Η ανατρεπτική, ίσως μη αναμενόμενη και εν πολλοίς προσβλητική παρουσία του αντιπροέδρου των ΗΠΑ, ο καταγγελτικός του λόγος, τα “μαθήματα δημοκρατίας” που παρέδωσε, το ύφος των πολλών καρδιναλίων, η οσμή του άγριου Far West , που έφερε στην αίθουσα που τον φιλοξενούσε και η Τραμπική λογική του cowboy, που με την επιβολή του «περίστροφου» και της τιμωρίας , μπορεί να ξεπερνά (έτσι νομίζει τουλάχιστον) σύνορα, να καταλύει κρατικές οντότητες, να αναδιαμορφώνει τον κόσμο, να επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις σε χώρες έξω από τη δική του, να νομιμοποιεί την κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου από τους λοιπούς “σερίφηδες” σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης….αποτελεί τελικά ίσως την ευκαιρία που περίμενε η χειμαζόμενη Ευρώπη για να ανδρωθεί επιτέλους και να αναλάβει πρωτοβουλίες και κυρίως τις ιστορικές της ευθύνες
Του Γιώργου Νούτσου (*)
Η Ευρώπη πάσχει διαχρονικά και πολλαπλά. Άτολμη, ατελέσφορη, αναποτελεσματική, συρόμενη πίσω από τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων εταίρων, δεν κατάφερε μέχρι σήμερα να πατήσει γερά στα πόδια της και να υπηρετήσει το όραμα μιας ισχυρής, αυτόνομης, κραταιάς και πειστικής πολιτικής και ομοσπονδιακής οντότητας, που συνεκτικά θα αποτελούσε έναν ακόμα μεγάλο και ισχυρό πόλο εξουσίας, ανάμεσα σε Αμερική, Ρωσία και Κίνα
Χτες έγινε πιστεύω από όλους αντιληπτό, πως ήρθε η ώρα να πάρει αποφάσεις. Να προχωρήσει τις κοινές πολιτικές άμυνας και εξωτερικής πολιτικής, να ανδρώσει την δική της ισχυρή αμυντική βιομηχανία, να απογαλακτιστεί από τις ΗΠΑ και να σταθεί στο σύγχρονο διεθνοπολιτικό περιβάλλον σαν ένας ακόμα ισχυρός παγκόσμιος πόλος επιρροής και συνθέσεων
Το αν θα είναι κοντά ή μακριά από την Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία και το πόσο θα προάγει τις πολιτικές της στις χώρες της Ασίας, της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, οφείλει πλέον η ίδια και μόνο, να το αποφασίζει και να το υπηρετεί με συνέπεια. Αυτός ο προβληματικός ομφάλιος λώρος με την πέραν του Ατλαντικού ακτή, πρέπει οριστικά να πάψει, αν θέλει και επιθυμεί να γίνει πρωταγωνιστής από απλό παρακολούθημα
Είναι τώρα η μεγάλη ευκαιρία, να γίνει η Ευρώπη η ΧΩΡΑ ΜΑΣ, που με την ίδια ταχύτητα και ευελιξία θα υπηρετεί τα συμφέροντα όλων των εταίρων-μελών της, χωρίς πολλαπλές ταχύτητες, με σεβασμό και ομοθυμία, χτίζοντας βήμα βήμα τον ομοσπονδιακό της χαρακτήρα και εμφυσώντας στους πολίτες της το “Εθνικό” όραμα του Ευρωπαίου πολίτη
Αν αυτό δεν συμβεί, αν εξακολουθήσει να είναι ο παρίας των κατακλυσμιαίων διεθνών γεγονότων, που απλά θα τηΝ ξεπερνάνε, τότε το επόμενο νομοτελειακό βήμα, θα είναι η σταδιακή συρρίκνωσή της, η έντονη ανάδειξη των ισχυρών εθνικών προτύπων των μελών της και η ισχυροποίηση των τάσεων απεγκλωβισμού τους από το μόρφωμα, που ποτέ δεν θα έχει καταφέρει να αγγίξει στο ελάχιστο το θυμικό των πολιτών της και το όραμα των μεγάλων πολιτικών του παρελθόντος και ιδρυτών της
Ανησυχώ για τα επερχόμενα, πρωτίστως γιατί η χώρα μου η Ελλάδα, ανήκει στο κύκλο των χωρών, που κάλλιστα, μπορεί να βρεθεί στο στόχαστρο της νομιμοποιητικής καταιγίδας των παγκόσμιων αυθαιρεσιών του Τράμπ, της λογικής του μοιράσματος του παγκόσμιου πλούτου πέρα από εθνικές κυριαρχίες και διεθνείς κανόνες, στη λογική του απέθαντου Λουδοβίκειου «L eta c est moi», που δραματικά επανέρχεται στη διεθνή σκηνή
Ευρώπη….
Ή τώρα ή ποτέ λοιπόν……………………!
- πρώην δήμαρχος Γρεβενών / πολιτικός επιστήμονας
Ακολουθήστε το 
