Μεταξύ άλλων, ο βουλευτής της πλειοψηφίας επισήμανε τα ακόλουθα:
«Με τη συζήτηση και ψήφιση, την Πέμπτη 20 Μαρτίου, του Σ/Ν του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, με τίτλο: «Αναδιάρθρωση της δομής της Ελληνικής Αστυνομίας και αναβάθμιση της εκπαίδευσης του ένστολου προσωπικού της -Εκσυγχρονισμός του θεσμού της ηλεκτρονικής επιτήρησης υποδίκων καταδίκων και κρατουμένων σε άδεια -Ρύθμιση θεμάτων κρατουμένων σε σωφρονιστικά καταστήματα και άλλες διατάξεις», ολοκληρώθηκε μια ακόμα μεταρρυθμιστική παρέμβαση της κυβέρνησης.
Η βασική στόχευση της νομοθετικής πρωτοβουλίας, που είναι η αποτελεσματικότερη άσκηση της αντεγκληματικής πολιτικής στη χώρα μας, στα διάφορα κεφάλαια, επιχειρείται:
– Με την αναδιάρθρωση, μετά από 25 χρόνια, του αρχηγείου και των κεντρικών υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ., ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις, να προβλέπει και να σχεδιάζει σύμφωνα με τις εξελίξεις και να βρίσκεται πιο κοντά στις κοινωνικές ανάγκες.
– Με την αναβάθμιση της αστυνομικής εκπαίδευσης, μέσω της παροχής διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας στην Αστυνομική Ακαδημία, αλλά και με την ενίσχυσή της με σύγχρονα διοικητικά και ακαδημαϊκά εργαλεία.
– Με την επίλυση ευάριθμων εργασιακών, βαθμολογικών, υπηρεσιακών και οικονομικών ζητημάτων, που αφορούν στο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Σωφρονιστικού Συστήματος και του Πυροσβεστικού Σώματος.
– Με τις δραστικές αλλαγές που επιφέρει στο πλαίσιο του εγκλεισμού, της έκτισης ποινών, των μεταγωγών κρατουμένων και της ηλεκτρονικής επιτήρησης υπόδικων και κατάδικων.
– Με την ίδρυση για πρώτη φορά Γενικής Γραμματείας Προστασίας Κρίσιμων Οντοτήτων, για την ανθεκτικότητα νευραλγικών κρατικών δομών και λειτουργιών.
Πρόκειται, δηλαδή, για ένα νομοθέτημα που επεμβαίνει -λιγότερο ή περισσότερο- σε όλα τα στάδια αντιμετώπισης του εγκληματικού φαινομένου.
Για τον λόγο αυτό, αλλά και για τις καινοτόμες ρυθμίσεις που καθιερώνει, συνιστά μία εμβληματική πρωτοβουλία, που απαντάει στο αίτημα για διαρκή θεσμική, λειτουργική και επιχειρησιακή αναβάθμιση των τομέων του κράτους, εν προκειμένω της ασφάλειας, σε αντιστοιχία με τις ταχύτατα μεταβαλλόμενες συνθήκες, ανάγκες ή απειλές.
Οι νέες κοινωνικές δομές, ο σύγχρονος και απρόσωπος τρόπος ζωής, τα ραγδαία εξελισσόμενα τεχνολογικά μέσα και τα νέα δίκτυα επικοινωνίας, έχουν γεννήσει καινούργιες μορφές παραβατικότητας, που μάλιστα εκδηλώνονται: α) από δράστες χαμηλού μέχρι εχθές προφίλ επικινδυνότητας (παιδιά, συζύγους, συγγενείς), β) στη σφαίρα των πιο ασφαλών μέχρι πρότινος χώρων (στα σχολεία, στα σπίτια, στην εργασία), γ) με τρόπους πολύ εξελιγμένους και δύσκολα ανιχνεύσιμους, στους οποίους συχνά συμπράττουν ακούσια τα ίδια τα θύματα (fishing, revenge videos κλπ.), και δ) με τη χρήση ατομικών και για αυτό πιο δύσκολα προσπελάσιμων από τις αρχές μέσων (πχ κομπιούτερ, κινητών και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών).
Το έγκλημα, λοιπόν, αλλάζει, εκσυγχρονίζεται και εξοπλίζεται και το ίδιο πρέπει να πράξει και η επιφορτισμένη με την αντιμετώπισή του κρατική μηχανή, να αναδιαρθρώσει τις δομές της, να εκσυγχρονίσει τις λειτουργίες της, να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει με τα αναγκαία μέσα τα στελέχη της.
Έτσι, η νομοθετική αυτή παρέμβαση ενισχύει την επιχειρησιακή ευελιξία της Ελληνικής Αστυνομίας, ανακατευθύνει τις υπηρεσίες και το δυναμικό της στις νέες μορφές εγκληματικότητας, αναβαθμίζει τομείς όπου εντοπίζονται οι εντονότερες απειλές για την έννομη τάξη, υποστηρίζει την ακαδημαϊκή αναβάθμιση και τη συνεχή κατάρτιση των στελεχών της, καθιστά τις υπηρεσίες της πιο προσβάσιμες στους πολίτες, ενώ διαμορφώνει και μηχανισμό φροντίδας για τους ανθρώπους της, που θέτουν σε καθημερινό κίνδυνο την υγεία και τη ζωή τους, αλλά και ένα πλαίσιο πρόνοιας για τις οικογένειές τους αν συμβεί το χειρότερο.
Σε ειδικότερα κεφάλαια, το νομοσχέδιο ρυθμίζει και άλλα συναφή ζητήματα. Επεμβαίνει στις διατάξεις για την εμπορία, κατοχή και χρήση των όπλων, δεδομένου ότι παρατηρείται έξαρση σε αυτή την κατηγορία των εγκλημάτων, και μάλιστα και από νεαρούς δράστες και σε χώρους αυξημένης επικινδυνότητας για ευρύ κύκλο ανθρώπων. Αυστηροποιείται, λοιπόν, το ισχύον πλαίσιο, αφού συχνά η οπλοκατοχή καταλήγει σε οπλοχρησία και αυτή με τη σειρά της σε βαρύτατα εγκλήματα, από την άλλη, όμως, αποσαφηνίζεται το καθεστώς της κατοχής για νόμιμες χρήσεις.
Στα άλλα επίπεδα της αντεγκληματικής πολιτικής, ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν στο στάδιο της έκτισης και αναφέρονται κυρίως:
– Στη διεύρυνση των κριτηρίων για την μεταγωγή κρατουμένων σε αγροτικές φυλακές
– Στον διαφορετικό ευεργετικό υπολογισμό της εργασίας εντός των καταστημάτων κράτησης
– Στην καθολική εφαρμογή της ηλεκτρονικής επιτήρησης (το γνωστό βραχιολάκι) σε κατάδικους και υπόδικους.
– Στην εξασφάλιση διακριτών χώρων για την απομακρυσμένη εξέταση κρατουμένων, μέσω τηλεδιάσκεψης, που θα περιορίσει αχρείαστες μεταγωγές, πόρους και μέσα και αναίτιες αναβολές υποθέσεων.
Πρόκειται για ένα ισορροπημένο νομοσχέδιο, διότι δίπλα στην υπηρεσιακή ανάγκη βλέπει και τον λειτουργό, είτε αστυνομικός λέγεται, είτε πυροσβέστης, είτε σωφρονιστικός, που εργάζεται σε δύσκολες συνθήκες με αυξημένη επικινδυνότητα και προσπαθεί αυτό να του το αναγνωρίσει και να το ανταποδώσει.
Κανείς δεν φαντάζεται ότι ένα νομοσχέδιο μπορεί να πετύχει την πλήρη εξυγίανση ενός τομέα, εν προκειμένω την εξάλειψη της εγκληματικότητας, ούτε φιλοδοξεί το συγκεκριμένο να θεραπεύσει τα αίτια της εγκληματογένεσης. Στοχεύει, όμως, βάσιμα στο να αναβαθμίσει τις δομές, να εκσυγχρονίσει τις υπηρεσίες, να εκπαιδεύσει και να καταρτίσει το ανθρώπινο δυναμικό που υπηρετεί αυτή την προσπάθεια. Αποσκοπεί, μέσα από την αποτελεσματικότερη λειτουργία, να εκπέμψει μηνύματα πρόληψης και αποτροπής και τελικά να ενισχύσει το αίσθημα ασφάλειας των συμπολιτών μας, που αποτελεί δείκτη με ευρύτερη αξία για την πρόοδο της χώρας.
Ακολουθήστε το 
