Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Μεγάλες εκπλήξεις σημειώνονται τώρα τελευταία στο ποδόσφαιρο με αναπάντεχες νίκες των φιλοξενούμενων. Προχτές το Σάββατο ο Άρης αν και ήταν μεγάλο φαβορί και έπαιζε μέσα στην έδρα του στο Χαρίλαου, έχασε από τον Βόλο – ο οποίος Βόλος την αμέσως προερχόταν από διασυρμό, την προηγούμενη Κυριακή είχε χάσει μέσα στο δικό του γήπεδο 0-4!
Παρόμοια ο Παναιτωλικός, την μια Κυριακή πηγαίνει εκτός έδρας στην Αθήνα και νικάει το σούπερ φαβορί ΑΕΚ και την επόμενη προχτές μέσα στην έδρα του το Αγρίνιο χάνει από τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Πού οφείλεται αυτό το περίεργο και ανεξήγητο φαινόμενο;
Η απάντηση είναι πολύ απλή και πολύ παλιά, από το 1821 και το σύστημα που εφάρμοζε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και οι άλλοι οπλαρχηγοί αρματωλοί και κλέφτες όταν αντιμετώπιζε τις μεγάλες και υπέρτερες τουρκικές δυνάμεις: Άμυνα μαζική ταμπούρι, κλεφτοπόλεμο και ξαφνικές αντεπιθέσεις.
Στην Ιταλία αυτό το σύστημα το λένε «κατενάτσιο», δηλαδή «παίκτης περνάει, μπάλα δεν περνάει».
Έτσι νικήσαμε όλα τα μεγαθήρια του ποδοσφαίρου, Ρωσία, Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Γαλλία κα στον αξέχαστο τελικό την Πορτογαλία του Ρονάλντο μέσα στην έδρα της και πήραμε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα EURO 2004.
Ο προπονητής της εθνικής μας ομάδας Όττο Ρεχάγκελ και ο αρχηγός Θοδωρής Ζαγοράκης εφάρμοσαν το σύστημα του συνονόματου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη: Δηλαδή ταμπούρι. Όλοι πίσω μαζική άμυνα μπετόν αρμέ σε όλο το παιχνίδι. Και προς το τέλος δυο ξαφνικές αντεπιθέσεις, σέντρα ακριβείας από τον Ζαγοράκη μέσα στην αντίπαλη περιοχή, κεφαλιά ο Χαριστέας, η μπάλα στα δίχτυα!
Να το γκολ και η φανταστική νίκη! Θρίαμβος! Πρωταθλητές! Ημίθεοι! Ήρωες!
Στον έβδομο ουρανό αδέλφια!
Ακολουθήστε το 
