Μόνο όποιος εθελοτυφλεί δεν αντιλαμβάνεται ότι η Ελλάδα της επενδυτικής βαθμίδας, του χαμηλότοκου δανεισμού, του υψηλού ρυθμού ανάπτυξης, της αυξημένης εξωστρέφειας και της ενισχυμένης αξιοπιστίας, δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα των κλειστών τραπεζών, της αφερεγγυότητας, της ύφεσης, της απομόνωσης και της εσωστρέφειας, των προηγούμενων ετών.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί δηλώνουν ότι θέλουν να μας μοιάσουν στις μεταρρυθμίσεις και στην ψηφιακή αναβάθμιση του κράτους.
Δεν πρέπει συνεπώς να ξενίζει κανέναν η ανάγκη συνεχούς εξέλιξης και αναπροσαρμογής του λειτουργικού και άρα του θεσμικού μας περιβάλλοντος Ιδιαίτερα δε, όταν εξωγενείς παράγοντες, όπως η κλιματική κρίση, οι γεωπολιτικές εντάσεις, και οι εμπορικοί φραγμοί, αυξάνουν την ανάγκη για διατροφική και ενεργειακή αυτονομία και επιτάσσουν τη συνολική αλλαγή του παραγωγικού μας προτύπου.
Σε αυτές τις αλλαγές και ανάγκες φιλοδοξεί να συμβάλει η συζητούμενη νομοθετική πρωτοβουλία, που καλείται να βελτιώσει το διαδικαστικό πλαίσιο και να καταστήσει ευχερέστερη και ταχύτερη την ένταξη και υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων στα ενισχυόμενα καθεστώτα και αμεσότερη την ολοκλήρωση των ελέγχων και την καταβολή των χρημάτων στους δικαιούχους.
Δεν πρόκειται για ένα επενδυτικό νομοσχέδιο, με αμιγώς οικονομοτεχνικά χαρακτηριστικά και κριτήρια, αλλά για ένα εθνικό αναπτυξιακό εργαλείο, με περιφερειακή και κοινωνική στόχευση, που κατατείνει στη διεύρυνση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και των επιχειρήσεων.
Δίνει ένα ισχυρό κίνητρο σε κάθε επενδυτή, που θέλει να αξιοποιήσει τα διαθέσιμα κονδύλια, ώστε να μεγαλώσει, να εκσυγχρονίσει και να καταστήσει πιο ανταγωνιστική την δραστηριότητά του. Γιατί, απλά, αν δεν το κάνει αυτός, θα το κάνει κάποιος άλλος, ίσως και σε κάποια άλλη χώρα.
Η κυβέρνηση δε βλέπει την επιχειρηματικότητα απομονωμένη από τις άλλες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, αλλά ως μοχλό για τη συνέχιση της αναπτυξιακής δυναμικής της χώρας, για τη δημιουργία νέων και καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας και για τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης των πολιτών.
Για να συμβεί όμως αυτό, οι ενισχυόμενες επενδύσεις πρέπει να είναι προσανατολισμένες σε τομείς όπου η Ελλάδα διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα, σε αντικείμενα στα οποία υπάρχει διεθνής ζήτηση ή παραγωγικό κενό, σε δραστηριότητες που δεν είναι κορεσμένες και σε εκείνες που έχουν πολλαπλασιαστή απόδοσης.
Εξάλλου, ένας αναπτυξιακός νόμος δεν αρκεί να αποβλέπει στην αύξηση των επενδύσεων, ως τελικό και συνολικό μέγεθος, αλλά να τις κατευθύνει σε όλες τις περιοχές της χώρας και σε όλους τους πολίτες, δίνοντας μάλιστα ισχυρότερα κίνητρα σε περιοχές και σε κοινωνικές ομάδες που εμφανίζουν υστέρηση ή αντιμετωπίζουν αυξημένα εμπόδια και προκλήσεις.
Με ποιον τρόπο επιδιώκει να τα πετύχει αυτά ο νέος αναπτυξιακός νόμος;
Α. Πρώτα πρώτα, θεσπίζοντας νέα καθεστώτα που συνάδουν με αυτούς τους στόχους:
– για σύγχρονες τεχνολογίες, με ειδική μέριμνα για την τεχνητή νοημοσύνη και την ψηφιακή μετάβαση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη νέα εποχή.
– για κοινωνική επιχειρηματικότητα & χειροτεχνία, για τις πολύ µμικρές και µμικρές επιχειρήσεις, ακόμα και για μεμονωμένους επαγγελματίες, ώστε να παραμείνουν άνθρωποι στην ελληνική περιφέρεια.
– για παραμεθόριες περιοχές, νομούς με δημογραφική πίεση και περιοχές που αντιμετωπίζουν ειδικές προκλήσεις. Να ευχαριστήσω εδώ τον κ Υπουργό που ενέταξε και την ΠΕ Κοζάνης στο συγκεκριμένο καθεστώς, ενόψει των ειδικών προκλήσεων και του αναπτυξιακού ελλείμματος που αντιμετωπίζει σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα. Γεγονός που επιτάσσει την εφαρμογή διακριτών θετικών παρεμβάσεων σε κάθε τομεακή πολιτική της κυβέρνησης υπέρ των περιοχών που υφίστανται τις συνέπειες της απολιγνιτοποίησης.
Β. Διατηρώντας παράλληλα τα καθεστώτα που ταιριάζουν στη θέση και στα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής: την αγροδιατροφή, τον τουρισμό, την εφοδιαστική αλυσίδα.
Γ. Προσθέτοντας νέα είδη κινήτρων και διευρύνοντας και διευκολύνοντας την παροχή των ενισχύσεων.
Δ. Αυξάνοντας τα όρια των ανώτατων ενισχύσεων στα 20 εκατ ευρώ ανά επενδυτικό σχέδιο, από τα 10 σήμερα, και στα 50 εκατομ ευρώ, από 30 σήμερα, όταν πρόκειται για συνεργαζόμενες ή συνδεδεμένες οντότητες.
Ε. Βελτιώνοντας το πλαίσιο υποβολής.
Στ. Απλοποιώντας ακόμα περισσότερο τις διαδικασίες αξιολόγησης και έγκρισης
Ζ. Μειώνοντας τους διαδικαστικούς χρόνους στα διάφορα στάδια.
Νομοθετείτε καθεστώτα που δεν τα βγάζετε στον αέρα, μας είπαν κάποιοι φορείς. Έρχεται λοιπόν ο υπουργός και θέτει συγκεκριμένους στόχους:
Τα καθεστώτα για τις παραμεθόριες περιοχές, για τη μεταποίηση και για τις μεγάλες επενδύσεις να βγουν άμεσα και μέχρι το φθινόπωρο να προκηρυχθούν ακόμα τρία: για την εξωστρέφεια, τις νέες τεχνολογίες και την κοινωνική επιχειρηματικότητα.
Ο νέος Αναπτυξιακός φιλοδοξεί να διορθώσει αδυναμίες και ανισότητες, εξασφαλίζοντας γεωγραφική και κοινωνική δικαιοκατανομή και όχι ισοκατανομή των επενδυτικών πόρων.
Δεν έχει κανείς την αυταπάτη ότι μπορεί από μόνος του να πετύχει τον εθνικό στόχο για διατηρήσιμη και βιώσιμη ανάπτυξη.
Υπάρχουν όμως οι τρεις πυλώνες χρηματοδότησης: το Ταμείο Ανάκαμψης, το ΕΣΠΑ και το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, που εξασφαλίζουν πρωτοφανείς πόρους για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.
Και παράλληλα με τα χρηματοδοτικά εργαλεία, ένα ευρύ μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που κινητοποιεί νέες αναπτυξιακές δυνάμεις, κάνει πιο αποτελεσματική τη δημόσια διοίκηση, ταχύτερη την απονομή της δικαιοσύνης.
Είναι, συνεπώς, οι συνδυαζόμενες πολιτικές που μπορούν να δώσουν περαιτέρω ώθηση στη χώρα, σε έναν παγκόσμιο και ανταγωνιστικό στίβο, όπου επενδυτές, καταναλωτές και εργαζόμενοι αναζητούν τις ευκαιρίες και τις ευοίωνες προοπτικές, ψάχνουν όμως και τη σταθερότητα και την ασφάλεια.
Αποτελεί, λοιπόν, και το συζητούμενο κομμάτι αυτού του συνολικού και συνεκτικού κυβερνητικού σχεδιασμού, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της χώρας και των καιρών και γι΄ αυτό σας καλούμε να το υπερψηφίσετε.
Βίντεο ομιλίας:
Ακολουθήστε το 
