Εδώ και δυο και πλέον χρόνια η Βουλή έχει μετατραπεί σε οχλοκρατική δικαστική αίθουσα, στην οποία πλεονάζουν ύβρεις και φράσεις για τις οποίες οι παράνομοι θα πρέπει να αισθάνονται ταπεινωμένοι από το πλούσιο λεξιλόγιο και οι πνευματώδεις τεκμηριωμένες αποδείξεις που περισπούδαστα εκτοξεύουν οι εκπρόσωποί μας.
Του Κων/νου Τζέκη
Σαφώς τους κανονισμούς της Βουλής τους γράφουν οι νικητές των εκλογών και η αρχή της πλειοψηφίας, επικαλύπτει κάθε αντίδραση ή διαφορετική σκέψη. Αλλά και όταν η μειοψηφία γίνεται Κυβέρνηση, δεν αλλάζει τους Νόμους, αφού ως πλειοψηφία τη βολεύει η ίδια συμπεριφορά.
Ο λαός μένει με το στόμα ανοιχτό, αφού βλέπει μάχες μέχρις εσχάτων στα βουλευτικά έδρανα που συνοδεύονται από κατηγορίες βαρύτατες και ύβρεις ανομολόγητες όπως είστε εγκληματίες, νεκροθάφτες, ανθρωποκτόνοι, αχόρταγοι, αρπάχτρες, γυμνοσάλιαγκες, λέσια, εγκληματικές οργανώσεις και άλλα που ντρέπομαι να κατονομάσω.
Εμείς οι παλαιότεροι αραθυμούμε (θυμόμαστε με νοσταλγία) τις δόξες της Βουλής, με αντιπάλους τον Γεώργιο Παπανδρέου (παππού) κα του Κωνσταντίνου Καραμανλή (Προέδρου της Δημοκρατίας). Έξυπνες ατάκες, επιχειρήματα ατράνταχτα, πνεύμα και σπάνιο λεξιλόγιο. Σε αντίποδα σήμερα ακούμε πεζοδρομιακά συνθήματα και ύβρεις που ωχριά ακόμη και ο κάτοικος φυλακών του Κορυδαλλού.
Απορία ψάλτου βηξ. Απορία πολιτικού η εξακόντιση ύβρεων. Μάλιστα τόση είναι η εξοικείωση που υβρίζονται και εξομοιώνονται με εγκληματίες ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας και αντιπρόσωποι του Έθνους. Μαγκιά μας. Εδώ βρίζουμε τον Θεό, την Παναγία, αυτούς θα σεβαστούμε; Είναι παραδοξότητα του περήφανου Έλληνα που για όλα φταίνε οι άλλοι αλλά ποτέ ο ίδιος. Ποτέ των ποτών.
Προχθές ξενύχτησα κα άκουσα με θρησκευτική ευλάβεια τη συζήτηση (ο Θεός να την κάνει τέτοια) στη Βουλή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ περίμενα να ακούσω τα σοβαρά τεκμήρια και τις αποδείξεις των κατηγοριών, άκουσα πάλι το γνωστό λεξιλόγιο. Απορία ψάλτου; Μήπως η αντιπολίτευση παρακολουθεί μια νοοτροπία φιλοδικαστικής συμπεριφοράς; Σημειώνω ότι δεν ενδιαφέρομαι για την ευθύνη ή όχι των πολιτικών. Αυτά ας τα βρει η Δικαιοσύνη. Σίγουρα όχι η Βουλή. Θυμάμαι να απαλλάσσει τον Άκη, τον Μένιο κλπ ενώ άλλη κατάληξη είχαν σε δίκες. Επί του προκειμένου.
Εξηγούμαι. Η Αστυνομία παρακολούθησε τις επισυνδέσεις των συνομιλιών. Συνεπώς ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη το γνώριζε, αφού παρακολουθούνταν και Υπουργοί. Το γνώριζε και ο Πρωθυπουργός. Το γνώριζε ολόκληρη η Κυβέρνηση. Συνεπώς κανείς πολιτικός της Κυβέρνησης δεν θα έκανε τη βλακεία να τηλεφωνήσει στον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Προς τι λοιπόν η Προανακριτική; Για να βγουν λάδι οι δύο Υπουργοί που είχαν διατελέσει Υπουργοί Γεωργίας; Γιατί μόνον αυτοί; Με ποιες κατηγορίες; Κουβέντα δεν άκουσα γι’ αυτές. Γενικότητες με μπόλικη δόση ύβρεων και αισχρόλογων.
Σκέφτομαι πως η κοινωνία αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, απότοκος της χρεοκοπίας και της αλόγιστης εκμετάλλευσης ασυνείδητων εμπόρων αίματος. Μπορεί και υπό το οκνηρό βλέμμα της Κυβέρνησης.
Προβλήματα τιμών στα σούπερ και στις υπηρεσίες, όπως ρεύμα, τηλέφωνο, μετακινήσεις, καύσιμα. Προβλήματα ενοικίων και δυσκολία εξεύρεσης στέγης φοιτητών και νέων ζευγαριών. Προβλήματα εξεύρεσης αξιοπρεπούς εργασίας και αυξήσεων των αποδοχών τους. Προβλήματα γρήγορης απονομής της δικαιοσύνης. Ακόμα και εθνικά προβλήματα με ορεξάτους για αδηφαγία γείτονες και ψευτονταήδες του τύπου Αλβανίας με τους απαράδεκτους χάρτες σε επίσημο έντυπό τους, των Σκοπίων που αρνούνται να εφαρμόσουν μια κακή για μας συμφωνία, με τους Λύβιους που φωνάζουν στο μικρόφωνο όταν υποβολέας είναι η Τουρκία. Προβλήματα με τους Τούρκους.
Για όλα αυτά η αντιπολίτευση είτε τα αγνοεί είτε το χειρότερο τα θεωρεί ανάξια λόγου. Αρέσκεται σε κάποιο Εισαγγελικό ρόλο στη Βουλή και θεωρεί ότι επιτελεί ύψιστο Εθνικό καθήκον, βάζοντας τα καθημερινά προβλήματα σε δεύτερη μοίρα.
Τελικά η Κυβέρνηση δεν κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου αλλά κέρδισε και τον λαχειοπώλη.
Ακολουθήστε το 
