Μετά από χρόνια σιωπής, αδιαφορίας και εμπαιγμού, πραγματοποιήθηκε (σχεδόν με το ζόρι) η συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τους δημάρχους της Δυτικής Μακεδονίας. Όχι επειδή το επέβαλε η ανάγκη, αλλά για να σωθούν τα προσχήματα. Και τελικά ούτε αυτά σώθηκαν.
Σε ένα σκηνικό καλοστημένης θεατρικής παράστασης, μακριά από τις πραγματικές αγωνίες του κόσμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε και ξαναμίλησε. Υποσχέθηκε, εξήγγειλε, μοίρασε υποθετικά χρήματα και έργα. Αλλά για την ουσία, τη βαθιά και δομική εγκατάλειψη της Δυτικής Μακεδονίας με υπογραφή της κυβέρνησής του, ούτε λέξη.
Οι βουλευτές της περιοχής, βουβοί και πρόθυμοι. Ο περιφερειάρχης Γιώργος Αμανατίδης, «ανεξάρτητος» προεκλογικά, μα απολύτως κυβερνητικός μετεκλογικά, δεν τόλμησε ούτε μία φράση που να θυμίζει ότι εκπροσωπεί πολίτες και όχι το Μαξίμου. Οι δήμαρχοι, παρόντες τυπικά, αλλά απόντες πολιτικά. Ούτε μία παρέμβαση, ούτε μία ερώτηση. Δεν τους κάλεσαν για να τους ακούσουν αλλά για να τα ακούσουν, να νομιμοποιήσουν την καθεστωτική αντίληψη του πρωθυπουργού.
Το μόνο που επιβεβαιώθηκε είναι ότι η Δυτική Μακεδονία παραμένει το προτεκτοράτο της χώρας. Ό,τι είναι η Ελλάδα για την Ευρώπη, είναι η Δυτική Μακεδονία για την Ελλάδα: ένας τόπος που αδειάζει, φτωχαίνει και δεν ακούγεται. Η μείωση πληθυσμού άνω του 10% στην Περιφέρεια, από 16% στα Γρεβενά έως και 8% στην Κοζάνη, δεν είναι στατιστικό στοιχείο. Είναι πολιτική ετυμηγορία: αποτυχία με τη σφραγίδα Κυριάκου Μητσοτάκη.
Το μοντέλο είναι γνωστό: χρήματα δίνονται ή υπόσχονται, όχι για τις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για να μοιραστούν πίσω από κλειστές πόρτες, σε ημετέρους και «πρόθυμους». Χωρίς διαφάνεια, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς ίχνος ντροπής.
Και σαν να μην έφτανε η παρωδία της συνάντησης, εντύπωση προκαλεί και η απουσία του Δημάρχου Κοζάνης. Αν προσκλήθηκε και δεν πήγε, κάτι λέει. Αν δεν προσκλήθηκε καθόλου, λέει ακόμα περισσότερα. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα είναι η ίδια: αποκλεισμοί, πολιτικά παιγνίδια και ένα καθεστώς που δεν αντέχει καμία φωνή έξω από τη γραμμή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε «γυμνός» στη Δυτική Μακεδονία. Και μαζί του γυμνοί και οι αιρετοί της περιφέρειας που δεν τους επιτράπηκε από τον απόλυτο άρχοντα Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλήσουν. Απέναντί τους, ένας λαός απροστάτευτος, που δεν έχει πια εκπροσώπους, αλλά διακοσμητικούς θεσμικούς υπηρέτες της εξουσίας.
Κι έτσι, το μόνο που μένει είναι η οργή. Και μια βαθιά, πικρή διαπίστωση: εδώ δεν έγινε απλώς μια συνάντηση χωρίς νόημα. Εδώ επισημοποιήθηκε η εγκατάλειψη μιας ολόκληρης Περιφέρειας και η απόλυτη ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η ελπίδα βρίσκεται στην αλλαγή νοοτροπίας, στην αλλαγή πολιτικής και προσώπων, στην επιστροφή στην αλληλεγγύη και στην υπεράσπιση του κοινωφελούς συμφέροντος. Στην Δικαιοσύνη και στην Δημοκρατία, όχι σας όνομα αλλά σαν πράξη καθημερινή. Κανένα μέρος δεν πρέπει να αισθάνεται ότι είναι «ξεχασμένο» ή «υποταγμένο» σε μια πολιτική ηγεμονία. Με σωστή καθοδήγηση, συμμετοχή και διάθεση για κοινό έργο, η Δυτική Μακεδονία μπορεί να αναδειχθεί και πάλι σε πηγή προόδου και ελπίδας για το μέλλον.
ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ
ΝΕ ΠΕ Κοζάνης
Ακολουθήστε το 
