Έχουμε τη μέγιστη χαρά, αγάλλεται η καρδιά μας, μεταφέρεται η αθωότητά τους σε μας, καθώς φιλοξενούμε στον Νάρθηκα του Ι. Ενοριακού Ναού του Αγίου Διονυσίου Βελβεντού απλές ζωγραφιές (έργα ζωγραφικής) των μαθητών του 2ου Νηπιαγωγείου Βελβεντού. Μας τις έδωσαν οι μαθητές με χαρά.
Τους επισκεφτήκαμε στο Σχολείο τους, (2ο Νηπιαγωγείο) μετά τη Θεία Λειτουργία στη γιορτή του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος, προστάτου βρεφών, νηπίων, των παιδιών εν γένει. Ώρα του φαγητού. Παιδαγωγία και ομορφιές. Οι νηπιαγωγοί δραστήριες, φιλόξενες, παιδαγωγοί με όλη τη σημασία της λέξης. Μεταφέραμε σε όλους την ευλογία του Αγίου Στυλιανού και τους προσφέραμε αντίδωρο και μια λειτουργιά-πρόσφορο. Μας δόθηκε έτσι η ευκαιρία να τονίσουμε, απευθυνόμενοι στα νήπια, αυτές τις τρεις σημαντικές για την πίστη μας λέξεις ‘’αντίδωρο’’, ‘’λειτουργιά’’, ‘’πρόσφορο’’ ζυμωμένες με τη θεολογία μέσα στην παράδοση.
Μαθαίνουμε και Αγγλικά! φώναξαν τα περισσότερα. Και πώς θα πείτε ‘’Καλημέρα’’ στα Αγγλικά; Good morning! είπαν με μια φωνή όλα. Φωνές κελάηδισμα. Μπράβο, λοιπόν, και στον καθηγητή τους. Τα Σχολεία στην πόλη μας είναι το καμάρι μας.
Στο Ευαγγέλιο της ημέρας ο Ευαγγελιστής Λουκάς, μας είπε: ‘’Προσέφερον δε αυτώ και τα βρέφη ίνα αυτών άπτηται, και ιδόντες οι μαθηταί επετίμησαν αυτοίς. Ο δε Ιησούς προσκαλεσάμενος αυτά είπεν. Άφετε τα παιδία έρχεσθαι προς με και μη κωλύετε αυτά, των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία του Θεού. Αμήν λέγω υμίν, ος εάν μη δέξηται την βασιλείαν του Θεού ως παιδίον, ου μη εισέλθη εις αυτήν’’ (Λουκ. 18, 15-17). Ο κόσμος θα παραμένει ίδιος, ανάλλαχτος, χωρίς αυτόν τον λόγο. Πόσο απέχουμε από αυτόν τον λόγο – ή τον υποτιμάμε – εμείς οι μεγάλοι.
Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας. Και η Εκκλησία-Σώμα Του. Που μέσα Της και με αυτήν (ούτε πάνω από αυτήν ούτε έξω από αυτήν) γινόμαστε ελπίζοντες και ελπιδοφόροι στην οικουμένη όλη.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
Ακολουθήστε το 
