Για την αγάπη της προς τον Χριστό αρνήθηκε πλούτη, δόξα και τιμές και όχι μόνο. Πρόσφερε την ίδια της τη ζωή για την δόξα του Χριστού. Την τιμάμε και την ευλαβούμαστε ιδιαιτέρως οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πανταχού της γης.
Η Παρασκευή γεννήθηκε από πλούσιους Έλληνες γονείς‧ τον Αγάθωνα και την Πολιτεία σε προάστιο της Ρώμης. Οι γονείς της ήταν ευσεβείς χριστιανοί και ζούσαν ενάρετα, όχι όπως οι άλλοι πλούσιοι της εποχής με σπατάλες και κραιπάλες. Βοηθούσαν τους πτωχούς και τους αδυνάτους. Είχαν έναν καημό, ήταν άτεκνοι. Προσεύχονταν και παρακαλούσαν τον Θεό να τους χαρίσει την χαρά της τεκνοποιίας. Συνέχιζαν τις δωρεές και τις αγαθοεργίες. Ο καλός Τριαδικός Θεός εισάκουσε τις προσευχές των και τους χάρισε ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, το οποίο βάπτισαν Παρασκευή, γιατί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή. Η γέννηση έγινε όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αδριανός ( 117- 138 μ.Χ.)
Η Παρασκευή μεγάλωσε λαμβάνοντας την πρέπουσα χριστιανική αγωγή «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Διέφερε από τα άλλα κορίτσια της ηλικίας της για την αρετή, την ευφυία και το ήθος. Σε ηλικία είκοσι ετών μένει ορφανή και από τους δυο ευσεβείς γονείς της. Καθίσταται κληρονόμος μεγάλης περιουσίας. Εφαρμόζοντας την εντολή του Κυρίου, πουλά την τεράστια περιουσία και μοιράζει την αξία της σε φτωχούς, πένητες και αδύνατους. Αμέσως καταφεύγει σε μοναστήρι της περιοχής της Ρώμης, όπου η υπακοή στην ηγουμένη και η παραμονή της εκεί είναι στάδιο προετοιμασίας για όσα επρόκειτο να συμβούν.
Τα χρόνια κυλούν με προσευχή και εξαγιασμό. Δεν άντεχε να ζει σε μια πόλη που βασίλευε το σκοτάδι της αθεΐας, η σαρκολατρεία, ο δωδεκαθεϊσμός και οι Χριστιανοί υφίσταντο φρικτά μαρτύρια. Με την ευλογία της ηγουμένης εξήλθε της αδελφότητος για ιεραποστολικό έργο.
Κηρύττει το Ευαγγέλιο και τη νέα θρησκεία στους δωδεκαθεϊστές- ειδωλολάτρες και ιουδαϊστές. Ο φλογερός λόγος της συνοδεύονται από θαύματα, τα οποία τελούσε με την Χάρη του Θεού.
Βλέποντας οι Εβραίοι την Αγία να περιοδεύει και να κηρύσσει τον Χριστό και επιπλέον να θαυματουργεί, ανησύχησαν. Πήγαν στον βασιλιά Αντωνίνο και τον πληροφόρησαν ότι η Παρασκευή είναι Χριστιανή. Αμέσως ο Αντωνίνος την καλεί και της λέγει: «Παρασκευή, αρνήσου τον Χριστόν και έλα να θυσιάσεις εις τους μεγάλους Θεούς να σε κάμω βασίλισσα». Η θαρραλέα απάντηση της Αγίας: «εγώ δεν είμαι τρελή και ανόητη ωσάν εσένα να αρνηθώ τον Χριστόν μου, και να πηγαίνω με τον διάβολον, να αφήσω την Ζωήν, και να πηγαίνω εις τον θάνατον. Άμποτε εσύ να άφηνες το σκότος και να έλθεις εις το φως». Η απάντηση του βασιλιά: «τρεις ημέρες σου δίδω διορίαν, διότι αν ίσως και δεν έλθεις να προσκυνήσεις τα είδωλα σε τρεις ημέρες, θα σε θανατώσω, θα σε καύσω μέσα εις ένα καζάνι». Ακούει να του λέγει η μακαρία Παρασκευή: «εκείνο που θέλεις να κάμεις εις τρεις ημέρας, κάμε το τώρα, διατί εγώ δεν αρνούμαι τον Χριστόν μου».
Με εντολή του Αντωνίνου τη βασανίζουν και της φορούν πυρακτωμένη περικεφαλαία. Η Αγία παραμένει αβλαβής από το βασανιστήριο αυτό. Πολλοί ειδωλολάτρες βλέποντας το θαύμα πιστεύουν στον Χριστό. Αποκεφαλίζονται με εντολή του και η Αγία κλείνεται στην φυλακή. Διαβάζουμε στον Συναξαριστή ότι τα μεσάνυκτα Άγγελος Κυρίου κρατώ ντας στα χέρια του φωτεινό σταυρό, κάλαμο, σπόγγο και στεφάνι και λέγει προς αυτήν: « Χαίρε, Παρασκευή, αθληφόρε του Κυρίου! Μη φοβάσαι τα βασανιστήρια του αυτοκράτορα. Διότι ὁ Κύριος που καταδέχθηκε να σταυρωθεί για τη σωτηρία των ανθρώπων, θα είναι βοηθός και θα σέ λυτρώσει από κάθε μελλοντική δοκιμασία σου». Η Παρασκευή παίρνει θάρρος. Υμνολογεί και δοξάζει τον Θεό.
Το επόμενο πρωί ο βασιλιάς διατάσσει να κρεμάσουν την Αγία από τα μαλλιά της και να κάψουν με λαμπάδες το σώμα της. Ο Χριστός, θαυματουργικά, την κρατά ανέπαφη.
Τότε ο βασιλιάς καταφεύγει σε κάτι δραστικό. Διατάζει να ετοιμάσουν ένα μεγάλο καζάνι να το γεμίσουν με πίσσα, κατράμι και θειάφι και να βάλουν μεγάλη φωτιά για να βράσει. Στη συνέχεια να βάλουν μέσα την Αγία. Η Αγία κάνει τον Σταυρό και μπαίνει μέσα. Μάταια προσμένει ο βασιλιάς το κάψιμο της Αγίας. Μετά από ώρες την ερωτά: «Παρασκευή, διατί δεν καίεσαι;». Η απάντηση: «Ο Χριστός μου το εδρόσισε και δεν καίομαι». Ζητά από την Αγία να τον ραντίση στο πρόσωπο με το μείγμα που υπάρχει στο καζανάνι. Ρίχνει με τα χέρια της η Παρασκευή νερό στο πρόσωπο του βασιλιά και αμέσως γδάρθηκε το πρόσωπό του και έχασε το φως του. Ο κόσμος τον ακούει να φωνάζει «Μέγας ο Θεός των χριστιανών! Πιστεύω και εγώ τον Θεόν που πιστεύεις και εσύ, Παρασκευή, μόνον έβγα γρήγορα να με βαπτίσεις». Πράγματι, η Αγία βγήκε και βάπτισε τον βασιλιά, την οικογένειά του και πολλούς ειδωλολάτρες. Αφέθηκε ελεύθερη και συνέχισε το ιεραποστολικό της έργο.
Η φλογερή Ιεραπόστολος Παρασκευή επεκτείνει την δράση της εκτός Ρώμης. Ο νέος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος(161-180)συνεχίζει τους διωγμούς των Χριστιανών. Όταν φθάνει σε πόλη όπου διοικητής ήταν ο Ασκληπιός συλλαμβάνεται και οδηγείται ενώ πιόν του με την κατηγορία ότι κηρύττει τον Χριστό. Ο Ασκληπιός διατάσσει να ρίψουν την Αγία ως τροφή στον φοβερό δράκοντα που βρίσκονταν εκτός της πόλης. Μόλις έφθασε η ομολογήτρια του Χριστού στον τόπο του δράκοντα αυτός έβγαλε καπνούς από το στόμα και ετοιμαζόταν να την καταπιεί, όπως έκανε με τους άλλους χριστιανούς. Η Αγία του λέγει αυστηρά: «θηρίο πονηρό, ήλθε η ώρα του αφανισμού σου, γιατί μέχρι τώρα κατασπάραξες χωρίς λόγο». Σχηματίζει το σημείο του Σταυρού και φυσά προς το θηρίο. Τότε αυτό σφυρίζει και κάνοντας στροφή περί του εαυτού του σχίζεται στα δυο. Το θαύμα αυτό συγκλονίζει τον Ασκληπιό και παριστάμενους αξιωματούχους και πολίτες ειδωλολάτρες και τους οδηγεί στον Χριστό.
Στη συνέχεια βρίσκεται σε άλλη πόλη όπου διοικητής είναι ο Ταράσιος. Οδηγούν την μάρτυρα ενώπιον του διοικητή με την κατηγορία του κηρύγματος της νέας θρησκείας. Ο Ταράσιος δίνει εντολή να γεμίσουν μεγάλο δοχείο με λάδι, μόλυβδο και πίσσα και όταν αρχίσει το μείγμα να κοχλάζει από την μεγάλη φωτιά να ρίξουν μέσα την παρθενομάρτυρα για να καεί. Όταν ρίχνουν την Αγία στο κοχλάζουν μείγμα Άγγελος Κυρίου σβήνει τη φωτιά και το μείγμα το κάνει δροσερό. Η Αγία μένει αβλαβής και ο Ταράσιος διατάσσει να ξαπλώσουν την μάρτυρα και να βάλουν πάνω στο σώμα της μεγάλη πλάκα. Τα υπομένει και προσεύχεται. Ο Συναξαριστής μας πληροφορεί: το βράδυ εμφανίζεται ο Χριστός δορυφορούμενος από αγγέλους και αρχαγγέλους και της λέγει «Χαίρε, Παρασκευή, καλλιπάρθενε. Μη δειλιάσεις στα βασανιστήρια, γιατί η χάρη μου θα είναι μαζί σου για να σε σώζει από κάθε πειρασμό. Δείξε λίγη υπομονή ακόμη και θα έλθεις στην αιώνια βασιλεία, κοντά μου». Θεραπεύεται από τα τραύματα και ελευθερώνεται από τα δεσμά της φυλακής.
Το επόμενο πρωϊνό ο Ταράσιος απευθυνόμενος στην Παρασκευή ισχυρίζεται ότι τα θαυμαστά αυτά έγιναν από τους θεούς που ο ίδιος πιστεύει. Η Οσιοπαρθενομάρτυρς απαντά: «Δεν μου έδωσαν την υγεία οι θεοί σου οι ψεύτικοι και ανύπαρκτοι αλλά ο Χριστός ο μόνος αληθινός Θεός στον οποίο πιστεύω και αυτόν λατρεύω». Στη συνέχεια οδηγούν την μάρτυρα σε ειδωλολατρικό ναό, με την ελπίδα να την πείσουν να προσκυνήσει τα είδωλα. Μόλις μπήκαν μέσα η Αγία κάνει το σημείο του Σταυρού στέκεται μπροστά στο είδωλο του Απόλλωνα και ρωτά το δαιμόνιο που βρίσκεται μέσα αν θέλει να το προσκυνήσει ως θεό. Όλοι ακούνε την απάντηση «Δεν είμαι εγώ θεός ούτε και κανείς άλλος από εμάς. Μόνος αληθινός Θεός είναι αυτός που κηρύττει η Παρασκευή».» Όλα τα αγάλματα καταστρέφονται. Οργίλος ο Ταράσιος βλέποντας τα γεγονότα αντί να μετανοήσει και να ασπαστεί την Αλήθεια διατάζει τον αποκεφαλισμό της Παρασκευής υπακούοντας στον όχλο.
Οι στρατιώτες οδηγούν την οσιομάρτυρα στον τόπο του αποκεφαλισμού. Ζητά ολίγο χρόνο για να προσευχηθεί. Η τελευταία προσευχή της Αγίας «Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών, ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην, την θάλασσαν και πάντα τα εν αυτή˙ ο πλάσας τον άνθρωπον κατ’ εικόνα σην και ομοίωσιν˙ επάκουσόν μου της αναξίας δούλης Σου εν τη ώρα ταύτη˙ και δος πάσι τοις δια σε εκτελούσι την μνήμην μου, ειρήνην και έλεος εν ημέρα κρίσεως˙ μηδέ άψοιτο αυτών λοιμική νόσος, μήτε θανατηφόρος όλεθρος, μήτε λιμός απευκτός ή ετέρα τις βαρεία μάστιγξ˙ αλλά πάσι τοις εν πίστει και αληθεία τω εμώ οίκω ή τω ονόματι προσκειμένοις και δοξολογίαν και αίνεσίν σοι Κύριε προσφέρουσι και δι’ εμού σωτηρίαν και έλεος αιτουμένοις, χάρισαι ο Θεός άφθονον περιουσίαν των σων αγαθών και της επουρανίου σου βασιλείας καταξίωσον˙ ότι μόνος ει αγαθός και φιλάνθρωπος και δεδοξασμένον το όνομά σου εις τους αιώνας. Αμήν».
Κατά την παράδοση ακούστηκε φωνή από τον ουρανό λέγουσα: «Άκουσα την προσευχή σου, Παρασκευή, και θα γίνει αυτό που ζήτησες». Η Αγία με πνευματική χαρά έσκυψε το κεφάλι και ένας στρατιώτης την αποκεφάλισε. Η ψυχή της πέταξε στους Ουρανούς κοντά στον Δικαιοκρίτη και αθλοθέτη Χριστό και έλαβε το αμάραντο στεφάνι της αιωνίου Ζωής.
Το τίμιο σώμα της παρέλαβαν ευλαβείς Χριστιανοί και ενταφίασαν χριστιανοπρεπώς. Ο Θεός της χάρισε και μετά την κοίμησή της το δώρο της θαυματουργίας.
Η Ιερά μνήμη της Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής τιμάται κάθε έτος την 26η Ιουλίου.
Μυργιώτης Παναγιώτης
Μαθηματικός
Ακολουθήστε το 
