνώριζε γιατί είχε πάει στην Αμερική ο παππούς και του έδωσε τα στοιχεία του μήπως τον χρειαστεί. Φαίνεται ήταν Φιλέλληνας. Έρχομαι τώρα στον αείμνηστο Κώστα μας .
Γονείς του ήταν ο Μήτσιος Φασνάκης και η Ευαγγελία Τσιάρδα, απέκτησαν τέσσερα τέκνα , έναν γιό τον Κώστα γεννημένος το 1936 και τρία κορίτσια εν ζωή παντρεμένα με παιδιά.Ο Κώστας ήταν καλλίφωνος και από τα γυμνασιακά του χρόνια μέλος της εκκλησιαστικής χορωδίας Ελίμεια με μαέστρο τον αείμνηστο Μάκη Βαχτσεβάνο ταλέντο μουσικό , προσκλήθηκε η χορωδία από τον Ευεργέτη Κ. Γκέρτσο όπως επίσης και ο Μητροπολίτης Διονύσιος μακαριστός στη Γενεύη της Ελβετίας όπου ο Μητροπολίτης ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως θα εγκαινίαζε το Ορθόδοξο Κέντρο στο Σαμπεζύ της Γενεύης ψάλλοντας η χορωδία μας. Εκεί Λειτουργεί και Ελληνική εκκλησία του Αποστόλου Παύλου.
Η μετάβαση έγινε το 1975 ή 76.Ο Κώστας ήταν μέλος της Πανδώρας με μαέστρο τον πατέρα Καραχάλιο, και μετά τον υιό Πάρι για πολλά χρόνια. Επίσης Λυκόπουλο και Πρόσκοπος και μέλος «του Πηγ’ απ΄τ΄Κεραμαριό». Ένας καλοσυνάτος άνθρωπος απλός, ήρεμος ευγενικός και ευπροσύγορος, Αξιοπρεπείς και φιλικός προς όλους. Νυφεύφτηκε το 1985 με την Καίτη Παπαγεωργίου το γένος Μαντζιάρη-με καταγωγή από Κοζάνη, δημιούργησαν μια πολύ άλλη οικογένεια αποκτώντας δύο τέκνα αγόρια Μήτσιος και Ευάγγελος ,σπούδασαν , είναι επιστήμονες διδάσκουν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Όταν με συναντούσε ο αείμνηστος Κώστας, μου έλεγε με ευγένεια , «ότι δημοσιεύετε για την παράδοση και την τοπική ιστορία της Κοζάνης τα συγκεντρώνω σε ειδικό φάκελο για τα παιδιά μου να τα διαβάζουν και να μαθαίνουν την ιστορία του τόπου τους». Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι πατεράδες. Το2000 Ιούνιο 15, η παρέα του Κώστα και γενιά του, είχε κάνει Θεία λειτουργία στον Άγιο Δημήτριο Κοζάνης, για να τιμήσουν τους νεκρούς της παρέα τους, είχαν έρθει και από την Αθήνα και από τη Θεσσαλονίκη σεβόμενοι τους νεκρούς κατά την Ελληνική παράδοση και στη συνεχεία πήγαν στο αμπέλι των Γκατζογιάννη πάνω από τα νεκροταφεία, υπάρχει και οικοδομή για να τους κεράσουν καφέ και άλλα καλούδια, οι αδελφές Γκατζογιάννη είχαν και αυτές νεκρό τον μοναδικό αδελφό τους Προκόπη, ήταν επίσης οι χήρες των αναχωρησάντων, καθώς και ο Κώστας με τη σύζυγο κι εγώ.
Έχω γράψει κείμενο με τα ονόματα ποίοι ήσαν και ποίοι έφυγαν. Φωτογράφησα τη συνάντηση θα επαναφέρω το κείμενο με τη φωτογραφία , γράφοντας ποίοι έφυγαν από το 2000, προ 25 ετών, και ποίοι τελικά είναι εν ζωή, Ο γράφων, ο Κώστας Λιάνας, Ο Ευριπίδης Τσιόπτσας, ο Αργύρης Τζάκας, η Μιμή Παπαδέλη- Παπαναστασίου, πρόεδρος του συλλόγου Κοζανιτών Θεσσαλονίκης , θα δω και ποίοι άλλοι ζούνε. Θα διαβάσουν πολλά ονόματα Κοζανιτών .Μια Εικόνα που θα θυμίζει αξέχαστες ωραίες ημέρες. Πορεύσου, αγαπητέ και αείμνηστε Κώστα στην αιωνιότητα της Ζωής και της ιστορίας , η θύμησή σου θα μας συνοδεύει. Η γη της Κοζάνης που δέχθηκε το σκήνωμά σου να είναι ήρεμη και δροσερή, η μουσική Ωδή της χορωδίας να σε συντροφεύουν. Η Ευδοκία του Κυρίου να απαλαίνει τον πόνο της οικογενείας και τον φίλων του. Η μνήμη του αιώνια.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αύριο 17-Ιουλίου είναι η γιορτή της Αγίας Μαρίνας Μεγαλομάρτυρος. Γιορτάζει η Μαρίνα μας στην Αμερική. Πολλές Ευχές
Ακολουθήστε το 
