Η επιχειρηματικότητα βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου. Κρατικοί φορείς, ιδιωτικές πρωτοβουλίες, πανεπιστήμια και πλατφόρμες προσφέρουν σεμινάρια και προγράμματα με στόχο να ενθαρρύνουν νέους και μη να «γίνουν επιχειρηματίες».
Άρθρο του Δρ Νέστορα Κολοβού
Όμως υπάρχει ένα θεμελιώδες λάθος σε αυτή την προσέγγιση — βλέπουμε την επιχειρηματικότητα μέσα από τον φακό της διοίκησης επιχειρήσεων. Και έτσι, χάνουμε την ουσία.
Η διοίκηση αφορά την επιχείρηση. Η επιχειρηματικότητα, όμως, αφορά τον άνθρωπο. Συγκεκριμένα, τον άνθρωπο που βλέπει μια ανάγκη, φαντάζεται μια λύση και τολμά να την υλοποιήσει. Που μπαίνει σε έναν διάλογο με την κοινωνία και με τον πελάτη — όχι με ένα excel.
Σήμερα, τα περισσότερα μαθήματα επικεντρώνονται σε στρατηγικές, δομές, KPIs, business plans. Φυσικά και όλα αυτά έχουν τη σημασία τους. Όμως έρχονται μετά. Όχι στην αρχή. Όχι όταν κάποιος προσπαθεί να γεννήσει μια ιδέα μέσα στο χάος της αβεβαιότητας και της προσωπικής αναζήτησης.
Η επιχειρηματικότητα δεν είναι διαδικασία, είναι προσωπική επιλογή. Είναι τρόπος να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο. Ένα σεμινάριο που αγνοεί την ψυχολογία του επιχειρηματία και τη σχέση του με τον πελάτη, δεν μπορεί να εμπνεύσει — μόνο να κουράσει.
Αν θέλουμε πράγματι να ενισχύσουμε την επιχειρηματικότητα, πρέπει να αλλάξουμε προσέγγιση. Όχι λιγότερη γνώση, αλλά διαφορετική. Να δώσουμε χώρο στη δημιουργικότητα, στο ένστικτο, στην ενσυναίσθηση. Να προσεγγίσουμε την επιχειρηματικότητα ως ανθρώπινη συνάντηση — όχι ως τεχνικό εγχειρίδιο.
Η επόμενη γενιά επιχειρηματιών δεν χρειάζεται περισσότερους όρους. Χρειάζεται περισσότερη πίστη, κατανόηση και τόλμη. Κι αυτό, δεν διδάσκεται σε powerpoint.
Ακολουθήστε το 
