- Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους πολιτικούς, συνδικαλιστικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς φορείς της Περιοχής μας και απαιτούμε επαναλειτουργία των Λιγνιτικών Σταθμών και των Ορυχείων προσθέτοντας το δικό μας πολιτικό πλαίσιο.
- Αιτούμαστε να συνεδριάσει εκτάκτως το Π.Σ, πριν την έλευση του Πρωθυπουργού, με τη συμμετοχή όλων των φορέων και του λαού της Περιοχής μας με στόχο την συνδιαμόρφωση κοινού αιτήματος που θα επιδοθεί στον πρωθυπουργό και στα πολιτικά κόμματα.
Στη Δυτική Μακεδονία εδώ και πέντε χρόνια συντελείται μια πρωτοφανής και πολύπλευρη καταστροφή της οικονομίας, του Περιβάλλοντος και του Κοινωνικού ιστού. Περίπου ένας στους τρεις οικονομικά ενεργούς κατοίκους και πιο μαζικά οι νέοι, εγκαταλείπουν την Περιοχή προς εύρεση εργασίας. Οι υποσχέσεις για «εμβληματικά βιομηχανικά έργα» που θα αντικαθιστούσαν τις χαμένες από την απολιγνιτοποίηση- αποβιομηχάνιση θέσεις εργασίας παρέμειναν υποσχέσεις. Αντί για ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα έχουμε από-ανάπτυξη και συνεχή εγκατάλειψη των παραγωγικών μονάδων κτηνοτροφίας και γεωργίας, κυρίως λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, της μείωσης των τιμών πώλησης των προϊόντων αλλά και αλλαγή χρήσης γης.
Θέσεις εργασίας υπήρξαν μόνο στην κατασκευή έργων ΑΠΕ αλλά είναι πρόσκαιρες και κακοπληρωμένες. Αντίθετα η εγκατάσταση τεράστιων και ανεξέλεγκτων έργων ΑΠΕ, εκτός από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της, συντελεί στην περαιτέρω μείωση του πρωτογενούς τομέα και απαξίωσης του τουρισμού στην Περιοχή.
Εκτός των παραπάνω, υπήρξαν και οι λεγόμενες παράπλευρες απώλειες, όπως οι μετεγκαταστάσεις, η εκμηδένιση του Τοπικού Πόρου, οι τηλεθερμάνσεις κ.α. Η «Συμφωνία για τις τηλεθερμάνσεις», που έγινε μέσω εκβιασμών Κυβέρνησης και ΔΕΗ προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους κατοίκους, καταργεί τον κοινωνικό τους χαρακτήρα, απαλλάσσει τη ΔΕΗ από την υποχρέωση ανταποδοτικότητας και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία και στον αφανισμό τους.
Οι εξελίξεις αυτές είχαν προβλεφθεί εξ` αρχής από πολιτικούς και επιστημονικούς φορείς της Περιοχής και όχι μόνο. Ημερίδες, επιστημονικές μελέτες και τεκμηριωμένες τοποθετήσεις από το 2019 ακόμα προειδοποιούσαν για τα δεινά που αναμένονται στην Περιοχή και στη Χώρα από τον «ξαφνικό θάνατο» της λιγνιτικής παραγωγής.
Ακόμα και στελέχη της κομισιόν έγκαιρα μας προειδοποίησαν ότι «η απολιγνιτοποίηση χρειάζεται μεγάλο βάθος χρόνου διαφορετικά οι επιπτώσεις θα είναι οδυνηρές». Η Παγκόσμια τράπεζα σε ειδική μελέτη που έκανε για το θέμα αυτό και παρουσιάστηκε το 2020 στο Περιφερειακό Συμβούλιο έθεσε ορόσημο απολιγνιτοποίησης το 2038. Υπενθυμίζουμε ότι οι ΜΠΕ της ΔΕΗ προέβλεπαν το 2040 και το 2042 για το τελικό κλείσιμο και την πρώτη αποκατάσταση των λιγνιτωρυχείων. Ο χρόνος αυτός ήταν εντός των ορίων του προγράμματος απανθρακοποίησης της ΕΕ (2050) και δεν υπήρχε κανένας σοβαρός λόγος να αλλάξει.
Πλέον γίνεται κοινά αποδεκτό ότι η πολιτική της απολιγνιτοποίησης απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα. Φτωχοποίησε μια ολόκληρη περιοχή, η λεγόμενη «Μετάβαση» δεν έγινε προς τις ΑΠΕ αλλά από τον λιγνίτη στο Φυσικό Αέριο και το LNG, κυρίως το Αμερικάνικο. Η τιμή του ρεύματος τριπλασιάστηκε, η ενεργειακή εξάρτηση αυξήθηκε κατά 12% και αγγίζει πλέον το 90% και, παρότι επενδύθηκαν στο Ηλεκτρικό σύστημα (ΑΠΕ και Φυσικό Αέριο) πάνω από 100 δις ευρώ, η Ελλάδα ζει μια πρωτοφανή ενεργειακή ανασφάλεια.
Προφανώς για τα παραπάνω δεν ευθύνεται μόνο η απολιγνιτοποίηση αλλά και η Πολιτική της Κυβέρνησης και της ΕΕ που το μόνο τους μέλημα είναι να χρηματοδοτούν μια χούφτα Επιχειρηματικούς Ενεργειακούς Ομίλους από το υστέρημα του λαού που πλήττεται, εκτός των άλλων, και από ενεργειακή φτώχεια. Η Κερκόπορτα της λεηλασίας άνοιξε με τη λεγόμενη «Απελευθέρωση Ηλεκτρικής Ενέργειας» που δήθεν θα έφερνε φθηνότερες τιμές ρεύματος μέσω ανταγωνισμού, χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, προστασία του Περιβάλλοντος. Τα αποτελέσματά της τα ζούμε πλέον στο πετσί μας.
Αναγκαιότητα για την Περιοχή και τη Χώρα η επαναλειτουργία των λιγνιτικών μονάδων.
Πλέον όλα τα στοιχεία και οι τρέχουσες εξελίξεις στην Ηλεκτρική Ενέργεια συνηγορούν στην αναγκαιότητα για επάνοδο του λιγνίτη ως του μοναδικού εθνικού καυσίμου που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά:
- Στη μείωση της Ενεργειακής εξάρτησης.
- Στη μείωση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου (7 δις σε αγορά φυσικού αερίου πλήρωσε η Χώρα μας μόνο το 2022)
- Στην ενεργειακή ασφάλεια της Χώρας.
- Στη μείωση των τιμών Ηλεκτρικής Ενέργειας.
- Στην ανάσχεση της πολύπλευρης καταστροφής της Δυτικής Μακεδονίας.
- Στην ακύρωση μόνιμης καταστροφής Φυσικών και ενεργειακών πόρων.
- Στη δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας.
- Στην επανάκαμψη της οικονομικής δραστηριότητας και στον δευτερογενή και τριτογενή τομέα της Περιοχής.
- Να δώσει δουλειά σε χιλιάδες μικρούς ιδιοκτήτες φορτηγών και σκαπτικών που έχουν κηρύξει πτώχευση και η περιουσία τους έχει εκμηδενιστεί.
- Η επαναλειτουργία ΑΗΣ και Ορυχείων θα δώσει την δυνατότητα υλοποίησης των αρχικών ΜΠΕ με αποκατάσταση των εδαφών που έχουν εξορυχτεί και παραμένουν «τεράστιες ανοιχτές πληγές» στο σώμα της Δυτικής Μακεδονίας.
Για την αναγκαιότητα επαναλειτουργίας της λιγνιτικής παραγωγής συνηγορούν πλέον και:
- Οι διεθνείς εξελίξεις στο Ενεργειακό αφού πολλές χώρες επιστρέφουν πλέον στα ορυκτά καύσιμα αλλά και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ακυρώνουν τα προγράμματα εγκατάστασης ΑΠΕ λόγω υπερπαραγωγής, περικοπών και μηδενικών τιμών του ρεύματος των ΑΠΕ
- Η μέχρι σήμερα εμπειρία απέδειξε και στους πιο δύσπιστους ότι με τα σημερινά τεχνικά μέσα δεν μπορεί να υπάρξει 100% μετάβαση στις ΑΠΕ και τα ορυκτά καύσιμα θα είναι για πολλά ακόμα χρόνια απαραίτητα στο ηλεκτρικό σύστημα.
- Από το 2019 μέχρι σήμερα πολλές φορές η Κυβέρνηση ήρθε στη έσχατη ανάγκη, λόγω έλλειψης Η/Ε, να δώσει εντολές επαναλειτουργίας των μονάδων αλλά και διπλασιασμό της λιγνιτικής παραγωγής.
Κοζάνη 28 /3/2025
«Αριστερή Συμπόρευση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ στη Δυτική Μακεδονία»
Ακολουθήστε το 
