Βασικά σημεία από την ομιλία του Πάρι Κουκουλόπουλου, Βουλευτή Κοζάνης και Υπεύθυνου ΚΤΕ Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής, στην Ολομέλεια της Βουλής:
Καταθέσαμε ξανά, για πολλοστή φορά, τη γνωστή Τροπολογία μας με τη δέσμη προτάσεων για το ιδιωτικό χρέος, τα κόκκινα δάνεια, την προστασία της κύριας κατοικίας και της αγροτικής γης, τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, την προστασία των εγγυητών. Την έχουμε καταθέσει τουλάχιστον άλλες τέσσερις φορές στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο και ακόμα περισσότερες προηγουμένως. Είναι μείζον θέμα που θέτουμε πολύ ψηλά σε προτεραιότητα, γιατί αποτελεί κορυφαίο πρόβλημα, από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί συντονισμένα και συντεταγμένα η ελληνική κοινωνία, ώστε να “απελευθερωθούν” οι δυνάμεις της.
Αποτελεί νίκη του ΠΑΣΟΚ ότι, μετά την κοινοβουλευτική πίεση που ασκήσαμε με την κατάθεση της Τροπολογίας, ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας & Οικονομικών προχώρησε σε ανακοινώσεις για το θέμα. Αναφέρθηκε μεν σε ένα θετικό μέτρο, τον διπλασιασμό των ορίων για τον εξωδικαστικό μηχανισμό, αλλά προφανώς δεν είμαστε ικανοποιημένοι, καθώς όσα ανακοινώθηκαν είναι πολύ λίγα για ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Δεν υποβαθμίζουμε, όμως, ποτέ κάτι θετικό, γιατί έστω κάποιες δεκάδες χιλιάδες πολίτες να ωφεληθούν από αυτό, θα είναι σημαντικό.
Το ζήτημα του ιδιωτικού χρέους δεν εξαντλείται σε τέτοιες αποφάσεις. Δεν αφορά μόνο το ποσό που παρέθεσε ο Υπουργός, αλλά αθροίζει συνολικά πολύ πάνω από 240 δις. Περιλαμβάνει συνολικά τις οφειλές στις τράπεζες, σε ασφαλιστικά ταμεία, στην εφορία, σε λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Φέρει πληθώρα πρωταγωνιστικών παραμέτρων, για τις οποίες σήμερα δεν ακούσαμε τίποτα. Τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο. Τα δάνεια των παλιννοστούντων ομογενών. Τους αγρότες και το ακατάσχετο της αγροτικής γης. Στη Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων έχουμε μιλήσει πάρα πολλές φορές για όλα αυτά. Στη σημερινή μου παρέμβαση, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε τρεις συγκεκριμένες διαστάσεις:
Ι] Κάποιοι συνηθίζουν να μιλούν εύκολα με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους δημοσίους υπαλλήλους, κι όμως αυτοί υπέστησαν τις μεγαλύτερες μισθολογικές περικοπές στα χρόνια της κρίσης, συγκριτικά με το μέσο όρο του ιδιωτικού τομέα. Παρά ταύτα, οι δημόσιοι υπάλληλοι που είχαν δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων, δεν αντιμετώπισαν κίνδυνο να χάσουν την κατοικία τους. Όχι γιατί υπήρξε καμιά χαριστική πολιτική, αλλά διότι η Διοίκηση του ΤΠκΔ άμεσα προχώρησε σε επιμήκυνση όλων των δανείων έως και είκοσι πέντε έτη. Όπου μάλιστα η αντικειμενική αξία έφτασε να υπερβαίνει κατά πολύ την πραγματική αξία, αφαίρεσε αυτήν τη διαφορά προσωρινά. Με αυτά τα αντανακλαστικά, λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες κάθε εργαζομένου μετά τις περικοπές, δεν κατέστησε κανέναν τους υπερήμερο και αποφεύχθηκαν χρεοκοπίες οικογενειακών προϋπολογισμών. Κάτι που κατά κανόνα απέφυγαν οι συστημικές τράπεζες για τη συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών.
ΙΙ] Όταν το Κράτος έβαλε εκκαθαριστή στη bad bank της Αγροτικής Τράπεζας, δόθηκαν 3 δις δάνεια αγροτών και εισπράχτηκαν και κατατέθηκαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας από τον εκκαθαριστή 750 εκατομμύρια. Τώρα, στην τελευταία παραχώρηση προς funds, δάνεια 4.8 δις αποτιμήθηκαν σε 500 εκατ. Πρόκειται για ζήτημα στο οποίο θα επανέλθουμε κοινοβουλευτικά, ζητώντας απαντήσεις.
ΙΙΙ] Όσον αφορά τις οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία (ΕΦΚΑ) και εφορία (ΑΑΔΕ), το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι η Κυβέρνηση εδώ και χρόνια αρνείται επίμονα την πρότασή μας για γενναία ρύθμιση 120 δόσεων με ευνοϊκούς όρους για τους συνεπείς οφειλέτες. Ταυτόχρονα, απορρίπτει και τις προτάσεις μας για μείωση των παράλογων προστίμων και των τόκων υπερημερίας. Με αυτές τις επιλογές της, αντί να μειώνει τον όγκο των οφειλετών σε εφορία και ασφαλιστικά ταμεία, τον αυξάνει διαρκώς, σαν τον σκύλο που κυνηγά την ουρά του.
Από όσα ανέφερα, προκύπτει ότι η πρότασή μας έχει κοινωνικές ρίζες στην αιτιολογική της βάση και η Κυβέρνηση δεν μπορεί να την αρνείται συστηματικά. Το συμπέρασμα, δυστυχώς, είναι ότι η Ν.Δ., όταν κάνει λογαριασμούς για τα κόκκινα δάνεια, ουσιαστικά κάνει λογαριασμούς για τους ισολογισμούς των τραπεζών. Όταν εμείς μιλάμε για την κοινωνία, εκείνη ενδιαφέρεται μόνο να δίνει επιδόματα στο ρεύμα, τα οποία ουσιαστικά πάνε στους παρόχους για να πληρώνονται με τις ακριβότερες τιμές σε όλη την Ευρώπη. Συνεχώς επιβεβαιώνεται πως ελάχιστα ενδιαφέρεται για την κοινωνία και τα πραγματικά της προβλήματα, αντίθετα νοιάζεται μόνο για τα κέρδη των λίγων και ισχυρών.
Μπορείτε να δείτε το video της ομιλίας εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=7JUMAmg5qQk&t=56s
Ακολουθήστε το 
