Μετά τον εσπερινό όπως περιγράφει η πρόεδρος των Μικρασιατών Κοζάνης Φωτεινή Καμίτα ακολουθεί το πανηγύρι του χωριού, όπως κάθε χρόνο κι ο κόσμος θα διασκεδάσει.
“Είναι ευκαιρία ν’ ανταμώσουν οι συγχωριανοί απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδος αλλά κι από το εξωτερικό. Ωραίες στιγμές!
Αναπόφευκτα, το μυαλό ταξιδεύει στο παρελθόν, τότε που το τραπέζι της οικογένειας αριθμούσε περί τα 40 άτομα και το κέφι στα ύψη.
Τότε, που ο πατέρας μου, δεινός χορευτής και ιδιαίτερα του τσάμικου, ως γνήσιος Θεσσαλός, ενθουσιαζόταν με τον Πετρολούκα και τον Κυρίτση και χόρευε, παρασέρνοντας στον χορό όλη την παρέα και ιδιαίτερα τον Δημήτρη, τον γιο μου (λυκειόπαις τότε), τον οποίο επίσης είχε μάθει να χορεύει λεβέντικο τσάμικο και δικαίως καμάρωνε τον εγγονό του. Ο πατέρας “έφυγε”, ο Πετρολούκας “έφυγε”, όμως άφησαν πίσω τους τη συνέχειά τους. Στον χορό, ο πατέρας μου τον γιο μου. Στην παραδοσιακή μουσική, ο Πετρολούκας μια πλούσια παρακαταθήκη για τις νεώτερες γενιές…
Ας κρατήσουν οι χοροί, ας κρατήσουν οι μουσικές και τα παραδοσιακά πανηγύρια, όπου οι οικογένειες ξεχνούν για λίγο την δύσκολη καθημερινότητα, ο κόσμος ανταμώνει, διασκεδάζει, θυμάται, διατηρεί την παράδοση”.
Ακολουθήστε το 
