Το κυκλοφοριακό πρόβλημα θεωρείται εν πολλοίς άλυτο, ιδίως για τις πόλεις που χτίστηκαν πριν το αυτοκίνητο και οι υποδομές αφενός ρυθμιστικού σχεδίου και αφετέρου χώρων στάθμευσης και ασφαλών χώρων για την εναλλακτική χρήση των οδών κρίνονται επιεικώς ανεπαρκείς.
Του Κων/νου Τζέκη
Έτσι οι πόλεις αυτές με στενούς και μη διαμπερείς δρόμους, με το ρυθμιστικό τους σχέδιο, όπως η αγορά και η κατοικία, που δημιουργήθηκαν από πιεστικές ανάγκες κατοίκησης αλλά και του κέρδους, με την αλόγιστη και υπερβολική κυριαρχία του αυτοκινήτου σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων της πόλης, με στενά και ανεπαρκή έως απαράδεκτα πεζοδρόμια για τους πεζούς αλλά και τους ΑμεΑ, με έλλειψη χώρων αναψυχής αλλά και πρασίνου, με απαράδεκτη έως στραγγαλιστική στάθμευση, δικαιούνται να αποβάλουν το αυτοκίνητο από το κέντρο τους, αν όχι από ολόκληρη την πόλη.
Τέτοιες πόλεις είναι όλες σχεδόν οι πόλεις που δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν πριν το 1960 και καμία τολμηρή αυτοδιοίκηση και κανένα κράτος δεν μερίμνησε όταν παρουσιάσθηκε η ευκαιρία ανακατασκευής της, πχ συνεπεία σεισμού, να προσαρμοσθούν στις νέες προϋποθέσεις που έθετε η επιστήμη για το χτίσιμο σύγχρονων πόλεων.
Τέτοιες πόλεις όπως η Κοζάνη, τα Ιωάννινα, η Βέροια, η Άρτα, η Πρέβεζα, η Λάρισα, τμήμα της παλιάς Θεσσαλονίκης, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και πολλές άλλες δικαιούνται, αν δεν υποχρεούνται, να συζητήσουν με τους πολίτες και με τις παραγωγικές ενώσεις τους, για να βρουν το επίπεδο συνεννόησης, για λήψη τολμηρών, αλλά και συνάμα ανθρώπινων αποφάσεων.
Είναι βέβαιο ότι θα θιγούν διάφορα επαγγέλματα από αυτές τις μετατροπές, θα ωφεληθούν άλλα, όμως ο διάλογος θα μπορούσε να εντοπίσει και να διορθώσει τουλάχιστον τις αδικίες.
Από την άλλη κακομαθημένοι πολίτες που επιμένουν να κουβαλούν το αυτοκίνητό τους όπου γουστάρουν ,όπως η χελώνα το καβούκι της και να απαιτούν όπου βρεθούν αυτόματα ο Δήμος να του εξασφαλίσει χώρο στάθμευσης επαρκή και ασφαλή.
Απόψεις όπως κάντε χώρους στάθμευσης στα κέντρα των πόλεων, περιορίστε τα πεζοδρόμια να παρκάρουν τα αυτοκίνητα, ανεχθείτε τις αλόγιστες και καταστρεπτικές σταθμεύσεις οπουδήποτε ο καθένας έχει την επιθυμία να σταθμεύσει, πρέπει να αποκλεισθούν από οποιοδήποτε λογικό επιχείρημα.
Απεναντίας οι Δήμοι πρέπει να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες της ΕΕ για την ανάπλαση των κέντρων των παλαιών πόλεων και να επιδείξουν ανοχή στις πρωτοποριακές αναπλάσεις, που πηγάζουν από μελέτες επιστημόνων του είδους.
Κανένα μέτρο δεν θα έχει αποτέλεσμα, αν δεν στραγγαλιστεί η κυκλοφορία στο κέντρο των πόλεων. Φυσικά απαιτείται να υπάρχει δακτύλιος, αποσυμφόρηση του κέντρου από τις διάφορες υπηρεσίες, ιατρεία κλπ. Αν επί παραδείγματι η Αθήνα όταν παρέδιδε το μετρό στη διάθεση των πολιτών, αφαιρούσε ανάλογο χώρο από τα αυτοκίνητα δεν θα χρειάζονταν σήμερα και άλλο μετρό για να αποσυμφορηθεί. Απ εναντίας οι κακομαθημένοι Αθηναίοι, όταν είδαν τους δρόμους να απελευθερώνονται, αφού ορισμένοι κατέβηκαν στο μετρό, ενθαρρύνθηκαν και αγόρασαν και δεύτερο αυτοκίνητο.
Το ίδιο θα συμβεί και στη Θεσσαλονίκη με μαθηματική ακρίβεια. Θα μπουν στο μετρό οι «άλλοι» και εμείς θα έχουμε την άνεση του αυτοκινήτου μας, με το κινητό μας και τα τραγούδια του σταθμού μας. Αργότερα θα χρειασθούμε κι άλλο μετρό, ενώ ως τότε να βρίζουμε τους Δημάρχους έστι για να είμαστε επίκαιροι!!! Εντωμεταξύ δεν υπάρχουν χώροι στάθμευσης και η λύση των πλωτών πάρκινγκ στη θάλασσα που θα έλυνε το τεράστιο πρόβλημα της στάθμευσης είναι μακριά από τους εγκεφάλους των αρμοδίων και καθώς η πόλη δεν μπορεί να δημιουργήσει υπόγειους χώρους στάθμευσης λόγω των αρχαίων, το πρόβλημα θα εξακολουθήσει να ταλανίζει τους πολίτες και τους επισκέπτες.
Κοντολογίς τα μέτρα πρέπει να στοχεύουν σε λύσεις και όχι ημίμετρα, έστω και αν ορισμένοι θα στενοχωρηθούν επειδή οι όποιες μεταβολές στην κυκλοφορία θα τους αναγκάσει να ξανασκεφθούν τα νέα τους δρομολόγια.
«Αι μεταβολαί λυπηρόν» έλεγαν οι Αρχαίοι αλλά καλύτερα το λυπηρόν παρά το σάπιο, ρυπογόνο και άρρωστο.
Ακολουθήστε το 
